Από το πλέον κλασικό γουέστερν «Για μια χούφτα δολάρια» με την εξαίσια μουσική του Ennio Morricone μέχρι το «Django, ο τιμωρός» με τις ποικίλες μουσικές επιλογές, μεσολάβησαν αρκετά σκονισμένα χιλιόμετρα!
O Ταραντίνο μάς επιστρέφει τα γουέστερν, που η αλήθεια είναι ότι μάς είχαν λείψει κι εμείς θυμόμαστε και τιμάμε όλες τις μουσικές που έντυσαν τις ταινίες του δημοφιλούς κινηματογραφικού είδους, που μεσουράνησε κάποιες προηγούμενες δεκαετίες.
Κάποτε στη Δύση (κυριολεκτικά) οι σκηνοθέτες θεωρούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της ταινίας τους, την πρωτότυπη μουσική την οποία ανέθεταν σε ταλαντούχους μουσικούς και τις περισσότερες φορές συντελούσε στην τεράστια επιτυχία της ταινίας.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει καθώς συλλογές και ήδη επιτυχημένες μουσικές και τραγούδια ντύνουν τις κινηματογραφικές εικόνες, ίσως γιατί είναι το κόστος είναι μεγάλο, ίσως γιατί τραγούδια που έχουν ήδη δοκιμαστεί δεν αποτελούν ρίσκο.

Δεν θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε το αφιέρωμα σ’ αυτές τις μουσικές, παρά με τον μεγάλο Ιταλό μουσικό και συνθέτη Ennio Morricone και το βάπτισμά του το 1964, στην ταινία του Σέρτζιο Λεόνε «Για μια χούφτα δολάρια», η οποία αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία των γουέστερν.
Ο Morricone κατά τη διάρκεια της σπουδαίας καριέρας του, έγραψε περί τις 500 μουσικές για πολύ σημαντικές ταινίες, μεταξύ αυτών και αρκετά western, ενώ τα βραβεία που απέσπασε για τα soundtracks των ταινιών είναι άπειρα.


Ακούστε (μάλλον θυμηθείτε) την έξοχη μουσική της ταινίας «Για μια Χούφτα δολάρια» (A Fistfull Of Dollars), σε σκηνοθεσία Σέρτζιο Λεόνε, με πρωταγωνιστή τον «θρύλο» των western, Κλιντ Ιστγουντ.


Δύο χρόνια μετά (1966, ο Σέρτζιο Λεόνε φτιάχνει ένα ακόμη ωραιότατο γουέστερν με τίτλο «Ο Καλός, ο Κακός και ο Ασχημος (The Good, the Bad and the Ugly», με πρωταγωνιστές τους Κλιντ Ιστγουντ (κακός), Ελάι Γουάλας (άσχημος) και Λι Βαν Κλιφ (καλός), την ταινία ντύνει μουσικά πάλι Ennio Morricone, ο οποίος έχει αρχίσει να ειδικεύεται για τα καλά στο είδος.


1968 και η Ιταλία συνεχίζει ακάθεκτη με τα γουέστερν και τον Σέρτζιο Λεόνε στην πρώτη γραμμή.
«Κάποτε στη Δύση» (Once Upon a Time in the West)
και ο Ennio Morricone, συνεχίζει την επιτυχημένη του ενασχόληση με τη μουσική για γουέστερν.
Πρωταγωνιστούν: Χένρυ Φόντα, Κλαούντια Καρντινάλε, Τσαρλς Μπρόνσον


Ο χορός των γουέστερν καλά κρατεί και το 1973, με τον Σέρτζιο Λεόνε να συνεργάζεται αυτή τη φορά με τον Τονίνο Βαλέρι στη σκηνοθεσία, για την ταινία «To όνομά μου είναι κανένας» (My Name Is Nobody) με πρωταγωνιστές τους Τέρενς Χιλ και Χένρι Φόντα.
Τη μουσική υπογράφει για μια ακόμη φορά ο Ennio Morricone


Εδώ συναντάμε το πρώτο αμερικάνικο γουέστερν του αφιερώματός μας, εξ ου και αλλάζει ο συνθέτης (ουφ, κουράστηκα με τον Μορικόνε, κατάντησε ο αποκλειστικός μουσικός ενδυματολόγος των γουέστερν πια).
Το 1960 ο Τζον Στάρτζες γυρίζει το γουέστερν «Και οι Επτά Ηταν Υπέροχοι» (The Magnificent seven), βασισμένο στην ταινία του Κουροσάβα «Οι Επτά Σαμουράι» με πρωταγωνιστές τους Γιουλ Μπρίνερ και Στιβ Μακ Κουίν, σε μουσική του Αμερικανού συνθέτη και μαέστρου Elmer Bernstein (1922 – 2004).
O Ελμερ Μπερνστάιν υπήρξε υποψήφιος για Οσκαρ μουσικής 14 φορές και κατάφερε να το πάρει μόλις μία, με μια όχι και τόσο σημαντική δουλειά.
Με το άλλο μουσικό «τέρας» τον Λέοναρντ Μπέρνσταϊν η σχέση τους ήταν μόνο φιλική, παρότι συνονόματοι.


Το 2012 βρίσκει τον εξαιρετικό σκηνοθέτη και ειδικό στις ανατροπές και τις εκπλήξεις σε όλη την κινηματογραφική του καριέρα, Κουέντιν Ταραντίνο, να εμπνέεται από το σπαγκέτι γουέστερν του 1966 «Django» και να ζωντανεύει στο σελιλόιντ τον δικό του «Django» τιμωρό αυτή τη φορά (Django Unchained) με πρωταγωνιστές τους Τζέιμι Φοξ, Λεονάρντο Ντι Κάπριο και Σάμιουελ Λ. Τζάκσον.
To συγκεκριμένο soundtrack δεν είναι πρωτότυπο μουσικά, καθώς περιλαμβάνει επιλογές αγαπημένων μουσικών θεμάτων του σκηνοθέτη, ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι και βέβαια υπάρχει Μορικόνε (πως ήταν δυνατόν να λείπει) αλλά και Jim Croce, James Brown, Anthony Hamilton & Elayna Boynton, Riz Ortolani και Johnny Cash (αυτό σας έχουμε για να ακούσετε).

Διαβάστε περισσότερα…δείτε τις αίθουσες προβολής της ταινίας του Ταραντίνο «Django, o Τιμωρός»


Ελσα Γράψα
Περισσότερα μουσικά θέματα ΕΔΩ


Κάντε Like στη σελίδα της Ψυχαγωγίας στο Facebook