Xenomorph, 1979: Το τραγικό τέλος του φοιτητή πίσω από τη μάσκα του πιο τρομακτικού εξωγήινου των sci-fi

Με ανατριχιαστικά ειδικά εφέ και σκηνές που δύσκολα μπορεί κανείς να βγάλει από τον νου του, το Alien του 1979 έβαλε ένα… γλοιώδες τέλος στη δεκαετία του ’70. Η ιστορία ενός διαστημικού ταξιδιού που καταλήγει σε εφιάλτη έκανε τον Ρίντλεϊ Σκοτ και τη Σιγκούρνι Γουίβερ γνωστούς σε όλον τον πλανήτη. Όμως, πίσω από τη μάσκα του Xenomorph, του εξωγήινου πρωταγωνιστή, κρυβόταν ένα πρόσωπο που οι θεατές δεν είδαν ποτέ — και που δεν ήταν καν επαγγελματίας ηθοποιός.

Μια τυχαία συνάντηση στο Σόχο

Ο Μπολάτζι Μπαντέτζο, Νιγηριανός φοιτητής καλών τεχνών, εντοπίστηκε εντελώς τυχαία σε μια παμπ του Σόχο από τον διευθυντή κάστινγκ Πίτερ Άρτσερ. Με ύψος 2,01 μ., αδύνατη σιλουέτα και μικρό κεφάλι, έμοιαζε γεννημένος για να φορέσει το σουρεαλιστικό και ταυτόχρονα αληθοφανές κοστούμι που είχε δημιουργήσει ο Ελβετός καλλιτέχνης Χ.Ρ. Γκίγκερ. Η στολή, αξίας 250.000 δολαρίων, χρειαζόταν έναν σωματότυπο που θα την έκανε να μοιάζει με ζωντανό εφιάλτη.

Προετοιμασία για τον τρόμο

Για να αποκτήσει μια κίνηση αργή, αλλόκοτη και απειλητική, ο Μπαντέτζο παρακολούθησε μαθήματα τάι τσι και παντομίμας. Το κεφάλι του τέρατος κινούνταν με μηχανισμό του Κάρλο Ραμπάλντι, ενώ τα χαρακτηριστικά «σάλια» που έσταζαν από τα δόντια ήταν λιπαντικό K-Y Jelly — περίπου 2.000 σωληνάρια χρησιμοποιήθηκαν κατά τα γυρίσματα.

«Ήταν όλο χειροκίνητο, τηλεκατευθυνόμενο. Υπήρχε χώρος για το κεφάλι μου, για να μη χαλάσει η στάση ή το ύψος σε σχέση με τις υπόλοιπες σκηνές», είχε δηλώσει το 1979 στο Cinefantastique. Ένω, για την τεράστια ποσότητα λιπαντικού σχολίασε: «Μου έβαζαν πολύ γύρω από το πρόσωπο και σχεδόν δεν έβλεπα τι γινόταν, εκτός αν στεκόμουν ακίνητος για τα γυρίσματα».

Φόβος και τρόμος στο πλατό

Η Βερόνικα Καρτράιτ, που υποδυόταν τη Λάμπερτ, παραδέχτηκε ότι στη σκηνή της επίθεσης ο φόβος της ήταν πραγματικός: «Απλώς τον κοίταξα και σκέφτηκα ‘Ωχ, διάολε’. Δεν χρειαζόταν να προσποιηθώ ότι φοβάμαι».

Ο Σκοτ, γνωρίζοντας τη δύναμη της πρώτης εντύπωσης, φρόντισε να κρατήσει τον Μπαντέτζο μακριά από το καστ μέχρι τις κρίσιμες σκηνές, ώστε η αντίδρασή τους να είναι αυθόρμητη.

Η κληρονομιά του Xenomorph

Η ερμηνεία του Μπαντέτζο, σε συνδυασμό με τα πρωτοποριακά εφέ, δεν χάρισε απλώς στο Alien το Όσκαρ Οπτικών Εφέ – δημιούργησε έναν κινηματογραφικό εφιάλτη που έμελλε να στοιχειώσει γενιές θεατών. Ο Xenomorph δεν ήταν απλώς ένα τέρας της οθόνης, αλλά ένα σκοτεινό σύμβολο φόβου και αγωνίας, και η σιωπηλή, σχεδόν τελετουργική κίνηση του Μπαντέτζο ήταν η «ψυχή» του.

Μετά την ταινία, ο Μπαντέτζο άφησε πίσω τα φώτα του Χόλιγουντ και γύρισε στη Νιγηρία, όπου παντρεύτηκε τη Γίνκα, απέκτησαν δύο παιδιά, την Μπίμπι και τον Γίνκα Τζούνιορ, και άνοιξε τη δική του πινακοθήκη. Ζούσε ήσυχα, δημιουργώντας έργα τέχνης, μακριά από το είδος του τρόμου που τον έκανε διάσημο.

Όμως η ζωή του είχε έναν σκιώδη αντίπαλο που δεν μπορούσε να αποφύγει. Η δρεπανοκυτταρική αναιμία, ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε από παιδί, επιδεινώθηκε αμείλικτα στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Λίγους μήνες μετά τα 39α γενέθλιά του, ο «αθέατος» άνθρωπος πίσω από το πιο εμβληματικό τέρας του σινεμά, έφυγε από τη ζωή, τον Δεκέμβριο του 1992, στο Λάγκος. Άφησε πίσω του μια οικογένεια και έναν θρύλο που δεν έσβησε ποτέ.

Voir cette publication sur Instagram

Une publication partagée par Film Titan (@filmtitan)

Η επιστροφή του θρύλου

Σήμερα, η μορφή του «ξυπνά» ξανά με το Alien: Earth του Νόα Χόουλι (Fargo), που προβάλλεται στο Disney+. Η σειρά, τοποθετημένη δύο χρόνια πριν από τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, αφηγείται τις συνέπειες μιας διαστημικής συντριβής στη Γη.

Πρωταγωνιστούν η Σίντνεϊ Τσάντλερ, ο Τίμοθι Όλιφαντ και ο Άλεξ Λόθερ, ενώ το βασικό ερώτημα που θέτει ο Χόουλι είναι: «Μπορεί η ανθρωπότητα να επιβιώσει — και το αξίζει;».

Αν και ο Μπολάτζι Μπαντέτζο δεν πρόλαβε να δει την πλήρη αποθέωση του Alien, η συμβολή του συνεχίζει να στοιχειώνει τη μνήμη των σινεφίλ. Ένα αθέατο πρόσωπο που, χωρίς να πει ούτε μια ατάκα, κατάφερε να μείνει στην ιστορία του τρόμου.

*Με πληροφορίες από: Daily Mail