Όσοι αγαπάμε πραγματικά τον σκύλο μας προσπαθούμε να έρθουμε όσο πιο κοντά μπορούμε και να του προσφέρουμε μια χαρούμενη ζωή.

«Οι περισσότεροι από μας, που έχουμε στη ζωή μας σκύλους, απολαμβάνουμε τη συναισθηματική σύνδεση που αναπτύσσουμε μαζί τους. Τους δίνουμε μία θέση στην οικογένεια, αλλά και στην καθημερινότητά μας. Αυθόρμητα τους λέμε ένα σωρό πράγματα, χρησιμοποιώντας τη δικιά μας ανθρώπινη γλώσσα, που φυσικά δεν καταλαβαίνουν. Ή μήπως δεν είναι έτσι;», θέτει το ερώτημα η σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδεύτρια σκύλων, Ελένη Κλαυδιανού.

Θα έχετε πιθανώς ακούσει από εκπαιδευτές, αναφέρει η κα Κλαυδιανού, πως όταν μιλάμε, ή δίνουμε γενικότερα σημασία στον σκύλο μας αφού έχει κάνει κάτι, τότε, μπορεί να ενισχύσουμε αυτήν τη συμπεριφορά. Κι αυτό γιατί η επαφή, μπορεί να αποτελέσει ένα δυνατό κίνητρο γι’ αυτόν.

Οι σκύλοι, εξηγεί, έχουν ανάγκη αυτή την επαφή, ακόμα και αν είναι αρνητική. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι: Χτυπάει το κουδούνι, ο σκύλος γαυγίζει και εμείς λέμε «Σσσστ! Τι φωνάζεις; Δεν σου έχω πει να είσαι φρόνιμος; Κακό σκυλί!».

Σε αυτήν την περίπτωση ενισχύουμε τη συμπεριφορά. Και γιατί ο σκύλος νιώθει πως… γαυγίζουμε παρέα, αλλά και γιατί του δημιουργούμε εκνευρισμό και επιβεβαιώνουμε την ανησυχία του ότι κάποιος κίνδυνος παραμονεύει.

Η διαδικασία της εκπαίδευσης

Μία βασική οδηγία στην εκπαίδευση, επισημαίνει η κα Κλαυδιανού, είναι να μην κάνουμε περιττές κινήσεις, να είμαστε σιωπηλοί, ώστε να μην τον μπερδεύουμε. Οι σκύλοι δεν γνωρίζουν ελληνικά και η φλυαρία μας τους φαντάζει σαν ηχορύπανση.

Με τη συστηματική διαδικασία επανάληψης οι σκύλοι μπορούν να μάθουν αρκετές λέξεις

Οι σκύλοι είναι κοινωνικά πλάσματα

Η αλήθεια είναι πως στη διαδικασία της εκπαίδευσης -και ενώ προσπαθούμε ο σκύλος μας να συνδέσει διαδοχικά γεγονότα- θα πρέπει η πληροφορία που παίρνει να είναι συγκεκριμένη. Και σχετική με αυτό που επιθυμούμε να του μάθουμε.

Για παράδειγμα, όταν θέλουμε να διδάξουμε το «Κάτσε», τον βοηθάω κρατώντας μία λιχουδιά πάνω από το κεφάλι του και μετακινώντας την προς τα πίσω. Μόλις κάτσει, του λέω μπράβο και τού τη δίνω.

Οποιαδήποτε άλλη έξτρα κίνηση, ή κουβέντα, διευκρινίζει η κα Κλαυδιανού, είναι άχρηστη πληροφορία που, μπορεί να τον μπερδέψει.

Φανταστείτε τον εαυτό σας στο σχολείο. Ο μαθηματικός ενώ εξηγεί ένα θεώρημα, αναφέρει και ένα γεγονός από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, απαγγέλει έναν στίχο ενός ποιήματος. Ή ξαφνικά αρχίζει να χάνει την υπομονή του και να σας λέει το ίδιο πράγμα 10 φορές, αυξάνοντας την ένταση και την ταχύτητα που μιλά. Δεν θα δυσκολευόσασταν να ξεχωρίσετε τη χρήσιμη πληροφορία και πιθανόν να αγχωνόσασταν κιόλας με την ασυνέπεια στη συμπεριφορά του;

«Ευτυχώς, οι σκύλοι είναι απίστευτα προσαρμοστικοί και παρατηρητικοί και πολλές φορές καταφέρνουν να εκπαιδευτούν παρ’ όλα τα λάθη και τις ασυνέπειές μας. Αυτή είναι εξάλλου και η τεράστια επιτυχία τους στην κοινή μας πορεία», υπογραμμίζει η κα Κλαυδιανού.

Έτσι, λοιπόν, συνεχίζει, μέσα από μία συστηματική διαδικασία επανάληψης οι σκύλοι μπορούν να μάθουν αρκετές λέξεις. Και να ανταποκρίνονται επειδή τις έχουν συνδέσει με κάποια συνέπεια, που είναι σημαντική για αυτούς.

Η συναισθηματική σχέση που αναπτύσσουμε με τον σκύλο μας

Το μηχανικό κομμάτι της εκπαίδευσης όμως, όπως λέει η κα Κλαυδιανού, δεν συμπεριλαμβάνει την πλούσια συναισθηματική σχέση που έχουμε με τους σκύλους μας. Αυτή η σχέση μας κάνει να τους λέμε γλυκόλογα, να τους περιγράφουμε την ημέρα μας. Και να κάνουμε δήθεν ότι τους μαλώνουμε όταν κάνουν κάποια χαριτωμένη αταξία.

Οι άνθρωποι, όπως και οι σκύλοι είναι κοινωνικά πλάσματα και έχουν ανάγκη τη σύνδεση μέσα από την οποία νιώθουν ασφαλείς. Αυτή η σύνδεση λειτουργεί πολύ καλά παρ’ όλο που δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα.

Η επιτυχία της βασίζεται, ως προς ένα μέρος, στις εξαιρετικές δεξιότητες των σκύλων, δηλαδή να μας παρατηρούν και να «διαβάζουν» τη συναισθηματική μας κατάσταση. Και γι’ αυτό χρησιμοποιούν όλες τους τις αισθήσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο -όταν προχωράμε πέρα από τις μηχανικές λειτουργίες της «σιωπηλής» εκπαίδευσης- με την ομιλία μας εισάγουμε συναισθήματα. Αλλά και ασυναίσθητα εκφραζόμαστε καλύτερα και με ειλικρίνεια.

Έτσι, ο σκύλος μας κατά κάποιο τρόπο συντονίζεται μαζί μας και, μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει και πώς νιώθουμε.

Επιπλέον, το να μιλάμε στους σκύλους μας έχει όφελος και για εμάς τους ανθρώπους, καθώς λειτουργεί θεραπευτικά- νιώθουμε ανακούφιση όταν εκφραζόμαστε. Πόσο μάλλον σε έναν ακροατή, που δεν σε κρίνει.

Όλο αυτό είναι ένας άρρηκτος κύκλος γιατί όσο περισσότερο εκφραζόμαστε ελεύθερα και εισπράττουμε ανταπόκριση, τόσο περισσότερο δενόμαστε. Οπότε, από αυτήν την άποψη το να μιλάμε στους σκύλους μας είναι πρωτίστως ωφέλιμο για τη σχέση μας μαζί τους.

Η ομιλία «κλειδί» για τη σχέση με τον σκύλο

Καταλήγοντας, η κα Κλαυδιανού λέει: «Από κει και πέρα είναι στη δική μας κρίση να αποφασίζουμε πότε η ομιλία μας λειτουργεί θετικά σαν αγωγός συναισθημάτων και ασφάλειας. Και πότε είναι προτιμότερο να είμαστε σιωπηλοί για να μην προκαλούμε σύγχυση την ώρα που ο σκύλος συγκεντρώνεται για να καταλάβει ή να πετύχει κάτι».

Η σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδεύτρια σκύλων, Ελένη Κλαυδιανού

● Η κυρία Ελένη Κλαυδιανού είναι σύμβουλος συμπεριφοράς και εκπαιδεύτρια σκύλων.
Παρακολουθεί το πρόγραμμα MSc in Clinical Animal Behaviour στην κτηνιατρική σχολή του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και έχει σπουδάσει Βιολογικές Επιστήμες.

Είναι ιδρυτικό μέλος των Dogsteps (2015) και βοηθάει σκύλους και ανθρώπους να δημιουργούν ασφαλείς σχέσεις εμπιστοσύνης και να ξεπερνούν θέματα συμπεριφοράς.

https://www.facebook.cpm/dogstepsgr

email: ekdogsteps@gmail.com

Ειδήσεις Σήμερα: