Φρέντι Μέρκιουρι «The show must go on»

Με γονείς καταγόμενους από την Ινδία που είχαν μεταναστεύσει στη Ζανζιβάρη ο μικρός Φαρόκ στάλθηκε πίσω στην Ινδία, σε ένα αγγλικό οικοτροφείο, όπου και του έδωσαν το παρατσούκλι «Φρέντι» που θα είχε ως το τέλος της ζωής του.
Ο διευθυντής του σχολείου παρατήρησε το μουσικό ταλέντο του Φρέντι και πρότεινε στους γονείς του να πάρει μαθήματα πιάνου, ενώ τραγουδούσε στη χορωδία του σχολείου.
Το 1963 επέστρεψε στη Ζανζιβάρη, η οποία στα τέλη του της χρονιάς απέκτησε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο. Αφού τον Ιανουάριο του 1964 ξέσπασε βίαιη επανάσταση κατά του σουλτάνου της Ζανζιβάρης ο δεκαεπτάχρονος τότε Φρέντι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το νησί μαζί με τους γονείς και την αδελφή του. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου ο Μέρκιουρι σπούδασε γραφιστική στο Ealing College of Art κάνοντας τα πρώτα του μουσικά βήματα με το συγκρότημα Wreckage.

Queen – «Bohemian Rhapsody»

Ο Μέρκιουρι (που τότε λεγόταν ακόμη Φρέντι Μπουλσάρα) έρχεται σε επαφή με το συγκρότημα Smile. Το τρίο αυτό είχε ιδρυθεί το 1968. Τα μέλη εκτός του Staffell (τραγουδιστής και μπασίστας) ήταν οι Μπράιαν Μέι (κιθάρα) και Ρότζερ Τέιλορ (ντραμς).
Το 1969 γίνεται τραγουδιστής του συγκροτήματος Ibex από το Λίβερπουλ. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους το συγκρότημα πήρε το όνομα Wreckage. Το 1970 είχε μερικές εμφανίσεις ως τραγουδιστής των Sour Milk Sea.
Το διάστημα αυτό οι Smile διαλύθηκαν επειδή ο Tim Staffell τους εγκατέλειψε.
Τον Απρίλιο του 1970 οι Μπράιαν Μέι, Ρότζερ Τέιλορ και Φρέντι Μέρκιουρι ιδρύουν το δικό τους συγκρότημα με το όνομα Queen, ενώ το 1971 προσχωρει ως μπασίστας τους ο Τζον Ντίκον.
Λίγο μετά από την ίδρυση των Queen (1970) ο «Φρέντι» Μπουλσάρα πήρε το καλλιτεχνικό όνομα «Μέρκιουρι», το ρωμαϊκό αντίστοιχο του αγγελιοφόρου των θεών των αρχαίων Ελλήνων, τον Ερμή.

Για πολλά χρόνια και μέχρι ο Μέρκιουρι να παραδεχθει την ομοφυλοφιλια του, υπήρξε σύντροφος της Mary Austin, η οποία κληρονόμησε και όλη την περιουσία του, ενώ από το 1985 μέχρι το 1991, σύντροφός του υπηρξε ο Jim Hutton, ο οποίος και παρέμεινε δίπλα του ως το τέλος.

Κεφάλαιο Queen
To 1973 κυκλοφορεί το πρώτο τους άλμπουμ με το όνομά τους αλλά δεν κάνει ιδιαίτερη αίσθηση. Την ίδια αλλά κάπως καλύτερη τύχη είχανε τα δύο επόμενα άλμπουμ Queen II και Sheer heart attack.

Queen – «We Are The Champions»

Λίγο πριν την κυκλοφορία του «A night at the opera», οι Queen εμπιστεύονται για προσωπική ακρόαση ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι στον φίλο τους Kenny Everett (γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός και κωμικός της Βρετανίας).
Βρίσκοντάς το αρκετά ενδιαφέρον το παίζει στη ραδιοφωνική του εκπομπή όσο περισσότερο μπορεί και πολύ γρήγορα η ζήτησή του στα δισκοπωλεία ανεβαίνει στα ύψη. Αυτό ήταν το τραγούδι «Bohemian Rhapsody» το οποίο παντρεύει την όπερα με το ροκ.
Λόγω της πρωτοτυπίας του τραγουδιού, ήταν βέβαιο πως το άλμπουμ A night at the opera θα είχε σίγουρη επιτυχία. Παρέμεινε εννέα εβδομάδες το 1975 στο Νο1 στα charts της Αγγλίας και αλλες εξι το 1991, μετα το θανατο του Μερκιουρι. Αναμεσα στις πολλες διακρισεις που εχει κατακτησει το συγκεκριμενο τραγουδι ξεχωριζει η ανακυρηξη του σε «Τραγουδι της Χιλιετιας» απο το Guiness Book of Records. Να σημειωθεί ότι η προώθησή του συνοδεύτηκε από το πρώτο στην ιστορία σκηνοθετημένο βίντεοκλιπ.
Η ιδιαίτερη και υπέροχη φωνή του Μέρκιουρι και ο ξεχωριστός ήχος της κιθάρας του Μπράιαν Μέι (κιθάρα την οποία κατασκεύασε ο ίδιος) τους έφερε πλέον στην κορυφή.
Το επόμενο άλμπουμ τους «A day at the races» περιείχε το «Somebody to love», το οποίο είχε επίσης αρκετά στοιχεία οπερετικών φωνητικών. Ακόμη πιο ψηλά ανέβηκαν με το άλμπουμ «News of the world» από το οποίο βγήκαν οι διαχρονικές επιτυχίες «We will rock you» και «We are the champions».

Queen – «Another One Bites the Dust»

Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1970 ακολούθησαν τα άλμπουμ Jazz και The game. Από το τελευταίο ξεχώρισε το «Another one bites the dust». Ήταν φανερό ότι οι Queen άρχισαν να πειραματίζονται και με άλλα είδη μουσικής. Αυτό έγινε πιο έντονο με την κυκλοφορία του άλμπουμ «Hot space» στις αρχές του ’80. Οι Queen αλλάζουν αρκετά και το παρουσιαστικό τους. Αφήνουν πίσω το glam στυλ που επέβαλε η ροκ κουλτούρα της δεκαετίας του ’70 και προσαρμόζονται στο κλίμα της εποχής. Ο Μέρκιουρι αφήνει μουστάκι και εμφανίζεται χωρίς μακιγιάζ και μαύρα νύχια.
Λίγο αργότερα γράφουν τη μουσική για την ταινία «Flash Gordon» ενώ το 1984 κυκλοφορούν το άλμπουμ Τhe works. Το 1985 συμμετέχουν στο Live Aid μαζί με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες και κυριολεκτικά κλέβουν την παράσταση. Εμπνευσμένοι από το κλίμα του Live Aid, ηχογραφούν το άλμπουμ «A kind of magic» το οποίο περιείχε και soundtracks της ταινίας «Highlander».
Οι Queen διαλύονται για το επόμενο διάστημα και ο Φρέντι Μέρκιουρι κάνει solo δουλειές όπως το άλμπουμ «Mr Bad Guy» και λίγο αργότερα συνεργάζεται με τη ντίβα της όπερας Μονσερά Καμπαγιέ και κυκλοφορούν το άλμπουμ «Barcellona». Το 1989, οι Queen επανέρχονται με το άλμπουμ «The miracle».
Το 1991 το συγκρότημα δημιουργεί το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο «Innuendo». Το τελευταίο τραγούδι είναι το διαχρονικό «The show must go on», του οποίου οι στίχοι φανερώνουν ότι ο Μέρκιουρι γνώριζε πως δεν θα ήταν για πολύ καιρό ακόμη στη ζωή.
Στις 23 Νοεμβρίου του 1991 ο τραγουδιστής κάνει ανακοίνωση στον τύπο που είχε κατασκηνώσει έξω από το σπίτι του στο Κένσινγκτον στο Λονδίνο, ότι πάσχει από AIDS. Ένα εικοσιτετράωρο αργότερα πεθαίνει στο σπίτι του.

Πληροφορίες: Wikipedia
Επιμέλεια: Ελσα Γράψα

Περισσότερες μουσικές παραστάσεις ΕΔΩ

Κάντε Like στη σελίδα της Ψυχαγωγίας στο Facebook