Μπορεί οι περισσότεροι να θεωρούν τις ιστορίες με θησαυρούς περασμένα μεγαλεία ή σενάρια για ταινίες του Ιντιάνα Τζόουνς, όμως στην Ελλάδα του 2025 τέτοιες υποθέσεις όχι μόνο ζωντανεύουν, αλλά… αποκτούν και αριθμό πρωτοκόλλου.

Με επίσημη απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης, τέσσερις πολίτες εξασφάλισαν τριήμερη άδεια για έρευνα και εκσκαφή με σκοπό την ανεύρεση «κρυμμένου θησαυρού» σε περιοχή εκτός σχεδίου, του Δήμου Ωραιοκάστρου.

Η εν λόγω απόφαση, με όλα τα προβλεπόμενα από τον νόμο(Ν. 6133/1934 (ΦΕΚ 172Τ.Α), περιγράφει με απόλυτη λεπτομέρεια τόσο τα δικαιώματα των ενδιαφερόμενων όσο και τις υποχρεώσεις τους: από την ανάγκη αποκατάστασης του εδάφους, μέχρι την υποχρεωτική παρουσία Επιτροπής εποπτείας και, φυσικά, τις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν σε περίπτωση εύρεσης αρχαιοτήτων ή πολύτιμων αντικειμένων.

Η πενταμελής Επιτροπή θα περιλαμβάνει εκπροσώπους από την Κτηματική Υπηρεσία, την Εφορεία Αρχαιοτήτων, την Εφορία, την Αστυνομία και τον Δήμο. Πρόκειται για ένα σχήμα που λειτουργεί ως «θεματοφύλακας διαφάνειας», διασφαλίζοντας ότι η έρευνα θα κινηθεί αυστηρά εντός των ορίων της νομιμότητας και των υποδείξεων των αρμόδιων υπηρεσιών.

Αξίζει να σημειωθεί πως τέτοιου είδους άδειες δεν είναι σύνηθες φαινόμενο, αλλά αποτελούν νόμιμη πρόβλεψη της ελληνικής νομοθεσίας εδώ και δεκαετίες – με βάση νόμους του 1934, του 2004 και μεταγενέστερες διοικητικές πράξεις. Παράλληλα, υπάρχει ρητή πρόβλεψη ότι εάν κατά την εκσκαφή εντοπιστούν αρχαιότητες, η διαδικασία σταματά άμεσα και υπεύθυνη καθίσταται η Αρχαιολογική Υπηρεσία.

Σε περίπτωση εύρεσης πραγματικού «θησαυρού», το περιεχόμενο θα καταμετρηθεί παρουσία των μελών της Επιτροπής και θα κατατεθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος, αναμένοντας απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών για την τύχη του. Εννοείται πως η όποια αρχαιολογική αξία προηγείται κάθε άλλου ενδιαφέροντος.

Η υπόθεση – όσο ασυνήθιστη κι αν ακούγεται – αποτελεί μια ενδιαφέρουσα υπενθύμιση ότι πίσω από κάθε μύθο μπορεί να κρύβεται και μια δόση πραγματικότητας.