Forza Italia: Οι αποτυχίες τελείωσαν – Η Squadra Azzurra είναι και πάλι εδώ!

H Εθνική Ιταλίας είναι και πάλι εδώ! Η Squadra Azzurra κάνει και πάλι τους συμπατριώτες της υπερήφανους. Η la vita e bella επέστρεψε για τα καλά στη χώρα της Μεσογείου. Ο αναμορφωτής Ρομπέρτο Μαντσίνι επανάφερε την χαρά του παιχνιδιού στους ποδοσφαιριστές του και αυτό αποδεικνύεται εύκολα από την εικόνα τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Η πρόκριση στον τελικό του Euro 2020 απέναντι στην Ισπανία είναι η απόδειξη όλων των παραπάνω. Οι Ιταλοί με όμορφο και αλέγκρο στυλ έχουν επιστρέψει για τα καλά στην ελίτ. Δεν πέρασαν παρά τρία χρόνια από τότε που η χώρα βίωνε τη χειρότερη ποδοσφαιρική στιγμή. Η Σουηδία την απέκλεισε από την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018.

Η κατηφόρα βέβαια ξεκίνησε από το 2012 όταν και συνετρίβη στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος από την χθεσινή αντίπαλό της. Ακολούθησε ο αποκλεισμός στους ομίλους του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας, που ήρθε ως μια πρώτη προειδοποίηση του τι θα επακολουθούσε. Η πορεία μέχρι τα προημιτελικά του προηγούμενου Euro και η ήττα στα πέναλτι από την Γερμανία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα καλό αποτέλεσμα, για μια ομάδα που το μοναδικό της τρόπαιο σε Ευρωπαϊκό χάνεται πίσω στο 1968 και που έχει ανέβει τέσσερις φορές στην κορυφή του κόσμου (1934, 1938, 1982, 2006).

Οι παραπάνω αποτυχίες φαίνεται πως ανήκουν στο παρελθόν και μια δεύτερη ιταλική «Αναγέννηση» είναι προ των πυλών.

Η δεύτερη Ιταλική Αναγέννηση

Η περίοδος της Αναγέννησης τοποθετείται χρονικά ανάμεσα στον 15ο και 17ο αιώνα. Η αφετηρία δόθηκε στην Ιταλία. Το πολιτιστικό κύμα, που εξαπλώθηκε και στην υπόλοιπη Ευρώπη, έφερε την άνθηση της λογοτεχνίας, της επιστήμης και της τέχνης. Πως συνδέονται όλα αυτά με το ποδόσφαιρο; Η «Σκουάντρα Ατζούρα» πέρασε το δικό της Μεσαίωνα τα τελευταία εννέα χρόνια και το 2021 φαίνεται πως ήρθε η δική της ποδοσφαιρική «Αναγέννηση». Άλλωστε όλα από εκεί ξεκίνησαν.

Οι Ιταλοί κατάφεραν να αναγεννηθούν από τις στάχτες τους. Ο εφιάλτης του 2018 τους ξύπνησε για τα καλά και αποφάσισαν να αναλάβουν άμεσα δράση. Πρώτη κίνηση ήταν ο Ρομπέρτο Μαντσίνι. Στις 14 Μαΐου της χρονιάς του οδυνηρού αποκλεισμού, ο 53χρονος τότε τεχνικός ανακοινώθηκε από την Ομοσπονδία και όλα πήραν το δρόμο τους. Η ηρεμία επανήλθε στις τάξεις των Ιταλών και η άσχημη εικόνα των προηγούμενων χρόνων άρχισε σιγά-σιγά να απομακρύνεται.

Οι κακές αναμνήσεις παρέμειναν τέτοιες και πλέον ένας νέος δρόμος ανοίγονταν μπροστά. Τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος αποτέλεσαν μια απόδειξη ότι οι Ιταλοί μπορεί να ελπίζουν βάσιμα για κάτι καλό. Πρόκριση στα τελικά με το απόλυτο. Δέκα στα δέκα. Highlight της ξέφρενης πορείας προς την τελική φάση ήταν το υπερηχητικό 9-1 απέναντι στην Αρμενία. Στον ίδιο όμιλο βρισκόταν και η Ελλάδα, η οποία μπορεί να ηττήθηκε με 2-0 στο «Ολίμπικο» αλλά κατάφερε να δυσκολέψει αρκετά την «Σκουάντρα Αντζούρα». Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει και η Ιταλία έκλεισε το εισιτήριο για τα έντεκα γήπεδα της Ευρώπης αήττητη και αψεγάδιαστη. Μόνο το Βέλγιο έφερε τα αντίστοιχα αποτελέσματα στους υπόλοιπους προκριματικούς ομίλους.

Τα στοιχεία που την έφεραν στον τελικό 

Η ομάδα του Μαντσίνι θα έδινε όλα τα παιχνίδια του ομίλου της απέναντι σε Τουρκία, Ελβετία και Ουαλία εντός έδρας και συγκεκριμένα στο «Ολίμπικο» της Ρώμης. Αυτό θα έκανε θεωρητικά πιο εύκολο το έργο της για πρόκριση στην νοκ-άουτ φάση. Βέβαια, η Ιταλία είχε ένα δεύτερο σημαντικό πλεονέκτημα που υπερίσχυε της έδρας. Την ομοιογένεια. Μόλις τέσσερις από την τελική 26αδα δεν αγωνίζονταν στο εγχώριο πρωτάθλημα. Έμερσον, Φλορέντσι, Βεράτι και Ζορζίνιο ήταν οι μοναδικοί που δεν αποτελούσαν ποδοσφαιριστές της Serie A.

Το άλλο στοιχείο που κάνει τη διαφορά είναι η καταπληκτική ισορροπία ανάμεσα στους έμπειρους και τους νέους της ομάδας. Κιελίνι, Μπονούτσι, Φλορέντσι, Ζορζίνιο, Ινσίνιε και Ιμόμπιλε αποτελούν τους καθοδηγητές του συνόλου, με τους Μπεράρντι, Μπαρέλα, Κιέζα, Λοκατέλι και Ντοναρούμα να φέρνουν φρεσκάδα, ενέργεια και ταχύτητα.

Το ιταλικό ποδόσφαιρο είναι γνωστό για την αμυντική του τακτική, αλλά στο Euro 2020 φαίνεται πως καταρρίπτεται και αυτός ο μύθος. Όμορφο, γρήγορο και συνδυαστικό παιχνίδι αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της ομάδας του Μαντσίνι. Αυτό δεν σημαίνει πως παραμέλησαν τα αμυντικά τους καθήκοντα. Το αίμα νερό δεν γίνεται άλλωστε. Έπρεπε να περάσουν 1169 λεπτά για να δεχθεί γκολ ο Τζίτζιο Ντοναρούμα. Η κεφαλιά ο Σάσα Κάλαϊτζιτς στην παράταση της φάσης των 16 έβαλε τέλος σε ένα απίστευτο σερί που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2020.

Μπορεί η εστία να παραβιάστηκε, αλλά το αήττητο συνεχίζει απτόητο. Μετά και τον ημιτελικό με την Ισπανία, αυτό έφτασε τα 33 παιχνίδια (27 νίκες, έξι ισοπαλίες). Αν αυτό συνεχιστεί και στον τελικό, τότε η «Σκουάντρα Ατζούρα» θα ισοφαρίσει στην κορυφή της ιστορικής λίστας, την χθεσινή της αντίπαλο και την Βραζιλία.

𝘿𝙒𝘿𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝘿𝙒𝙒𝘿𝘿𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝙒𝘿

🇮🇹 Italy’s unbeaten run is now 33 games… They’re just two away from equalling the all-time record held by Spain & Brazil.

Roberto Mancini appreciation post. 😎 pic.twitter.com/Rn456wtD2W

— Marathonbet (@marathonbet) July 7, 2021

Μιλώντας για τα πεπραγμένα της Ιταλίας, μονάχα στο Euro 2020, θα δούμε πως μετρά πέντε νίκες (μία στην παράταση) και μία ισοπαλία σε 120΄. Έχει έντεκα γκολ υπέρ και τρία κατά (όλα στην νοκ-άουτ). Πέντε παίκτες έχουν σημειώσει από δύο γκολ (Πεσίνα, Λοκατέλι, Ινσίνιε, Ιμόμπιλε, Κιέζα) και ο Μαντσίνι ελπίζει πως τουλάχιστον ένας από αυτούς θα κάνει τη διαφορά στον τελικό.

Η Ιταλία υπέφερε για σχεδόν μία δεκαετία. Ο λεκές του αποκλεισμού από την τελική φάση του Μουντιάλ του 2018 μπορεί να καθαριστεί μόνο με την άνοδο στο ψηλότερο σκαλί της ποδοσφαιρικής Ευρώπης και ο τελικός της Κυριακής τους περιμένει για να αποδείξουν ότι η ατσαλάκωτη πορεία τους μέχρι εδώ δεν οφείλεται στην τύχη αλλά στην δύναμη του συνόλου που έχουν δημιουργήσει.