Κάνω έξωση στην Ντίλμα: «Για το Θεό, την οικογένεια και μια θεία μου»

Η ψηφοφορία για την αποπομπή της προέδρου της Βραζιλίας, Ντίλμα Ρουσέφ, ήταν μαραθώνια, άκρως τηλεοπτική και θορυβώδης. Οι 513 βουλευτές που υπερψήφισαν την αποπομπή, είχαν και μερικά δευτερόλεπτα να την αιτιολογήσουν.

Άλλοι επικαλούνταν το Θεό, τους συγγενείς ή τα εγγόνια τους. Κάποιοι τους στρατιωτικούς «που είχαν φέρει τάξη στη χώρα», άλλοι τον καφέ, την ύπαιθρο, τη χώρα καταγωγής τους.

Άλλοι, σε πιο αφηρημένο και φιλοσοφικό τόνο, ψήφισαν την αποπομπή «για το νέο ραντεβού με την Ιστορία».

Σχεδόν κανείς δεν θυμήθηκε τον αληθινό λόγο. Τα δημοσιονομικά «μαγειρέματα» της προέδρου (αυτό της προσάπτουν), ώστε να πρέπει να απομακρυνθεί από την εξουσία.

Η πρώτη ειρωνεία: οι βουλευτές -κάποιοι τουλάχιστον- μίλησαν για την ανάγκη ανανέωσης του πολιτικού συστήματος. Σύμφωνα όμως με έρευνα του Πανεπιστημίου της Μπραζίλια που επικαλείται η ισπανική El Pais, το 49% των βουλευτών έχουν παιδιά, γονείς, παππούδες, μητέρες, αδελφές, συζύγους στην πολιτική…

Και έξω από το κτίριο όπου λάμβανε χώρα αυτή η μαραθώνια διαδικασία, χιλιάδες οπαδοί και αντίπαλοι της Ρουσέφ διαδήλωναν.

Οι μεν μιλούσαν για πραξικόπημα, οι δε για το τέλος της φαυλότητας. Και μεταξύ των δύο στρατοπέδων η Αστυνομία είχε τοποθετήσει ένα πελώριο «τείχος» για να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Κάποιοι βέβαια βρήκαν την ευκαιρία να στήσουν έναν αγώνα βόλεϊ με το τείχος σε ρόλο φιλέ. Γιατί οι βραζιλιάνοι δίνουν πάντα αξία στη χαρά του παιχνιδιού.

Η δεύτερη ειρωνεία: το όνομα της προέδρου ουδέποτε συνδέθηκε άμεσα με την υπόθεση που ταλανίζει εδώ και πολλά χρόνια την πολιτική ζωή της χώρας: το σκάνδαλο με τις δωροδοκίες δισεκατομμυρίων δολαρίων για «δουλειές» με τον πετρελαϊκό κολοσσό Petrobras.

Αντίθετα, το όνομα του Εντουάρντο Κούνια, του προέδρου της Βουλής και μαέστρου της όλης διαδικασίας, συνδέεται άμεσα με το σκάνδαλο.

Για πολλούς η Ντίλμα Ρουσέφ πληρώνει τις αμαρτίες του πολιτικού συστήματος. Στα χέρια της έσκασε η βόμβα της Petrobras.

Η ίδια είχε πάρει βέβαια μια γερή γεύση λαϊκής οργής τους μήνες πριν το μοιραίο για την Εθνική Βραζιλίας Μουντιάλ του 2014. Το Κράτος δαπανούσε δεκάδες εκατομμύρια για στάδια και του έλειπαν μερικές χιλιάδες για τις αστικές συγκοινωνίες, που έπρεπε να πληρώσουν οι πολίτες με αυξημένα κόμιστρα.

Η ίδια πάλεψε να κερδίσει την επανεκλογή της το 2014 και τα κατάφερε, έστω και οριακά. Όμως η οικονομική κρίση την υποχρέωσε να λάβει μέτρα λιτότητας. Το Κόμμα των Εργαζομένων (ΡΤ), προστάτης των φτωχότερων, έπρεπε να κόψει. Να πάρει αντί να δώσει.

Κάπου εκεί χάθηκε η μπάλα για την Ντίλμα Ρουσέφ, η δημοτικότητα της οποίας έπεσε κατακόρυφα.

Ουδέποτε επανέκαμψε. Ούτε καν ο «Λούλα», ο ιστορικός ηγέτης του ΡΤ, που ήρθε στην εξουσία το 2003 με την υπόσχεση «ενός πιάτου φαγητού για κάθε βραζιλιάνο», κατάφερε να την σώσει.

Ούτε όμως εκείνη τα κατάφερε: όταν το σκάνδαλο της Petrobras τον άγγιξε, η Ντίλμα τον έκανε υπουργό για να του εξασφαλίσει ασυλία με «οψιόν» εκ νέου υποψηφιότητα για πρόεδρος. Αλλά η Δικαιοσύνη είχε άλλη άποψη.

Για την οριστική απομάκρυνση της Ρουσέφ θα αποφασίσει πλέον η Γερουσία, περί τα τέλη Μαΐου. Εκεί χρειάζεται απλή πλειοψηφία, την οποία οι περισσότεροι θεωρούν δεδομένη.

Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που δεν θεωρούν τελειωμένη την υπόθεση. Ο πρόεδρος της Γερουσίας, Ρενάν Καλιέιρος, πολιτικός αντίπαλος της Ρουσέφ, δεν έχει ακόμα ανοίξει τα χαρτιά του.

Γενικότερα έχει αποφύγει να τοποθετηθεί ανοικτά επί του θέματος. Λέγεται ότι μπορεί να επηρεάσει αρκετούς, όποια απόφαση και αν πάρει.

Μπορεί επίσης να καθυστερήσει τη λήψη απόφασης, δίνοντας χρόνο στην κυβέρνηση. Έτσι κι αλλιώς, το παρασκήνιο θα είναι έντονο μέχρι την ψηφοφορία του Μαΐου.

Και αν τελικά απομακρυνθεί η Ρουσέφ; Πρόεδρος θα γίνει ο νυν αντιπρόεδρος Μισέλ Τεμέρ, επίσης από τους πρωταγωνιστές της επιχείρησης αποπομπής.

Η δημοτικότητά του δεν είναι καλύτερη από της Ρουσέφ. Επιπλέον, δεν είναι ιδιαίτερα συμπαθής επειδή πάντα έμενε στο παρασκήνιο ούτε βέβαια έχει εκλεγεί άμεσα από το λαό.

Αρκετοί λένε και το άλλο: οι βραζιλιάνοι μπορεί να ανεχθούν τον διεφθαρμένο πολιτικό, όχι όμως τον προδότη.

Υπάρχουν φυσικά και οι φωνές που ζητούν άμεση προσφυγή σε νέες προεδρικές εκλογές, κάτι που όμως δεν επιτρέπεται από το Σύνταγμα. Κάποιος πρέπει να εξαντλήσει τη θητεία του προέδρου.

Το ίδιο ζήτημα είχε αντιμετωπίσει το 2001 και η χρεοκοπημένη Αργεντινή, όταν ο τότε πρόεδρος Φερνάντο ντε λα Ρούα έφυγε με ελικόπτερο και κάποιος έπρεπε να γίνει πρόεδρος μέχρι το 2003.

Αν τελικά η Ντίλμα Ρουσέφ αποπεμφθεί από την Γερουσία, θα είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό στη Βραζιλία από το 1992.

Τότε, ο Φερνάντο Κολόρ ντε Μέλο, ο οποίος είχε εκλεγεί πρόεδρος πριν καλά καλά κλείσει τα 41, αποπέμφθηκε, κατηγορούμενος για σκάνδαλα. Επανήλθε το 2007 ως γερουσιαστής, για να βρεθεί και το δικό του όνομα αναμεμειγμένο στο τωρινό σκάνδαλο της Petrobras…

Και το τελευταίο καυτό ερώτημα: θα μπορούσε ο (κατηγορούμενος) τέως πρόεδρος «Λούλα» να επανέλθει και να διεκδικήσει την προεδρία το 2018, σώζοντας την τιμή του κόμματός του, ενδεχομένως και της Ρουσέφ;

Αυτό είναι μια μεγάλη (μελλοντική) ιστορία…

Απόστολος Ρουμπάνης

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ