Κυριακή 2 Μαρτίου, λίγο μετά τις 6 το απόγευμα, στην ανατολική ακτογραμμή του Μεσσηνιακού κόλπου, στην παραλία της Μικρής Μαντίνειας. Έπειτα από ώρες βροχής ο καιρός έχει ανοίξει προσωρινά, κι ο ουρανός, στα χρώματα του μάλλον μελαγχολικού κυριακάτικου δειλινού, πασχίζει μάταια να μας πείσει ότι ο χειμώνας είναι πλέον πίσω μας κι η άνοιξη μπροστά […]
Κυριακή2 Μαρτίου, λίγο μετά τις 6 το απόγευμα, στην ανατολική ακτογραμμή του Μεσσηνιακού κόλπου, στην παραλία της Μικρής Μαντίνειας.
Έπειτα από ώρες βροχής ο καιρός έχει ανοίξει προσωρινά, κι ο ουρανός, στα χρώματα του μάλλον μελαγχολικού κυριακάτικου δειλινού, πασχίζει μάταια να μας πείσει ότι ο χειμώνας είναι πλέον πίσω μας κι η άνοιξη μπροστά μας.
Απέναντί μας, τα νερά του Μεσσηνιακού κόλπου, κι ολόγυρά τους η αχανής ακτογραμμή της ευλογημένης μεσσηνιακής γης με τη μορφή ενός γιγάντιου τόξου.
Δεξιά μας, στο μυχό σχεδόν του Μεσσηνιακού κόλπου, η Καλαμάτα, πόλη γοητευτική, με σημαντικό παρελθόν και, το σπουδαιότερο, δυναμικό παρόν.
Αντίκρυ, στη δυτική ακτογραμμή του Μεσσηνιακού κόλπου, το Πεταλίδι, γνωστό παραθεριστικό κέντρο.
Νοτιότερα, οι Χράνοι και ο Άγιος Ανδρέας Λογγάς, με τις όμορφες ακρογιαλιές τους.
Ακόμη μακρύτερα, μια μακρινή γραμμή που χάνεται στον ορίζοντα, η Κορώνη, η ονομαστή κωμόπολη με το νησιώτικο χρώμα, και το ακρωτήρι Ακρίτας με το νησάκι Βενέτικο.
Μεσσηνιακός κόλπος: μια φιλόξενη αγκαλιά στο έμπα της άνοιξης του 2014!
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.