Το «Αthens Concert», αποτελεί την πραγμάτωση ενός κοινού ονείρου δύο μεγάλων καλλιτεχνών, το οποίο ηχογραφήθηκε ζωντανά το 2010, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού!
Στις 4 Ιουνίου 2010, το Ωδείο Ηρώδου Αττικού στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, είχε τη χαρά να φιλοξενήσει σε μία κοινή συναυλία δύο μεγάλα ονόματα της διεθνούς σκηνής, τον εξαίρετο σαξοφωνίστα Charles Lloyd και τη μεγάλη Ελληνίδα ερμηνεύτρια Μαρία Φαραντούρη.
Αυτή η σημαντική συνεργασία ηχογραφήθηκε ζωντανά και κυκλοφορεί σε μια εξαιρετική έκδοση από την ECM.
Η ηχογράφηση περιλαμβάνει τέσσερεις συνθέσεις του Charles Lloyd, τρεις του Μίκη Θεοδωράκη, το Ταξίδι στα Κύθηρα της Ελένης Καραΐνδρου -για πρώτη φορά ηχογραφημένο με τη φωνή της Μαρίας- και το Βλέφαρό μου του Νίκου Κυπουργού, πλαισιωμένες από δέκα εξαιρετικές στιγμές της παράδοσής μας που ξεκινούν ένα ταξίδι στο χώρο και το χρόνο από το Βυζάντιο, τη μεγάλη ηπειρώτικη παράδοση, τα Δωδεκάνησα και κατόπιν τη Σμύρνη, για να καταλήξουν στα παράλια του Πόντου.
Θα μπορούσε να πει κανείς πως η συνεργασία αυτή θέτει νέα δεδομένα σε αυτό που ονομάζουμε διαπολιτισμική καλλιτεχνική δημιουργία. Η μουσική αγκαλιάζει πολλές και διαφορετικές τάσεις και συναισθήματα.
Άλλοτε χαρούμενη και εορταστική άλλοτε θρηνητική και αγωνιώδης.
Τα τραγούδια του Charles Lloyd συνυφαίνονται με έναν μοναδικό τρόπο με τα ελληνικά τραγούδια, υπογραμμίζοντας την ουσιαστική – εσωτερική ενότητα των διαφορετικών μουσικών ιδιωμάτων.

Συντελεστές
Charles Lloyd | Mαρία Φαραντούρη
Athens Concert
Μαρία Φαραντούρη: τραγούδι
Charles Lloyd: τενόρο σαξόφωνο, φλάουτο, tarogato
Jason Moran: πιάνο
Reuben Rogers: ακουστικό μπάσο
Eric Harland: ντραμς
Σωκράτης Σινόπουλος: πολίτικη λύρα
Tάκης Φαραζής: πιάνο

Ακούστε ένα απόσπασμα από το νέο CD: Μίκη Θεοδωράκη – Κράτησα τη Ζωή μου

Διαβάστε περισσότερα: Μικρή Αρκτος

Η μακρόχρονη, βαθιά φιλία του Λόυντ με την Eλληνίδα ερμηνεύτρια (γνωρίστηκαν το 2002 όταν η Μαρία Φαραντούρη προσκλήθηκε να δώσει μια συναυλία στο Πανεπιστήμιο της Σάντα Μπάρμπαρα στην Καλιφόρνια) στάθηκε αφορμή να δημιουργηθούν νέα δεδομένα σ’ αυτό που ονομάζουμε «διαπολιτιστική καλλιτεχνική δημιουργία» ή όπως οι ίδιοι αποκαλούν, «μια γέφυρα ανάμεσα στους κόσμους μας».
«Η προσωπικότητα, το πνεύμα και το ταλέντο του Λόυντ» δηλώνει σήμερα η Μ. Φαραντούρη «με ενέπνευσαν σε νέες μουσικές προκλήσεις και στην αναδημιουργία παλιών και δοκιμασμένων παραδοσιακών τραγουδιών» χαρακτηρίζοντας αυτή τη συνεργασία ως μια «γνήσια αισθητική απόλαυση και μια μοναδική εμπειρία».

Στη νέα τους συνάντηση στο Μέγαρο Μουσικής, υπέροχες μπαλάντες του Λόυντ όπως το γαλήνιο σπιρίτσουαλ «Prayer», τo «Blow Wind», το «Dream Weaver» (από το ομότιτλο άλμπουμ του Λόυντ το 1966) και το «Requiem» – σε στίχους της Αγαθής Δημητρούκα – ενώνονται με ελληνικά ακούσματα δημιουργώντας έναν νέο ηχητικό κόσμο. Ο Λόυντ μαζί με τρεις εκπληκτικούς Αμερικανούς μουσικούς, από τους πιο προικισμένους της γενιάς τους, τον πιανίστα Τζέησον Μόραν, τον μπασίστα Ρούμπεν Ρότζερς και τον ντράμπερ Ερικ Χάρλαντ που συμπληρώνουν το «Charles Lloyd Quartet», επιχειρούν την προσωπική τους υπέρβαση ερμηνεύοντας στο ξεκίνημα της συναυλίας το «Κράτησα τη ζωή μου» (το μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη ποίημα του Γιώργου Σεφέρη «Επιφάνια 1937»).
Το σαξόφωνο του Λόυντ τυλίγεται γύρω από το πλούσιο κοντράλτο της Μαρίας Φαραντούρη καθώς εκείνη τραγουδά και το «Χιονίζει μέσα στη νύχτα» – επίσης του Μ. Θεοδωράκη σε στίχους Ναζίμ Χικμέτ και Γιάννη Ρίτσου – ή ακολουθεί το περίφημο «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984) της Ελένης Καραΐνδρου αλλά και τα τραγούδια «Σπορά» και «Με τόσα ψέματα» σε στίχους και μουσική Αλκίνοου Ιωαννίδη (από τους δίσκους του «Νεροποντή» και «Ανεμοδείκτης» αντίστοιχα).
Ενώ είναι συγκινητικά «παρών» και στην «Ελληνική Σουίτα»: μια μουσική πρόταση της Μαρίας Φαραντούρη που πήρε την οριστική της μορφή με τη δημιουργική συμβολή του Τάκη Φαραζή – γνωστού για τη δυναμική του σχέση τόσο με τα διαφορετικά ακούσματα της ελληνικής μουσικής παράδοσης όσο και με την τζαζ – καθώς εκείνος ανέλαβε να ενορχηστρώσει αυτοσχεδιαστικά ελληνικά τραγούδια και μελωδίες που έρχονται απ’ τα παλιά και φέρουν ήχους αρχέγονους.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, ο ήχος της ποντιακής λύρας του Σωκράτη Σινόπουλου συνδυάστηκε ιδανικά με κείνον του σαξόφωνου, του φλάουτου, του πιάνου και του κοντραμπάσου προκειμένου – στο πρώτο μέρος της τριμερούς Σουίτας – να αποδοθεί ο πρώιμος βυζαντινός «Ύμνος στην Αγία Τριάδα» (από χειρόγραφο του 3ου μ.Χ. αιώνα) όπως και τα «Επάνω στο ξερό χώμα» και «Μέσα στους παραδείσιους κήπους», έργα σε στίχους και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη (από το δίσκο «Ο Ήλιος και ο Χρόνος» του 1967) από την «ιδεώδη ερμηνεύτριά» του.
Στο δεύτερο μέρος της που περιλαμβάνει το σμυρνέικο παραδοσιακό της «Μαργαριταρένιας» και το δωδεκανησιακό «Θαλασσάκι μου», εντάσσεται και το τραγούδι «Βλέφαρό μου» που έγραψε το 2001 ο Νίκος Κυπουργός σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Το ταξίδι στο χώρο και το χρόνο της ελληνικής μουσικής ολοκληρώνεται με το τρίτο μέρος της σουίτας όπου ακούγεται ένα ποντιακό παραδοσιακό κομμάτι («Του ήλ’ το κάστρον») και αρκετά ηπειρώτικα («Ηπειρώτικο μοιρολόι», «Καίγομαι και σιγολιώνω», «Μωρή κοντούλα λεμονιά», «Αλησμονώ και χαίρομαι», «Γιάννη μου το μαντίλι σου»).
Τα τελευταία δεν θα μπορούσαν να λείψουν δεδομένου πως οι πεντατονικές κλίμακες της παραδοσιακής μας μουσικής, και κυρίως της ηπειρώτικης, έχουν περάσει στο DNA της τζαζ μέσω του μπλουζ κι ως εκ τούτου αποτελούν βασικό δίαυλο επικοινωνίας των δύο μουσικών ιδιωμάτων.

Ειδήσεις Σήμερα: