Κλιμάκωση στη Μεσόγειο για το φυσικό αέριο

Στο επίμαχο θέμα των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Μεσόγειο επανέρχεται ο γερμανικός Τύπος. Η Frankfurter Rundschau παρατηρεί σε ανταπόκρισή της ότι «οι εντάσεις ανάμεσα στην Τουρκία και την Κύπρο για τις πρώτες ύλες στην ανατολική Μεσόγειο αυξάνονται». Ο ανταποκριτής της γερμανικής εφημερίδα στην Τουρκία αναφέρεται στην κατάπλευση του γεωτρύπανου Stena Icemax της αμερικανικής ExxonMobile στο οικόπεδο 10, «περίπου 150 χλμ. νοτιοδυτικά του διχοτομημένου νησιού», όπως επισημαίνει. Με τις σχεδιαζόμενες γεωτρήσεις από κυπριακής πλευράς ξεκινά σύμφωνα με την εφημερίδα της Φραγκφούρτης «μια επικίνδυνη αναμέτρηση δυνάμεων, διότι η Τουρκία έχει επανειλημμένα ασκήσει κριτική σε απειλητικό ύφος για τα σχέδια των Ελληνοκυπρίων για αποκλειστική εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων ενεργειακών κοιτασμάτων στη ζώνη των 200 ναυτικών μιλίων (ΑΟΖ)», ενώ τον Φεβρουάριο η Άγκυρα είχε εξωθήσει σε αποχώρηση το πλοίο-γεωτρύπανο του ιταλικού ομίλου Eni, υπενθυμίζει ο γερμανός ανταποκριτής.

Σύμφωνα με την FR, «τα κοιτάσματα που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα αξίζουν δισεκατομμύρια και ως εκ τούτου έχουν εγείρει αξιώσεις στρατηγικού χαρακτήρα στην φτωχή σε πρώτες ύλες Τουρκία. […] Εδώ και καιρό τα κοιτάσματα φυσικού αερίου έχουν γίνει ένα ακόμη σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα […] στην Ελλάδα και την Τουρκία». Ο γερμανός ανταποκριτής επισημαίνει ότι «καθοριστικό ρόλο στη διαμάχη παίζει το άλυτο Κυπριακό. Επειδή η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κύπρο, δεν της αναγνωρίζει και το δικαίωμα να χορηγεί άδειες για γεωτρήσεις και ζητεί το μοίρασμα των κοιτασμάτων φυσικού αερίου με την αναγνωρισμένη μόνο από την Άγκυρα ‘Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου’. Σε αυτά έρχεται να προστεθεί το γεγονός ότι η Τουρκία δεν εγείρει μεν αξιώσεις επί του οικοπέδου 10, όμως για άλλα τμήματα της κυπριακής ΑΟΖ. Η κυπριακή κυβέρνηση εξηγεί μεν ότι θα διαμοιράσει κέρδη με δίκαιους όρους, όμως μόνον εφόσον προηγουμένως έχει βρεθεί μια ειρηνευτική λύση για την Κύπρο, η οποία μετά την αποτυχία των τελευταίων διαπραγματεύσεων βρίσκεται πιο μακριά από ποτέ».

Ευθύνες της Άγκυρας αλλά και της Λευκωσίας

Η εφημερίδα συνεχίζει επισημαίνοντας ότι «με το Κυπριακό σχετίζεται και η άρνηση της Άγκυρας μέχρι σήμερα να υπογράψει τη διεθνή σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας που αφορά την εκμετάλλευση υποθαλάσσιων κοιτασμάτων. Αντ’ αυτού υιοθετεί την αυθαίρετη άποψη ότι μόνο ηπειρωτικές χώρες δικαιούνται τη ζώνη των 200 ναυτικών μιλίων (ΑΟΖ), όχι όμως νησιά όπως η Κύπρος. Με βάση αυτή την άποψη τα κοιτασμάτα βρίσκονται σε περιοχή τουρκικής δικαιοδοσίας, η οποία όμως αλληλεπικαλύπτεται ταυτόχρονα με τις ΑΟΖ του Ισραήλ, του Λιβάνου και της Αιγύπτου, χώρες με τις οποίες η Κύπρος σχεδιάζει κοινή εκμετάλλευση. Αντιδρώντας η Τουρκία δρομολόγησε την ενίσχυση της ναυτικής της δύναμης. Έτσι προκύπτει μια νέα επικίνδυνη εστία κρίσης στην Ευρώπη», υπογραμμίζει η Frankfurter Rundschau.

Το δημοσίευμα περιλαμβάνει πάντως και μια μομφή κατά της κυπριακής κυβέρνησης: «Αντί να αξιοποιήσει τα κοιτάσματα ως εργαλείο συμφιλίωσης με την Τουρκία, αντιθέτως η Λευκωσία, μέσω της ενεργειακής συμμαχίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, όπως και με τον σχεδιαζόμενο αγωγό East Med, όξυνε την απομόνωση της Άγκυρας και ως εκ τούτου τις εντάσεις».

Πιο πιθανό ένα σκληρό Brexit

Οι καταιγιστικές εξελίξεις στη Μ. Βρετανία σε ό,τι αφορά το ζήτημα του Brexit αποτελούν το κεντρικό θέμα σχολιασμού στον γερμανικό Τύπο.
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung παρατηρεί τις παλινωδίες από το Λονδίνο, οι οποίες τερματίζουν την εξαιρετικά βραχύβια αισιοδοξία που υπήρξε χθες για επίτευξη συμφωνίας ανάμεσα στη βρετανική κυβέρνηση και την ΕΕ. Η εφημερίδα της Φραγκφούρτης σχολιάζει: «Οι ευρωπαίοι εταίροι του Ηνωμένου Βασιλείου πίστεψαν ότι ολοκληρώθηκε ένας σημαντικός γύρος στον δρόμο προς το Brexit, δεδομένου ότι το βρετανικό υπουργικό συμβούλιο είχε εγκρίνει το σχέδιο της συμφωνίας εξόδου (σ.σ. Brexit). Υποτίθεται. Ωστόσο, με κάθε παραίτηση που γίνεται γνωστή από το Λονδίνο εντείνεται και πάλι το αίσθημα απαισιοδοξίας. Ο κίνδυνος το Ηνωμένο Βασίλειο να αποχωρήσει από την ΕΕ τον ερχόμενο Μάιο χωρίς συμφωνία, να υπάρξει δηλαδή ένα ‘σκληρό Brexit’ όχι μόνο δεν έχει ξεπεραστεί, αλλά είναι ίσως μεγαλύτερος από ποτέ. Από το Παρίσι μέχρι το Βερολίνο βλέπουν αυτό το ενδεχόμενο με απογοήτευση και πικρό ρεαλισμό, ακόμη κι αν ισχυρίζονται ότι εξακολουθούν να ελπίζουν σε μια διαπραγματευτική λύση. Όμως ούτε καν όσοι αρέσκονται να πιστεύουν στον βρετανικό πραγματισμό δεν θα πόνταραν πολλά χρήματα ότι θα βρεθεί μια τέτοια λύση».

Η Die Welt κάνει λόγο για αυταπάτες από τις οποίες πάσχει, όπως γράφει, η βρετανική κοινωνία. «Απέναντι σε όνειρα και ουτοπίες, σε ψευδαισθήσεις και ελκυστικά συνθήματα, ένας λογικός άνθρωπος σαν την Τερέζα Μέι δεν μπορεί να κάνει ούτε βήμα –κι αυτό στη χώρα του πραγματισμού! Η πλειοψηφία της βρετανικής κοινωνίας ζει εδώ και αρκετό καιρό στο βασίλειο των ψευδαισθήσεων. Προφανώς χρειάζεται μια πρόσκρουση για να ξυπνήσει. Κανένας Ευρωπαίος δεν μπορεί να είναι χαρούμενος για αυτό. Όχι επειδή οι Βρετανοί θα πάψουν να εμβάζουν στην ΕΕ επτά δις ευρώ ετησίως. Το καταστροφικό της υπόθεσης είναι ότι θα μειωθεί δραστικά η ισχύς της Δύσης», επισημαίνει η εφημερίδα του Βερολίνου, καλώντας Γερμανία και Γαλλία να οικοδομήσουν τάχιστα μια τριμερή συμμαχία με τη Μ. Βρετανία.

Στη γραμμή της προσέγγισης με το Λονδίνο κινείται και το σχόλιο της Hamburger Abendblatt, και μάλιστα με ακόμη πιο τολμηρό τρόπο: «Ήρθε η ώρα να γίνει στους Βρετανούς μια πρόταση που θα είναι καλύτερη από κάθε είδους Brexit. Το ζητούμενο δεν θα πρέπει να είναι μια επαναδιαπραγμάτευση των όρων της αποχώρησης, αλλά των όρων της παραμονής. Η Ευρώπη δεν θα επεδείκνυε αδυναμία, αλλά ισχύ εάν συζητούσε για θέματα που παλαιότερα είχαν κάνει ισχυρούς τους αντιπάλους της: Καλύτερα να ξαναγίνει διαπραγμάτευση περί εθνικής κυριαρχίας, μετανάστευσης, γραφειοκρατίας και επικουρικότητας, παρά να υπάρξει διαζύγιο», υπογραμμίζει η εφημερίδα του Αμβούργου.

Άρης Καλτιριμτζής