Βασιλική Τρουφάκου: πρώιμο φεμινιστικό σύμβολο η «Αντιγόνη»

Μαρία Παπουτσή

Χαρισματική αλλά και τυχερή θα χαρακτηρίζαμε τη Βασιλική Τρουφάκου καθώς παρά το νεαρό της ηλικίας της έχει πρωταγωνιστήσει σε αξιόλογα θεατρικά έργα που φέρουν την υπογραφή σημαντικών σκηνοθετών. Το φετινό καλοκαίρι ερμηνεύει την «Αντιγόνη» του Ανούιγ με συμπρωταγωνιστή τον Στέλιο Μάινα στο ρόλο του Κρέοντα.

Το έργο γράφτηκε το 1942 κατά τη διάρκεια της ιδιόρρυθμης ναζιστικής κατοχής στη Γαλλία και αναφέρεται σε μία κοινωνία γερασμένη, όπου δεν δίνεται καμία προτεραιότητα στο καινούριο. «Οι ομοιότητες και οι συσχετισμοί με την κοινωνία της Ελλάδας του σήμερα είναι παραπάνω από προφανείς» επισημαίνει στο in.gr η νεαρή πρωταγωνίστρια.

Eπίσης εξηγεί το «σημείο συνάντησης» της Αντιγόνης του Σοφοκλή με αυτήν του Ανούιγ και κάνει λόγο για την αφοσίωση και το ηθικό χρέος που απορρέουν από την αδελφική αγάπη, για την υπακοή και την αναρχία.

Στα μάτια της ηθοποιού η «Αντιγόνη» είναι μια «ηρωίδα που μαζί με το μύθο της μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα πρώιμο φεμινιστικό σύμβολο».

• 
  Πού συναντιέται η Αντιγόνη του Ανούιγ με την Αντιγόνη του Σοφοκλή;

Η Αντιγόνη του Ανούιγ είναι ένας αδελφός ρόλος της Σοφοκλειας Αντιγόνης. Ενώ, η διαδρομή τους μέσα στο έργο είναι διαφορετική: η ηρωίδα του Ανούιγ είναι πιο παιδί, με περισσότερες αβεβαιότητες και ερωτηματικά στο τέλος γίνεται και εκείνη, όπως η Αντιγόνη του Σοφοκλή, μία μορφή εμβληματική, σύμβολο αντίστασης, πίστης και αντοχής.

• Η «Αντιγόνη» εναντιώνεται στο συντηρητικό κράτος και στους νόμους που επιβάλλει. Θα τη χαρακτήριζες ως «αναρχική»;

Μέσα στο έργο του Ανούιγ η Αντιγόνη μόνο ερήμην της αποκτά πολιτική ταυτότητα. Εξαρχής εξηγεί πως δρα όπως δρα επειδή η προσωπική της ηθική έτσι το επιβάλλει. Η αδελφική αγάπη είναι πολύ μεγαλύτερη μέσα της από το φόβο των επιπτώσεων για την ανυπακοή της. Αυτή η αγάπη, αυτό το αίτημα για ελευθερία μπορεί να ονομαστεί αγάπη, μπορεί να ονομάζεται και αναρχία.

• 
  Θεωρείς την ηρωίδα σύμβολο της γυναικείας χειραφέτησης;

Αν σκεφτεί κανείς το πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί το γεγονός ότι είναι γυναίκα αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Στο έργο η Ισμήνη της λέει: «Είναι καλό οι άντρες να πιστεύουν σε ιδέες και να πεθαίνουν για αυτές, εσύ είσαι κορίτσι» και η Αντιγόνη της απαντάει: «Κορίτσι, ναι. Αρκετά έχω κλάψει που είμαι κορίτσι». Με τόσο σαφή και ρητό τρόπο ξεκαθαρίζει πως δεν θα «κρυφτεί» πίσω από το φύλο της. Στα δικά μου μάτια η Αντιγόνη ως ηρωίδα μαζί με το μύθο της μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα πρώιμο φεμινιστικό σύμβολο.

• 
  Ποια κοινωνία «ξεσκεπάζει» το έργο;

Τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας στο έργο μας, το σύμπαν της παράστασης που έχουμε δημιουργήσει, αναφέρονται σε μία κοινωνία γερασμένη, μια κοινωνία που δεν δίνεται καμία προτεραιότητα στο νέο να υπάρξει. Οι ομοιότητες και οι συσχετισμοί με την κοινωνία της Ελλάδας σήμερα είναι παραπάνω από προφανείς.

• Τι είναι αυτό που σε συγκινεί στο έργο;

Η ανθρώπινη διάσταση που έχει δοθεί στην Αντιγόνη-σύμβολο και οι ψυχολογικές προεκτάσεις που έχουν οι ήρωες στο έργο του Ανούιγ κάνουν το μύθο της Αντιγόνης ακόμα πιο κοντινό και ελκυστικό. Το ότι η Αντιγόνη δίνει μία μάχη βάζοντας μπροστά το σώμα της και τη ζωή της, το γεγονός ότι θα κάνει -όπως και να έχει- αυτό που εκείνη μπορεί, είναι στοιχεία που με συγκινούν ιδιαίτερα από την πρώτη φορά που διάβασα το έργο.

• Το θέατρο στην Ελλάδα και η προσέλευση του κόσμου σε αυτό στέλνουν ενθαρρυντικά μηνύματα ή μηνύματα απελπισίας;

Είναι δύσκολο να απαντηθεί κάτι τέτοιο. Από τη μία φαίνεται να υπάρχει αυτός ο πληθωρισμός παραστάσεων στην Αθήνα, με πολλές ομάδες και δημιουργούς που έχουν κάτι να πουν. Ο κόσμος φαίνεται να στηρίζει αυτήν την προσπάθεια, στο βαθμό που μπορεί. Έχει τύχει να παρακολουθήσω παραστάσεις ιδιαίτερα αξιόλογες χωρίς να έχουν την ανάλογη εμπορική επιτυχία, όπως και το αντίθετο. Αυτό, όμως, πάντα ίσχυε στο θέατρο.
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θέλω να μεταφράζω κάτι τέτοιο ως μήνυμα απελπισίας. Θεωρώ ότι υπάρχει ενδιαφέρον από το αθηναϊκό κοινό, για το οποίο μπορώ να μιλήσω λίγο πιο σίγουρα, αλλά θέλει μεγάλη υπομονή και αντοχή από πλευράς των καλλιτεχνών για να βρει το δρόμο της μία παράσταση στην Ελλάδα της τόσο βαθιάς κρίσης. Πάντως, μία παράσταση που είναι καλή συνήθως αγαπιέται.

• Πού θα σε δούμε τη νέα χειμερινή σεζόν;

Τα σχέδια μου για το χειμώνα θεατρικά είναι ακόμα υπό σκέψη και διαμόρφωση. Τηλεοπτικά συνεχίζουμε στο Daddy Cool, στον ΑΝΤ1 σε σκηνοθεσία Νίκου Ζαπατίνα στο σενάριο της αγαπημένης Τίνας Καμπίτση.

Στην «Αντιγόνη» επίσης παίζουν οι: Φαίδων Καστρής, Ανέζα Παπαδοπούλου, Ιωάννα Μαυρέα, Γιώργος Φριντζήλας, Ερρίκος Μηλιάρης, Θοδωρής Κατσαφάδος, Ερρίκος Λίτσης, Μαίρη Λιαμή.

Πρόγραμμα παραστάσεων:
22 Αυγούστου – Άλσος Βεϊκου, ΓΑΛΑΤΣΙ
31 Αυγούστου – Θέατρο Βράχων – Μίνως Βολωνάκης, ΒΥΡΩΝΑΣ
6 Σεπτεμβρίου – Αμφιθέατρο Πολιτισμού & Αθλητικού Πάρκου, Ν. ΜΑΚΡΗ
7 Σεπτεμβρίου – Θέατρο Πέτρας, ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ
8 Σεπτεμβρίου – Κηποθέατρο Παπάγου, ΠΑΠΑΓΟΥ
11 Σεπτεμβρίου – Κατράκειο Θέατρο, ΝΙΚΑΙΑ

entertainment.in.gr