Η ιστορία δύο συγκροτημάτων. Φτιάχνοντας μουσική σε καιρό κρίσης

Η εξαμελής «KollektivA» κυκλοφόρησε φέτος την «Μπαλάντα της Φυλακής» μέσω της Cobalt Music και ο Θανάσης Χουλιαράς , τραγουδιστής της μπάντας μας εξηγεί το πώς έστησαν το άλμπουμ τους έως να φτάσουν στη δισκογραφική εταιρεία.

Οι «I saw 43 sunsets» βρίσκονται ένα βήμα πριν την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ, το οποίο τρέχουν εξολοκλήρου μόνοι τους και ο τραγουδιστής τους Διονύσης Αναλυτής περιγράφει τη δική τους πορεία.

«Μέχρι να μπούμε στη διαδικασία παραγωγής του άλμπουμ, δημιουργήσαμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις, ώστε αυτό να βγει στα επίπεδα που εμείς θέλαμε. Μετά από πολλά χρόνια που παίζαμε μουσική φτιάξαμε το δικό μας στούντιο ηχογραφήσεων και το εξοπλίσαμε κατάλληλα» εξηγεί ο κ. Χουλιαράς.

Το στήσιμο του χώρου KollektivA διήρκεσε έξι με εφτά μήνες. Το επόμενο βήμα, ήταν να βρεθεί ο παραγωγός που θα εστιάσει στο καλλιτεχνικό μέρος και που θα συμβάλλει στο άρτιο αποτέλεσμα, «αυτός που θα σε πείσει ότι μπορούμε να πάμε παρέα».

Στη συνέχεια έρχεται η προπαραγωγή. Εδώ, ο παραγωγός γίνεται ένα με το σχήμα. «Μαζί χτίζουμε τον βασικό σκελετό των τραγουδιών, χωρίς να επιμείνουμε σε θέματα ενορχήστρωσης» εξηγεί ο τραγουδιστής των «KollektivA».

Συνεχίζουμε με την ηχογράφηση. «Χρονοβόρα διαδικασία, εμάς μας πήρε έξι με εφτά μήνες. Να συνυπολογίσουμε βέβαια και το γεγονός ότι κάναμε πράγματα μόνοι μας, έξω από μεγάλες εταιρείες, παραγωγές και χρηματοδοτήσεις, ενώ όλοι λίγο- πολύ έχουμε και τις πρωινές δουλειές μας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να εντάξουμε τις ηχογραφήσεις».

Τελειώνοντας την ηχογράφηση, σειρά είχε η μίξη. Διαδικασία επίσης απαιτητική σε χρόνο, ειδικά όταν «συνειδητοποιήσαμε ότι οι μίξεις δεν μας κάλυπταν και αρχίσαμε ξανά από την αρχή».

Καθοριστικός παράγοντας –και κλειδί για την επιτυχία του εγχειρήματος- είναι ο χώρος που είχε στη διάθεσή της η μπάντα. «Αν πληρώναμε ενοικίαση χώρου ανά ώρα θα φτάναμε σε απαγορευτικό ποσό»….

Αφού ολοκληρώθηκε και αυτό, το άλμπουμ των «KollektivA» έφτασε στην τελική επεξεργασία, το mastering. Η όλη διαδικασία κράτησε έναν χρόνο περίπου για τους «KollektivA» και δυο χρόνια για τους «I saw 43 sunsets».

I saw 43 sunsets

Και στις δύο περιπτώσεις πάντως το οικονομικό σκέλος ήταν καθοριστικό, μια και, όπως εξηγεί ο κ. Αναλυτής «ακόμη για εμάς η μπάντα δεν αποτελεί πηγή εσόδων, ώστε να μπορούμε να ασχολούμαστε μόνο με τη μουσική. Δυστυχώς έρχεται σε δεύτερη μοίρα και ο ελεύθερος χρόνος είναι περιορισμένος».
Όσο για την ίδια την ηχογράφηση, «πρέπει η κάθε μπάντα να έχει μια ξεκάθαρη εικόνα του τι θέλει και πώς μπορεί να το πετύχει. Εμείς θέλαμε έναν δίσκο πολυφωνικό, αλλά να μπορεί να ακουστεί σχεδόν αυτούσιος σε live εμφανίσεις».

Το κόστος
Ποιο είναι όμως το κόστος όλης αυτής της προσπάθειας; Αν και οι δύο μπάντες δεν αποκάλυψαν το τελικό ποσό που κόστισε η διαδικασία, τελικά η πολλή προσωπική δουλειά κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων.
Όπως εξηγεί ο κ. Χουλιαράς «παίζαμε χρόνια μουσική, είχαμε δικό μας εξοπλισμό, τον οποίο και κουβαλούσαμε μαζί μας στις συναυλίες. Αυτό που εμείς κάνουμε είναι να επενδύουμε όσα έσοδα έχουμε στην μπάντα».
Αντίστοιχα, για τους «I saw 43 sunsets» το κόστος περιορίστηκε στην ηχογράφηση σε στούντιο και στο mastering, μιας και τη μίξη του δίσκου την έκαναν μόνοι τους.

Με άλλα λόγια, και αν υπάρχει (αρκετή) προσωπική δουλειά, σύμφωνα με τα δύο συγκροτήματα, δεν χρειάζεται ένα υπέρογκο ποσό για να γίνει ένας αξιοπρεπής δίσκος.

Μετά ξεκινά άλλος κύκλος, αυτός της αναζήτησης δισκογραφικής εταιρείας, συνεχίζει ο κ. Χουλιαράς. «Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι αυτό, γιατί έχεις δώσει όλο σου το είναι, έχεις το υλικό στα χέρια σου, αλλά δεν ξέρεις πώς και αν θα βγει».

Η προώθηση
Αφού ολοκληρωθεί η δουλειά, πρέπει να γίνει γνωστή. Στην περίπτωση των «I saw 43 sunsets» βοήθησε η ακουστική διασκευή που έκαναν στα Nightcall- Under your spell, η οποία έκανε μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

«Επειδή τα πράγματα χωρίς εταιρεία είναι λίγο κλειστά ως προς την προώθηση, τουλάχιστον το κοινό που θέλει να ακούσει διαφορετική μουσική μπορεί να τη βρει μέσω youtube, bandcamp, soundcloud και άλλων social media».

Σε κάθε περίπτωση όμως η μεγαλύτερη διαφήμιση είναι οι ζωντανές εμφανίσεις. «Εκεί το κοινό νιώθει τη μουσική μας και το ποιοι πραγματικά είμαστε» καταλήγει ο κ. Αναλυτής. Πέραν αυτών, όπως εξηγεί ο κ. Χουλιαράς, ναι μεν τα social media διευκολύνουν, αλλά «το σημαντικό είναι να οικοδομείς εσύ την εικόνα σου συναυλιακά, να επενδύεις στο πώς εμφανίζεσαι και να στοχεύεις στη διάδοση από στόμα σε στόμα».

Εξάλλου, όπως είχε πει ο Μάνος Ξυδούς «πολλές φορές θα παίξεις για 50 ανθρώπους, θα παίξεις σα να είναι 10.000, γιατί αυτοί οι 50 θα είναι οι σταθεροί σου. Και δυο άνθρωποι μόνο να είναι, πρέπει να τους κερδίσεις».
Με άλλα λόγια, η κρίση μπορεί να λειτουργήσει και θετικά. «Οδηγεί σε συμβιβασμούς πολλές φορές αλλά από την άλλη μπορεί να αποτελέσει κινητήρια δημιουργική δύναμη και δεν σε αφήνει να εφησυχάσεις, σε αναγκάζει να βγεις από την αδράνεια», εξηγεί ο κ. Αναλυτής. Αν το καλοσκεφτούμε, ακόμη και τα ονόματα των δυο συγκροτημάτων δεν είναι τυχαία. «KollektivA» σημαίνει ομαδική δουλειά και το «I saw 43 sunsets» είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο «Μικρός Πρίγκιπας». Την ημέρα που ο Μικρός Πρίγκιπας ήταν θλιμμένος είδε 43 ηλιοβασιλέματα πάνω στον μικρό πλανήτη του. Και άντλησε αισιοδοξία. Ομαδικότητα και αισιοδοξία λοιπόν!

Μαρία Πετροπούλου