«Breaking Bad»: Πόσο γοητευτική είναι η βία;

Η σειρά που σάρωσε στα πρόσφατα EMMY τελείωσε σχεδόν ένα χρόνο πριν, αλλά η εντύπωση που προκάλεσε διεθνώς παραμένει αναλλοίωτη.

Ποια συστατικά της ήταν τόσο εθιστικά, που κατάφεραν να «παγιδεύσουν» το φανατικό της κοινό και να το «στοιχειώνουν» για μέρες, μετά την παρακολούθηση κάθε επεισοδίου;

Γυρίσματα σε φυσικούς χώρους -πολλά στην έρημο του New Mexico με το έντονο πορτοκαλί της άμμου και του ήλιου. Χαρακτήρες που έκρυβαν απρόσμενες εκπλήξεις στην εξέλιξη τους, διλήμματα και καταστάσεις που η λύση τους άφηνε πίσω πτώματα, ευφάνταστες, όσο και καθηλωτικές σκηνές βίας και φονικών.

Σκηνές ανθολογίας, όπως

• η εναρκτήρια με το παντελόνι του πρωταγωνιστή της σειράς, Γουόλτερ Γουάιτ, να ίπταται αδειανό με φόντο το γαλανό ουρανό
• η ασώματος κεφαλή γεμισμένη με εκρηκτικά που περιφέρεται στην έρημο πάνω σε μια χελώνα
• το κατεστραμμένο αρκουδάκι στην πισίνα, που για μια ολόκληρη σεζόν δεν ξέρουμε τι σημαίνει
• η απόπειρα δολοφονίας του Χανκ από τους αδελφούς Σαλαμάνκα
• το παγιδευμένο αναπηρικό καροτσάκι που στοχεύει τον Γκας
• η στιγμή της συνειδητοποίησης από το Χάνκ για το ποιόν του Γουόλτερ
• η κλοπή της μεθυλαμίνης από το τρένο
• η σύγκρουση στην έρημο στο επεισόδιο Ozymandias (που θεωρείται το κορυφαίο της σειράς και από τα καλύτερα ever) και φυσικά
• η τελευταία σκηνή με το πυροβόλο ενάντια στη συμμορία του θείου Τζακ

Ο Τζέσε που δε χάνει την ανθρωπιά του αλλά γίνεται έρμαιο στα χέρια του Γουόλτερ.
Η Σκάιλερ που χάνει κομμάτια από την ηθική της υπόσταση ακολουθώντας τον σύζυγό της.
Ο Χανκ που αποτελεί και μια κωμική νότα στη σειρά, άνθρωπος του ενστίκτου, που δε μπορεί να δει ξεκάθαρα τον εχθρό του στο πρόσωπο του Γουόλτερ.
Και φυσικά ο δικηγόρος Σολ Γκούντμαν, η άλλη κωμική νότα της σειράς με τα φοβερά κοστούμια και τις συνεχείς κινήσεις των χεριών που δηλώνουν παρακίνηση και συγχρόνως φόβο.

Θέματα όπως η αφοσίωση στην οικογένεια, το κυνήγι της επιτυχίας και του χρήματος με κάθε κόστος, η αξία της (κάθε;) ανθρώπινης ζωής, η στάση απέναντι στο θάνατο, η χειραγώγηση συνειδήσεων, οι ενοχές και οι τύψεις ή η έλλειψη τους, η παραίτηση ή η πάλη, όλα είναι συστατικά αυτής της επιτυχίας.

Μετά τους Sopranos είναι άλλη μία κορυφαία δραματική σειρά που χαρακτηρίστηκε “morality play”.
Εδώ όμως η κάθοδος στην κόλαση του κεντρικού ήρωα είναι μια συνειδητή επιλογή που έρχεται αργά στη ζωή του, κι όχι μια κατάσταση στην οποία ανδρώθηκε.

Ο συγκρατημένος και άνευρος Γουόλτερ μεταμορφώνεται σε κυνηγό, διώκτη, εκδικητή, σατανά, μια περσόνα με το όνομα Heisenberg (από το διάσημο γερμανό φυσικό). Ανηλεής, σχεδόν ως το τέλος, καταφέρνει ωστόσο να πάρει κομμάτι της συμπάθειας των θεατών, εξαιτίας μικρών αποχρώσεων στη συμπεριφορά του που δηλώνουν στοιχειώδεις προσωπικούς κανόνες και κερδίζουν την τελευταία στιγμή, ακριβώς στο κλείσιμο του πλάνου.

Ειρήνη Σπυροπούλου