Μπένεντικτ Κάμπερμπατς: «Ανακούφιση μετά την ερμηνεία του Άμλετ»

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Την υποκριτική του δεινότητα απέδειξε για άλλη μια φορά ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς στο ρόλο του Άμλετ μέσα από μια πληθωρική ερμηνεία στην οποία πρωταγωνιστούσαν ο θυμός και τα έντονα συναισθήματα. Το ελληνικό κοινό είχε την ευκαιρία μέσα από την τρίτη και τελευταία ζωντανή αναμετάδοση από το θέατρο Μπάρμπικαν του Λονδίνου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών να παρακολουθήσει την σαιξπηρική παράσταση σε ελισαβετιανή διάλεκτο.

Πριν την παράσταση σε συνέντευξή του ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς ομολόγησε πως η βαρύτητα της φράσης «Να ζει κανείς ή να μη ζει;» τον διακατέχει χωρίς όμως να μπορεί να δώσει απάντηση στο μεγάλο αυτό ερώτημα. Σημείωσε ακόμη πως το γεγονός ότι είναι πατέρας συμβάλλει στην ευκολότερη ενσάρκωση του ρόλου, ενώ η αυτοκριτική και ο μετριασμός του άγχους είναι στοιχεία που τον συνοδεύουν καθόλη τη διάρκεια του έργου.

Η αυλαία πέφτει με ανακούφιση για τον Κάμπερμπατς καθώς μετά από μια τρίωρη παράσταση αισθάνεται να φεύγει ένα βάρος.

Ο υποψήφιος για Όσκαρ ηθοποιός δεν περιορίζεται μόνο στην εξάσκηση της ερμηνείας, αλλά διερευνά τον Άμλετ με παιδιά από άλλες χώρες, παιδιά που έχουν χάσει τους γονείς τους και μπορούν να αντιληφθούν τον πόνο του ήρωα. Έχει παρευρεθεί σε ερασιτεχνικές πρόβες συζητώντας για το κείμενο του Σάιξπηρ.

Όταν βγήκε στο σανίδι ο Κάμπερμπατς θύμιζε τον κλασικό Άμλετ, όπως αυτός έχει συστηθεί σε κάθε γωνιά του κόσμου. Τον Άμλετ που στέκεται θλιμμένος, θυμωμένος και με το αίσθημα της εκδίκησης να θολώνει τον νου του. Αδυνατεί να προσπεράσει το θάνατο του πατέρα του σε συνδυασμό με το γάμο της μητέρας του με το θείο του (αδερφό του πατέρα του). Το φάντασμα του νεκρού βασιλιά εμφανίζεται στον πρίγκιπα Άμλετ, και ο πόνος της εκδίκησης έχει ακόμα πιο πικρή γεύση.

Πόνος και οργή είναι τα βασικά συναισθήματα που καθρεφτίζονται στα υγρά, από τη θλίψη, μάτια του Κάμπερμπατς καθώς ερμηνεύει τον Άμλετ. Συναισθηματικές κλιμακώσεις και σύνθετες σκέψεις παγιδεύουν το νου σε διάφορα διλήμματα τα οποία εχθρεύονται τη γαλήνη.

Σε σκηνοθεσία Λίντσεϊ Τέρνερ, η παράσταση διακρίνεται για τα έξυπνα σκηνικά της τα οποία παντρεύουν το κλασικό με το σύγχρονο, ενώ δεν επιχειρείται κάποια εναλλακτική μέθοδος προσέγγισης του έργου. Ο ρόλος της Οφηλίας διακατέχεται από συναισθηματικό πλούτο με την επιθυμία να συνδέεται με την παράνοια.

Συνολικά, η ιστορία του Άμλετ κατά τη μεταφορά της στο σανίδι του Μπάρμπικαν δεν φέρει αλλοιώσεις, ούτε αποπροσανατολίζει το θεατή από το γνωστό μύθο. Εκείνο που ξεχωρίζει είναι η ερμηνεία του Κάμπερμπατς που δείχνει να μην πτοείται από τις απαιτήσεις του ρόλου, αλλά να δημιουργεί νέα δεδομένα για τους ηθοποιούς που αποφασίζουν να εντρυφήσουν στον σαιξπηρικό κόσμο.

Ο άνθρωπος πίσω από τον ηθοποιό

Τόσο στο θέατρο όσο και στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς έχει δώσει ένα δυναμικό «παρών». Ο γιος των ηθοποιών Τίμοθι Κάρλτον και Γουάντα Βένθαμ, που αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ όπου ο Άλαν Τούρινγκ, τον οποίο ενσάρκωσε, δέχτηκε πρόταση για κατασκευή ενός υπολογιστή με τη μεγαλύτερη χωρητικότητα μνήμης για εκείνη την εποχή του MADAM, έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο με σαιξπηρικά έργα.

Στην τηλεόραση έχει εμφανιστεί στις σειρές Heartbeat (2000), Silent Witness (2002), και Fortysomething (2003). Τα σκαλιά της αναγνώρισης ανέβηκε μέσα από τη σειρά – φαινόμενο Sherlock στο ρόλο του Σέρλοκ Χολμς.

Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του χρονολογείται το 2003 με την ταινία «Ο Βασιλιάς Πρέπει να Πεθάνει» (To Kill a King). Έκτοτε έχει πρωταγωνιστήσει στις ταινίες «Ο Δρόμος για την Ελευθερία» (Amazing Grace, 2006), «Star Trek Into Darkness» (2013), «12 Χρόνια Σκλάβος» (12 Years a Slave, 2013), «Ο Άνθρωπος που Πούλησε τον Κόσμο» (The Fifth Estate, 2013), «Αύγουστος» (August: Osage County, 2013) και «Το Παιχνίδι της Μίμησης »(The Imitation Game, 2014), το οποίο και του χάρισε την υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.

Έχει λάβει πέντε υποψηφιότητες για BAFTA, τρεις υποψηφιότητες για Emmy κερδίζοντας ένα στην κατηγορία Α’ Ανδρικού Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία για το Sherlock, πέντε υποψηφιότητες για Screen Actors Guild Award και δύο υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα.

Η χαρακτηριστική βρετανική φωνή ξεχωρίζει στις ερμηνείες του, όταν υποδύεται ιδιαίτερους χαρακτήρες.

entertainment.in.gr