Την καλημέρα του μας λέει και σήμερα ο γνωστός σκιτσογράφος Αρκάς με τον γνωστό τρόπο.

Το σημερινό σκίτσο του Αρκά λειτουργεί σαν μια μικρή αλληγορία για τον χρόνο, την ωρίμανση και τη διάψευση των μύθων μας, ντυμένη με τον γνώριμο, σχεδόν αθώο σαρκασμό του.

Οι πέντε περίοδοι της ζωής

Στον καναπέ, ένας ηλικιωμένος άντρας και ο σκύλος του συζητούν χαλαρά, μέχρι που ο διάλογος αποκτά υπαρξιακό βάθος.

«Λοιπόν, η ζωή χωρίζεται σε τέσσερις περιόδους! Στην πρώτη: πιστεύεις στον Άγιο Βασίλη. Στη δεύτερη: δεν πιστεύεις στον Άγιο Βασίλη. Στην τρίτη: ντύνεσαι Άγιος Βασίλης και στην τέταρτη: μοιάζεις με τον Άγιο Βασίλη!» λέει ο άντρας, απολαμβάνοντας τη σοφία του συμπεράσματός του.

Ο σκύλος, ατάραχος και απολύτως προσγειωμένος, παρεμβαίνει: «Ξέχνας την πέμπτη: συναντάς τον Άγιο Βασίλη».


Σε αυτή τη μία φράση συνοψίζεται όλη η ειρωνεία του σκίτσου. Ο Άγιος Βασίλης δεν είναι πια μύθος, ούτε ρόλος, ούτε μεταφορά· είναι ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Κάποιος κουρασμένος, καθημερινός, χωρίς λάμψη, που θυμίζει περισσότερο εμάς τους ίδιους απ’ όσο θα θέλαμε να παραδεχτούμε.

Η παιδική πίστη δίνει τη θέση της στη γνώση, η γνώση στην ευθύνη και η ευθύνη στη φθορά.

Ο Αρκάς δεν κοροϊδεύει την απώλεια της αθωότητας· την αποδέχεται με χιούμορ. Μας λέει ότι, αργά ή γρήγορα, όλοι θα καθίσουμε σε εκείνον τον καναπέ.

Και τότε, το πιο σοκαριστικό δεν θα είναι ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει, αλλά ότι μας κοιτάζει κατάματα από τον καθρέφτη.