Ο Jorge Lorenzo ήταν ο ταχύτερος το πρωί της Μ. Παρασκευής 3 Μαΐου, στις πρώτες ελεύθερες δοκιμές, στην πίστα της Jerez στην Ισπανία. Ο αναβάτης της Yamaha στην εκπνοή της περιόδου κατάφερε να περάσει πρώτος, αφού σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια ο Dani Perdosa βρισκόταν στην κορυφή.
Τρίτος, έπειτα από αρκετές δοκιμές και ρυθμίσεις στη Yamaha M1, ήταν ο Valentino Rossi. Πολύ δυνατός έδειξε ακόμη μία φορά ο Cal Crutchlow με τη δορυφορική Yamaha στην τέταρτη θέση.
Αρκετά πιο συγκρατημένος, σε σχέση με τους προηγούμενους δύο αγώνες, έδειξε ο Marc Marquez, ο οποίος προβληματίστηκε με τη ρύθμιση στο εμπρός μέρος της Honda RCV213V, μένοντας πέμπτος.
Το σημείο-κλειδί στην πίστα ήταν η τελευταία στροφή πριν από την ευθεία εκκίνησης-τερματισμού. Εκεί φαινόταν η αδυναμία των Yamaha, αφού στο συγκεκριμένο σημείο, στην έξοδο της στροφής, έχαναν τουλάχιστον τρία δέκατα του δευτερολέπτου.
Πέντε λεπτά πριν από τη λήξη της περιόδου, ο Jorge Lorenzo μπήκε στα pits, ο μηχανικός του υπέδειξε κάτι για το συγκεκριμένο σημείο και ξαναβγαίνοντας έκανε τον ταχύτερο χρόνο.
Ο D. Pedrosa είχε πολύ γρήγορο ρυθμό και με διαδοχικούς γύρους βελτίωνε συνεχώς τον χρόνο του. Έδειξε σταθερός και σίγουρος για τις δυνατότητες της μοτοσικλέτας του. Ο Valentino Rossi φανέρωσε από νωρίς τις διαθέσεις του, καθώς ήταν πολύ γρήγορος στα τρία πρώτα τμήματα της πίστας. Έχανε χρόνο, όμως, στο τελευταίο κομμάτι, που έχει πιο κλειστή διαδρομή.
Οι έντονες αναπηδήσεις του πίσω τροχού κατά το φρενάρισμα δυσκόλεψαν τονMarc Marquez να βρει την ιδανική γραμμή για την είσοδο στις στροφές. Για αρκετούς γύρους ήταν πολύ χαμηλά, κάτω από τη δέκατη θέση. Αλλάζοντας ρυθμίσεις, άρχισε να βρίσκει τα πατήματά του και βελτίωσε σημαντικά τον χρόνο του.
Μέτρια ήταν η εικόνα για τις Ducati, με τον Nicky Hayden να είναι ένα δευτερόλεπτο πιο αργός από το ισπανικό δίδυμο, ενώ ακόμη πιο χαμηλά, στη δέκατη θέση, τελείωσε την πρώτη περίοδο των δοκιμών ο Andrea Dovizioso.
Ο Γιώργος Αγγελίδης, μετά την επιτυχία της παράστασης «Αυτόματη Εστίαση», επιστρέφει με το «Toxic» - ένα ψυχολογικό θρίλερ που επιδιώκει να υπενθυμίσει πόσο αδιόρατα μπορεί να μεταμορφωθεί το οικείο σε απειλή.