«Αυτό που ζούμε είναι μια πρόκληση», «σου δίνεται η ευκαιρία να δείξεις τι αξίζεις», «από τα δύσκολα φαίνεται κανείς», υποστηρίζουν καλλιτέχνες που βλέπουν μια «χαραμάδα» ελπίδας στην τέχνη σήμερα, παρά την οικονομική κρίση. Οι Λένα Δροσάκη, Αναστασία Παπαστάθη, Χριστίνα Σουγιουλτζή και Ειρήνη Σκυλακάκη , μιλώντας στο in.gr, αναγνωρίζουν μεν τις συνέπειες της κρίσης στον καλλιτεχνικό χώρο, δεν την αφήνουν όμως να βάλει φρένο στην πορεία τους.

Λένα Δροσάκη, μια νέα ηθοποιός που έχει να πολλά να δώσει και να πει στο θεατρικό σανίδι. Η υποψηφιότητά της για το βραβείο Μελίνα Μερκούρη, «είναι μία αναγνώριση και επιβράβευση», αφού «ο τρόπος ζωής των ηθοποιών δεν είναι εύκολος», αναφέρει η ίδια στο in.gr. Η Bijoux de Kant και ο Γιάννης Σκουρλέτης αποτέλεσαν σταθμό στην πορεία της ηθοποιού, καθώς μέσα από τις δουλειές της ομάδας η Λένα Δροσάκη εντρίφυσε στην υποκριτική. Το «ταξίδι» όμως ξεκίνησε με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.

Δυσκολίες σε όλες τις δουλειές υπάρχουν, αναφέρει η ηθοποιός, ενώ προσθέτει: «Αναμφισβήτητα υπάρχει κρίση, όμως σου δίνεται η ευκαιρία να δείξεις τι αξίζεις. Όσοι αγαπάνε πραγματικά αυτό που κάνουν, θα συνεχίσουν να υπάρχουν στον χώρο».

Δεκαετίες τώρα ονειρευόταν να ανοίξει το δικό της θεατρικό χώρο, «όπου θα μπορούν να ανταλλάσσονται ιδέες, σκέψεις, συναισθήματα». Το όνειρο αυτό έγινε πραγματικότητα, και η Αναστασία Παπαστάθη είναι η καλλιτεχνική διευθύντρια του νέου θεάτρου Radar. «Ονειρευόμουν ένα θέατρο, που θα εκπέμπει και θα δέχεται. Με ευαίσθητες κεραίες, να προσλαμβάνει κυματισμούς και να τους μετατρέπει σε δημιουργία», αναφέρει η κ. Παπαστάθη για το χώρο.

Η σκηνοθέτις όχι μόνο άνοιξε νέο θεατρικό χώρο εν μέσω κρίσης, αλλά δηλώνει στο in.gr: «Νομίζω ότι στον αντίποδα της κρίσης που διανύουμε σήμερα, βρίσκεται η ευκαιρία. Τι εννοώ; Ο άνθρωπος τα προηγούμενα χρόνια εστίασε στην κατάκτηση της ύλης. Η επιλογή αυτή τον οδήγησε σε αδιέξοδο. Είναι καιρός να ασχοληθεί με την πνευματική του ανάπτυξη. Η κρίση δίνει αυτή την ευκαιρία στον άνθρωπο. Αρκεί να μπορέσει να την δει».

Η χορογράφος και χορεύτρια, Χριστίνα Σουγιουλτζή, που ανεβάζει την παράσταση ακροβατικών Betelgez στο Θέατρο Αλκμήνη, αναφέρει ότι η «παράσταση άρχισε να υπάρχει στην Αθήνα κατά τη διάρκεια των διατυπώσεων του τρόμου». Μιλώντας για την οπτική της ως άνθρωπος της τέχνης σημειώνει: «Ζούμε σε έναν εντελώς άγνωστο σύστημα , ας το εμπιστευτούμε, δε βλέπω τι άλλο μπορεί κανείς να κάνει από το να περπατά στα τυφλά με αλήθεια, όση αντέχεται». Με σχετική αισιοδοξία τοποθετείται, δε, πάνω στην πορεία του χορού, και δηλώνει: «Δεν είναι σε καμία περίπτωση η έλλειψη ή η επάρκεια χρημάτων που ορίζει την ανθρώπινη δημιουργία».

Με μποέμικη, ακόμη, διάθεση δηλώνει: «Κι όμως σχεδιάζουμε το μέλλον , αμέριμνοι, η ζωή θα ήταν αφόρητη σε αντίθετη περίπτωση».



Η Ειρήνη Σκυλακάκη
βρίσκεται ένα βήμα πριν την παρουσίαση του ομώνυμου δεύτερού της δίσκου, το Σάββατο 21 Μαρτίου, στο Fuzz club. «Από οτιδήποτε μπορεί να ξεκινήσει ένα τραγούδι», αναφέρει , ενώ με φωνή αισιοδοξίας επισημαίνει:

«Οι νέοι νιώθουμε κάπως αδικημένοι. Από εκεί και πέρα είναι μια πρόκληση. Από τα δύσκολα φαίνονται οι άνθρωποι. Είναι πολύ εύκολο με όλα αυτά που συμβαίνουν να πέσουμε σε αδράνεια, αλλά δεν αξίζει».

Ελισάβετ Σταμοπούλου