Καλεσμένος στην παρέα της «Ελένης» ήταν το μεσημέρι της Πέμπτης (29/9) ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.

Ο γνωστός ηθοποιός παραχώρησε μια συνέντευξη εφ΄ όλης της ύλης στην Ελένη Μενεγάκη και, μεταξύ άλλων, η παρουσιάστρια του αποκάλυψε πως τα πρώτα χρόνια έτρεμε την παρουσία του.

«Τα πρώτα χρόνια σε έτρεμα. Έμπαινες με το πλατύ σου χαμόγελο, εγώ είχα ταχυπαλμία και έλεγα “Θοδωρή (Κουτσογιαννόπουλος), κάτσε μαζί μου, μην τα κάνω σαλάτα και δεν ξανάρθει ποτέ”. Τα πρώτα 3-4 χρόνια είχα μεγάλη αγωνία μαζί σου. Δεν ντρέπομαι να το πω. Δεν γίνεται να έχουμε όλοι μια άνεση με το χαίρω πολύ», είπε η Ελένη Μενεγάκη και θυμήθηκε μία έξοδό της ένα βράδυ πριν από αρκετά χρόνια, στην οποία είχε δει τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη να κάθεται μόνος του σε μια άκρη στο μπαρ.

«Αισθάνομαι άνετα με τον κόσμο. Όταν σε ξέρουν οι άνθρωποι σου βγάζουν καλό εαυτό. Αυτό μου αρέσει και το ανταποδίδω. Μαζί όμως αισθάνομαι ότι ο καθένας από εμάς είναι ιδιωτικό πρόσωπο. Δεν μπορώ να καταλάβω αν εγώ βάζω κάποια όρια. Δεν είμαι για να με τρέμεις. Μήπως είμαι πολύ σοβαρός;», απάντησε ο ηθοποιός με τη σειρά του.

Δείτε το χαρακτηριστικό απόσπασμα

«Έχω υπερβεί τα 50»

Επίσης, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης αναφέρθηκε στην ωριμότητα των 50, αλλά και την πορεία αναστοχασμού που ακολούθησε.

«Αλίμονο αν μεγαλώνοντας δεν βελτιωνόμαστε, δεν γινόμαστε καλύτεροι. Εάν έχεις επαφή με τον εαυτό σου μπορείς να δεις τα λάθη σου, εάν είσαι αρκετά τίμιος με τον εαυτό σου να δεις που χωλαίνεις και ναι, μπορείς να το βελτιώσεις», σημείωσε.

Και συνέχισε: «Νομίζω ότι οι άνθρωποι στη σύγχρονη εποχή ενηλικιωνόμαστε όλο και αργότερα, ειδικά δε αν κάνεις δουλειές δημιουργικές ή πράγματα που σε απασχολούν ή πάρα πολύ, σχεδόν δεν προλαβαίνεις να κοιτάξεις προς τα μέσα. Έχω υπερβεί τα 50, παρόλα αυτά καταλαβαίνω πράγματα για τον εαυτό μου των 40 και λέω “καλά, είναι δυνατόν να ήμουν τόσο ανώριμος και να είχα αυτή τη συμπεριφορά;”. Κατάλαβα φέτος ότι εγώ, που γενικά είμαι καλοσυνάτη ιδιοσυγκρασία, ότι πολλές φορές είμαι νευρικός ή να έχω ένα ξέσπασμα θυμού ή εκνευρισμού καλύτερα, που μπορεί να κρατάει λίγο, αλλά να είναι πολύ έντονο».