Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες εντόπισαν μια ουσία στους εγκεφάλους ποντικιών που προκαλεί απώλεια μνήμης και η οποία μπορεί να αποτελέσει τη βάση για δημιουργία φαρμάκων κατά τη νόσου Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με δημοσίευμα του επιστημονικού εντύπου Nature.
Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες εντόπισαν μια ουσία στους εγκεφάλους ποντικιών που προκαλεί απώλεια μνήμης και η οποία μπορεί να αποτελέσει τη βάση για δημιουργία φαρμάκων κατά τη νόσου Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με δημοσίευμα του επιστημονικού εντύπου Nature.
Ερευνητική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα με επικεφαλής την Δρ Κάρεν Ας εντόπισε ένα παράγωγο της APP (amyloid-beta precursor protein), η οποία έχει σχετιστεί με τις χαρακτηριστικές πλάκες και τα ινώδη συμπλέγματα της νόσου Αλτσχάιμερ, που προκαλεί παροδική απώλεια μνήμης στα τρωκτικά.
Η ίδια πρωτεΐνη (αποκαλούμενη A-beta*56) εντοπίζεται και στον ανθρώπινο εγκέφαλο και ίσως έχει την ίδια επίδραση, δηλαδή την εμπλοκή στην ικανότητα απομνημόνευσης πραγμάτων που έμαθε πρόσφατα το άτομο.
Μάλιστα οι ερευνητές πιστεύουν ότι ίσως μπορέσουν να δημιουργήσουν αντισώματα στην A-beta*56, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν ως διαγνωστικό εργαλείο, στην δημιουργία εμβολίου για την πρόληψη της εκδήλωσης της στον εγκέφαλο ή φαρμάκων για την εμπλοκή της δράσης της.
Η ομάδα της Δρ Ας τροποποίησε γενετικά ομάδα ποντικιών ώστε να εκφράζουν την ανθρώπινη APP.
Τα ποντίκια έχουν φυσιολογική μνήμη μέχρι την ηλικία των έξι μηνών περίπου, όταν διέρχονται μια πτώση της ικανότητας η οποία δεν συνοδεύεται από απώλεια νευρώνων. Τελικά, ποντίκια άνω των 14 μηνών εκδηλώνουν νευρωτικές πλάκες που περιέχουν β-αμυλοειδή πρωτεΐνη.
Οι επιστήμονες υπέθεσαν ότι η πρώιμη πνευματική εξασθένηση στα άτομα που τελικά εκδηλώνουν νόσο Αλτσχάιμερ, προκαλείται από ένα από τα παράγωγα της APP.
Χρησιμοποιώντας μοριακές τεχνικές μπόρεσαν να απομονώσουν την A-beta*56, η οποία είναι συγκέντρωση 56 kilodalton (1 Dalton=μάζα ενός ατόμου Η) β-αμυλοειδούς που εντοπίζεται στα ποντίκια μόνο την ίδια περίοδο με την εξασθένηση μνήμης σε ηλικία έξι μηνών.
Το σημαντικότερο όμως στοιχείο προέκυψε από την μελέτη των αρουραίων, όπου οι επιστήμονες κατάφεραν να αποδείξουν ότι η A-beta*56 διέκοπτε την ικανότητα ενθύμησης πραγμάτων τα οποία είχαν πρόσφατα διδαχθεί.
Οι αρουραίοι είχαν εκπαιδευτεί να εντοπίζουν μια πλατφόρμα κρυμμένη κάτω από το νερό, χρησιμοποιώντας ένα λαβύρινθο Morris. Τοποθετούμενοι πάλι στον λαβύρινθο μια μέρα αργότερα, τα τρωκτικά δεν ήταν σε θέση να εντοπίσουν την πλατφόρμα σχετικά γρήγορα, ενθυμούμενοι οπτικά στοιχεία στα τοιχώματα του λαβυρίνθου.
Δεύτερο πείραμα με λαβύρινθο, όπου τα πειραματόζωα χωρίστηκαν σε δυο ομάδες, στη μια χορηγήθηκε A-beta*56 και στην άλλη αδρανή ουσία. Και οι δυο ομάδες έμαθαν να εντοπίζουν την πλατφόρμα εξίσου αποτελεσματικά, αλλά οι αρουραίοι της πρώτης ομάδας αδυνατούσαν να θυμηθούν την ακριβή τοποθεσία όταν τοποθετήθηκαν και πάλι μέσα στον λαβύρινθο αργότερα.
Με άλλα λόγια, η πρωτεΐνη είχε διαταράξει την ικανότητά τους να σχηματίζουν νέες διαστηματικές αναμνήσεις. Δέκα μέρες αργότερα, χωρίς περαιτέρω ένεση της πρωτεΐνης και οι δυο ομάδες τρωκτικών μάθαιναν και θυμόντουσαν νέα πράγματα διαστηματικής μνήμης εξίσου καλά.