Ήταν Οκτώβριος του 1982 όταν στις σκοτεινές αίθουσες έκανε την εμφάνισή του ένας αντιήρωας που θα μαγνήτιζε κοινό και θεατές: ο Ράμπο. Ο χαρακτήρας που εμπνεύστηκε ο συγγραφέας Ντέιβιντ Μορέλ και μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Σιλβέστερ Σταλόνε θα αποκτούσε φανατικούς οπαδούς μέσα στα επόμενα χρόνια, θα «γεννούσε» συνολικά πέντε ταινίες και θα γινόταν ένα σύμβολο της ποπ κουλτούρας.

Οι πληγές από τον πόλεμο του Βιετνάμ που ήταν ακόμα νωπές στο μυαλό των αμερικανών, η κοινωνική προέκταση του φιλμ και ο αντισυμβατικός, μοναχικός και βίαιος χαρακτήρας του ήρωα, δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μείγμα στις μεγάλες οθόνες – ένα μείγμα που σάρωσε στο box office και ουσιαστικά καθιέρωσε τον Σιλβέστερ Σταλόνε ως έναν από τους «μεγάλους» του Χόλιγουντ.

Ωστόσο αυτό που κρύβει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι ο τρόπος που ο Ντέιβιντ Μορέλ εμπνεύστηκε και «γέννησε» τον χαρακτήρα για το βιβλίο του «First Blood» – ένας συνδυασμός πολλών και διαφορετικών πραγμάτων και καταστάσεων, που βασίστηκαν τόσο σε αληθινές ιστορίες όσο και στη φαντασία του 81χρονου συγγραφέα.

Τι Ράμπο, τι Ρεμπώ

Η αλήθεια είναι ότι ο «First Blood» είναι ένα βιβλίο μυθοπλασίας, που ωστόσο κρύβει κάποιες μικρές στιγμές από την πραγματικότητα.

Για αρχή, ο Μορέλ εμπνεύστηκε το όνομα του ήρωά του, από δύο γεγονότα:
– από τον Αρθούρο Ρεμπώ, του οποίο τα έργα διάβαζε πολύ την περίοδο που έγραφε το βιβλίο του ο συγγραφέας.
– από την ποικιλία μήλων ράμπο, που του ανέφερε η γυναίκα του μια μέρα που είχε γυρίσει από το μανάβικο και ενθουσίασε τον Μορέλ.

Ωστόσο το πρόσωπο που αποτέλεσε έμπνευση για τη «γέννηση» του Τζον Ράμπο ήταν ο Όντι Μέρφι. Ένας ήρωας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας από τους πιο παρασημοφορημένους στρατιώτες των ΗΠΑ, που δήλωσε ψεύτικη ηλικία προκειμένου να καταταγεί.

Ωστόσο όσο κι αν έλαμψε στο μέτωπο, η επιστροφή του στην πατρία σημαδεύτηκε από απογοήτευση και κατάθλιψη. Μπορεί να έγινε ηθοποιός και συγγραφέας (κυκλοφόρησε το βιβλίο «To Hell and Back» από την εμπειρία του στην πρώτη γραμμή), ωστόσο ποτέ δεν κατάφερε να προσαρμοστεί.

Ο Όντι Μέρφι έπασχε από διαταραχή μετατραυματικού στρες, κάτι που δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστό εκείνα τα χρόνια. «Κοιμόταν με το περίστροφο κάτω από το μαξιλάρι, ξυπνούσε τα βράδια ουρλιάζοντας και πυροβολώντας. Οι τοίχοι του δωματίου του ήταν γεμάτοι με τρύπες από σφαίρες, τις οποίες κάλυπτε με αφίσες από ταινίες» είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή του ο Ντέιβιντ Μορέλ.

Τελικά, το 1971 θα χάσει τη ζωή του σε ένα αεροπορικό δυστύχημα. Ήταν μόλις 46 ετών.

«Ήταν υπεράνθρωπος. Οτιδήποτε κάνει ο Ράμπο στις ταινίες είναι ένα τίποτα μπροστά σε αυτά που έκανε ο Όντι Μέρφι στο μέτωπο» είχε πει ο Μορέλ.

Ειδήσεις Σήμερα: