«Μεγάλωσα στην Πάτρα. Είχα πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια αλλά ήμουν και ένα παιδί που μόνο του κατάφερνε να βρει διέξοδο και φως στο τούνελ κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Στα 11, όταν κακοποιήθηκα από τον πατέρα μου, δεν σκέφτηκα να μιλήσω σε κάποιον», είπε αρχικά στην εκπομπή «Ποιος είναι πρωινιάτικα».
Και πρόσθεσε: «Δε νομίζω πως ένα παιδί μπορεί να μιλήσει εύκολα. Πόσω μάλλον για το 1980 που συνέβη σε εμένα. Ένα παιδί που κακοποιείται, παθαίνει σοκ. Παγώνει. Παγώνει ο κόσμος όλος».
«Δεν κινείται ο κόσμος. Εκεί έχουμε ένα εσωτερικό παγόβουνο που πρέπει το παιδί κάποια στιγμή να καταφέρει να το κινητοποιήσει. Σε αυτό εμένα με βοήθησε ο αθλητισμός. Μου έδωσε τη δική μου ελευθερία και διέξοδο, την θεραπεία μου», συμπλήρωσε στη συνέχεια.
«Αυτή η ιστορία δεν είναι κάτι που περνάει εύκολα. Οι εφιάλτες υπάρχουν για χρόνια. Απλά κάποια στιγμή πρέπει να πατήσεις στα πόδια σου και να τα αφήσεις πίσω όλα αυτά», κατέληξε.
Στο παρελθόν, η Μαρία Πολύζου είχε αποκαλύψει ότι είχε αποπειραθεί δύο φορές να αυτοκτονήσει.
«Ήμουν 11 στην έκτη δημοτικού. Η ζωή μου αλλάζει πάρα πολύ. Από το λευκό και το πολύχρωμο έγινε το μαύρο. Οπότε από εκεί και πέρα ήταν πολύ δύσκολο να διαχειριστώ τη ζωή μου και να συνεχίσω να γελώ και να ονειρεύομαι. Κάθε παιδί που κακοποιείται, νιώθει μόνο του. Εννοείται πως έχουν κλείσει όλες οι πύλες εισόδου για να υπάρξει, για να κυκλοφορήσει, να δημιουργήσει και να μιλήσει. Έκανα δύο απόπειρες αυτοκτονίας. Αυτό και μόνο δείχνει πόση μαυρίλα υπήρχε στη ζωή μου», είχε εξομολογηθεί.
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.