Οι πιο αδικημένοι παίκτες στην Ιστορία της «Χρυσής Μπάλας»

Περιμένοντας την ανάδειξη του κορυφαίου ποδοσφαιριστή για τη «Χρυσή Μπάλα», διαδικασία που θα γίνει στη Ζυρίχη (19:15 EUROSPORT) με τους Κριστιάνο Ρονάλντο, Λιονέλ Μέσι και Μάνουελ Νόιερ να είναι οι υποψήφιοι, το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποιοι θα μείνουν παραπονεμένοι.

Δείτε εδώ σε live streaming την ανάδειξη του εφετινού νικητή…

Ως γνωστό, ο «θρόνος» χωράει μόνο έναν, αλλά η Ιστορία έχει δείξει πως τεράστιες μορφές του παγκοσμίου ποδοσφαίρου δεν κατάφεραν ποτέ να πάρουν το κορυφαίο ατομικό βραβείο για έναν παίκτη.

Εμείς θα σταθούμε σε ορισμένους θρύλους που αν και άξιζαν να σηκώσουν το πολύτιμο τρόπαιο η μοίρα δεν τους τα έφερε όπως θα ήλπιζαν.

Τιερί Ανρί

Ίσως ο μεγαλύτερος… κατά συρροή δολοφόνος στη διάρκεια της θητείας του στην Άρσεναλ, ήταν ο Τιερί Ανρί, ο οποίος το 2003 συνέβαλε τα μέγιστα στην αήττητη σεζόν της Αρσεναλ, αλλά ήρθε δεύτερος, πίσω από τον Πάβελ Νέντβεντ της Γιουβέντους και τρίτος το 2006. Έπειτα από τη λήξη της θητείας του στο αμερικανικό πρωτάθλημα, στην πραγματικότητα τελείωσε και την καριέρα του, με το απωθημένο για την κατάκτηση του τροπαίου να μένει… παντοτινό.

Τσάβι

Ο Τσάβι αναγνωρίστηκε από την κοινή γνώμη ως το «κλειδί» της επιτυχίας της Μπαρτσελόνα, αλλά ταυτόχρονα και των μεγάλων επιτυχιών της εθνικής Ισπανίας σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Για πολλούς ήταν και ο… λόγος της λάμψης του Λιονέλ Μέσι με την απίστευτη ικανότητα και ακρίβεια στις πάσες του. Αν και το πάλεψε να βγει από τη… σκιά του Αργεντινού συμπαίκτη του, το 2010 και το 2011 έμεινε με τη γλύκα της τριάδας. Λογικά δεν θα έχει μεγαλύτερη ευκαιρία.

Πάολο Μαλντίνι

Ακόμα και σήμερα θεωρείται ο καλύτερος αμυντικός που πέρασε από τα γήπεδα τα τελευταία 20 χρόνια. Ο Πάολο Μαλντίνι συμπλήρωσε ολόκληρη την καριέρα του στη Μίλαν και κατέγραψε τις περισσότερες εμφανίσεις στη Serie A από οποιονδήποτε άλλο ποδοσφαιριστή (647). Επτά πρωταθλήματα με τους «ροσονέρι» και πέντε ευρωπαϊκές κούπες στη σταδιοδρομία του δεν στάθηκαν ικανά να τον αναδείξουν κορυφαίο της χρονιάς ούτε το 1994, όπου βγήκε τρίτος, ούτε το 2003 όταν και κατέλαβε την ίδια θέση. Το 2009 εγκατέλειψε την ενεργό δράση στα 40 του χρόνια.

Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς

Αν και έχει ακόμα καιρό για να τα καταφέρει, ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, θεωρείται ίσως ο πιο προικισμένος από τη φύση, επιθετικός στον κόσμο. Με ύψος στα δύο μέτρα, σκοράρει με… εξωφρενική ευκολία από οποιαδήποτε απόσταση με κάθε τρόπο, αλλά ποτέ δεν τελείωσε μέσα στην πρώτη τριάδα του «Ballon d’Or». Κέρδισε οκτώ σερί τίτλους με πέντε διαφορετικές ομάδες σε τρεις χώρες από το 2003 ως το 2011, έχει γευτεί τη χαρά του τροπαίου του Champions League, αλλά ο Captain της εθνικής Σουηδίας που σήμερα βρίσκεται στην Παρί Σ.Ζ., μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο.

Αντρές Ινιέστα

Η ιστορία του Αντρές Ινιέστα θυμίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό, εκείνη του Τσάβι. Πολυσύνθετος ποδοσφαιριστής με σπάνια τεχνική, όσο ομαδικός και όσο αποτελεσματικός χρειάζεται, επιβλητική φιγούρα στη μεσαία γραμμή της Μπαρτσελόνα και της εθνικής Ισπανίας, έχει πετύχει πολλά σημαντικά γκολ, όπως το 2009 στον ημιτελικό του Champions League εναντίον της Τσέλσι, αλλά κυρίως το νικητήριο τέρμα στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010. Εκείνη τη χρονιά ήρθε δεύτερος στη «Χρυσή Μπάλα» και τρίτος το 2012. Δύσκολα θα βρεθεί ξανά τόσο κοντά.

Στίβεν Τζέραρντ

Είχε αρκετές ευκαιρίες να φύγει από τη Λίβερπουλ στη διάρκεια της καριέρας του, αλλά αποφάσισε να το πράξει στα… γεράματα και μάλιστα με προορισμό τις ΗΠΑ και τους Λ.Α. Γκάλαξι. Έτσι έχασε πολλές πιθανότητες για περισσότερους τίτλους. Αριστουργηματικός μέσος με πολλά χαρίσματα, εμπνευστής της κατάκτησης του Champions League του 2005, όταν η Λίβερπουλ χρειάστηκε να επιστρέψει από το 3-0 της Μίλαν και μάλιστα με δικό του γκολ ξεκίνησε η μεγάλη ανατροπή που οδήγησε το ματς στην παράταση και στη συνέχεια έστειλε το τρόπαιο στο «Άνφιλντ». Την ίδια χρονιά βγήκε τρίτος του «Ballon d’Or».

Τζιανλουίτζι Μπουφόν

Αν και οι τερματοφύλακες σπάνια λαμβάνουν τα… εύσημα, η εξαιρετική συνέπεια του Τζιανλουίτζι Μπουφόν, τον συμπεριέλαβε ανάμεσα στους κορυφαίους όλων των εποχών. Έγινε ο πιο ακριβός τερματοφύλακας στην ιστορία, όταν η Γιουβέντους κατέβαλε περίπου 35.000.000 ευρώ για να τον υπογράψει από την Πάρμα το 2001, αλλά δικαιολόγησε τα λεφτά του με τους επτά τίτλους στη Serie A. Οι εντυπωσιακές επιδόσεις του δεν έμειναν απαρατήρητες από κανέναν και το 2006, όταν και η Ιταλία κατέκτησε το Μουντιάλ, τον έφερε στη δεύτερη θέση της «Χρυσής Μπάλας».

Ραούλ

Τι να πει κανείς για τη «μηχανή των γκολ» της Ρεάλ Μαδρίτης! Ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών του συλλόγου με 323 γκολ, ο πρώην διεθνής επιθετικός με την εθνική Ισπανίας, είναι ακόμη και σήμερα ο πρώτος σκόρερ του Champions League με 71 τέρματα, ενώ κατέκτησε το τρόπαιο στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση με τη Ρεάλ τρεις φορές, καθώς και επτά τίτλους στην Primera Division. Ρέκορντμαν εμφανίσεων με 741 παρουσίες, αρχηγός του συλλόγου από το 2003 έως την αποχώρησή του το 2010. Μόνο το 2001 έφτασε στην τελική τριάδα, αλλά το έχασε από τον Μάικλ Όουεν της Λίβερπουλ!

Φραντσέσκο Τότι

Ο απόλυτος σταρ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αφού στα 40 του, ακόμη και χθες σκόραρε ένα εκπληκτικό τέρμα στο ντέρμπι με τη Λάτσιο και έβγαζε… selfie με φόντο την εξέδρα! Είναι ο δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της Serie Α, ενώ το τέρμα που πέτυχε φέτος κατά της Μάντσεστερ Σίτι τον έκανε το γηραιότερο σκόρερ στην ιστορία του Champions League. Αν και σχεδόν όλα του τα χρόνια έπαιζε ως «δεκάρι» και όχι ως κλασικός επιθετικός, η σχέση του με τα αντίπαλα δίχτυα είναι… ερωτική. Όπως και ο Τζέραρντ, απέρριψε πολλές προσφορές από ομάδες που στη συνέχεια κατέκτησαν τίτλους και στην πραγματικότητα αδίκησε τον εαυτό του. Το 2001 πανηγύρισε το Scudetto, αλλά ποτέ του δεν μπήκε στην τελική τριάδα της «Χρυσής Μπάλας».

Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο

Οι «ειδικοί» ακόμη πιστεύουν πως το γεγονός ότι δεν τιμήθηκε ποτέ με τη «Χρυσή Μπάλα», αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές αδικίες στην Ιστορία. Ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, ένας μάγος της μπάλας, δημιουργός και σκόρερ, σήμα κατατεθέν της Γιουβέντους (πρώτος σκόρερ και πρώτος σε συμμετοχές) και της εθνικής Ιταλίας (τέταρτος σκόρερ όλων των εποχών) κέρδισε σχεδόν κάθε τρόπαιο, αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, αλλά δεν μπήκε ποτέ στην τελική τριάδα! Αποχώρησε το 2012 από τη Γιουβέντους για να παίξει στην Αυστραλία, ενώ φέτος έπαιξε στην ινδική Premier League. Έχει κερδίσει 3 βραβεία ήθους στην καριέρα του, 8 πρωταθλήματα Ιταλίας, ένα Κύπελλο Ιταλίας, το Champions League του 1996, ενώ με την εθνική Ιταλίας η κορυφαία του στιγμή ήταν το 2006 στο Μουντιάλ.

Σπύρος Κόλλιας

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ