36

Η διεθνής επιτροπή για την προστασία του τόνου στον Ατλαντικό μείωσε κατά το ένα τρίτο τις ποσοστώσεις αλιείας του ερυθρού τόνου, ενός πανάκριβου ψαριού που οδηγείται στην εξαφάνιση,κυρίωςλόγω της αγάπης των Ιαπώνων γιασούσι. Εξοργισμένοι οι περιβαλλοντιστές που ζητούσαν πλήρη απαγόρευση.

Έπειτα από δέκα ημέρες διαπραγματεύσεων στην πόλη Ρεσίφε της Βραζιλίας,η Διεθνής Επιτροπή Διατήρησης Θυννοειδών Ατλαντικού (ΙCCAT), ένας φορέας με 48 χώρες-μέλη, αποφάσισε να θέσει ως όριο τους 13.500 τόνους για την αλιεία ερυθρού τόνου στον Ατλαντικό το 2010.

Αρχικά, η ICCAT σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση είχε θέσει ως όριο για το 2010 τους 19.950 τόνους.

«Νομίζω πως είναι σημαντικό επίτευγμα και μάλιστα σε πλήρη συμμόρφωση με τις επιστημονικές συστάσεις» δήλωσε στο Reuters ο Φάμπιο Χάζιν, πρόδρος της ICCAT.

Υποστήριξε ότι το μέτρο δίνει πιθανότητα 60% για την ανάκαμψη των πληθυσμών ερυθρού τόνου τα επόμενα 15 χρόνια.

Η απόφαση «δίνει υπερβολικά λίγα, υπερβολικά αργά» αντέτεινε η Σούζαν Λίμπερμαν, διευθύντρια της αμερικανικής περιβαλλοντικής οργάνωσης Pew Environment Group, η οποία παρακολούθησε τις διαπραγματεύσεις.

Επιστήμονες περιβαλλοντικών οργανώσεων εκτιμούσαν ότι ένα όριο των 8.000 τόνων θα έδινε στο σπάνιο είδος μόνο 50% πιθανότητα ανάκαμψης. Και οι ερευνητές της ICCAT παραδέχονται ότι ο πληθυσμός του ερυθρού τόνου στον Ατλαντικό βρίσκεται σήμερα στο 15% των επιπέδων στα οποία βρισκόταν πριν αρχίσει η βιομηχανική αλιεία.

Ο ερυθρός ή γαλαζόπτερος τόνος του Ατλαντικού και της Μεσογείου (Thunnus thynnus) είναι ένας γιγάντιος κυνηγός των θαλασσών με βάρος που φτάνει τα 600 κιλά.

Χρησιμοποιείται κυρίως για πιάτα σούσι σε ιαπωνικά εστιατόρια, είναι όμως τόσο σπάνιος ώστε έχει γίνει πλέον το ακριβότερο ψαρικό του κόσμου, με τιμές που φτάνουν στη χονδρική τα 100.000 δολάρια για ένα μεγάλο ψάρι.

Τα αλιευτικά κράτη της μεσογείου, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Γαλλία και η Ελλάδα, συστηματικάτάσσονται εναντίον οποιασδήποτε μείωσης στις ποσοστώσεις.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ