Λονδίνο: Ένας νέος τύπος γενετικής θεραπείας εφαρμόστηκε σε πειραματόζωα σε πανεπιστήμιο της Κορέας για την καταπολέμηση του διαβήτη. Οι ερευνητές χορήγησαν σε ποντίκια ένα γενετικά τροποποιημένο ιό, προκειμένου να εισαγάγουν στα κύτταρά τους το ανθρώπινο γονίδιο της ινσουλίνης. Η θεραπεία κατάφερε να εξισορροπήσει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Ωστόσο, οι ερευνητές δηλώνουν ότι θα απαιτηθούν μακροχρόνιες έρευνες, προτού η νέα μέθοδος εφαρμοστεί και στον άνθρωπο.
Λονδίνο: Ένας νέος τύπος γενετικής θεραπείας εφαρμόστηκε σε πειραματόζωα σε πανεπιστήμιο της Κορέας για την καταπολέμηση του διαβήτη. Οι ερευνητές χορήγησαν σε ποντίκια ένα γενετικά τροποποιημένο ιό, προκειμένου να εισαγάγουν στα κύτταρά τους το ανθρώπινο γονίδιο της ινσουλίνης. Η θεραπεία κατάφερε να εξισορροπήσει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Ωστόσο, οι ερευνητές δηλώνουν ότι θα απαιτηθούν μακροχρόνιες έρευνες, προτού η νέα μέθοδος εφαρμοστεί και στον άνθρωπο.
Ο διαβήτης είναι μία χρόνια πάθηση που οφείλεται στην αδυναμία του οργανισμού να παράγει την ορμόνη ινσουλίνη, η οποία ρυθμίζει τη συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα. Η ινσουλίνη χορηγείται συνήθως με ενδοφλέβια ένεση στους ασθενείς, οι οποίοι πρέπει παράλληλα να ακολουθούν μία πολύ αυστηρή δίαιτα.
Τα άτομα που πάσχουν από διαβήτη τύπου Ι δεν παράγουν ινσουλίνη, επειδή το ανοσοποιητικό τους σύστημα επιτίθεται στα β κύτταρα του παγκρέατος, όπου παράγεται η ορμόνη.
Την αυτοάνοση αυτή μορφή της ασθένειας προσπαθούν να καταπολεμήσουν οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Γιόνσεϊ της Κορέας και το Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι στον Καναδά.
Το τροποποιημένο ανθρώπινο γονίδιο της ινσουλίνης που εισήχθη στα κύτταρα των διαβητικών τρωκτικών αποκατέστησε την παραγωγή της ορμόνης και επανέφερε τη γλυκόζη σε φυσιολογικά επίπεδα.
Μολονότι τα αποτελέσματα αυτά είναι ενθαρρυντικά, οι επιστήμονες δεν είναι προς το παρόν σε θέση να εκτιμήσουν την πιθανή αποτελεσματικότητα της νέας θεραπείας στον άνθρωπο.
Ο έλεγχος της γλυκόζης στο αίμα γίνεται με διαφορετικούς μηχανισμούς στα τρωκτικά και στον άνθρωπο, ενώ τα επίπεδα του σακχάρου ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία, τη διατροφή και το βάρος. Το βασικό πρόβλημα που θα πρέπει να λύσουν οι ερευνητές είναι η ρύθμιση της παραγωγής ινσουλίνης ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενή, οι οποίες μπορεί να διαφοροποιούνται στην πορεία του χρόνου.