10. Προσαρμογή στο σχολείο και μαθησιακές δυσκολίες

Το ξεκίνημα του σχολείου οδηγεί το παιδί σε μια καινούρια πραγματικότητα. Πρέπει
να αντιμετωπίσει τον αποχωρισμό από τους γονείς και την ασφάλεια του οικογενειακού
περιβάλλοντος, να κοινωνικοποιηθεί στην τάξη, να ανταγωνιστεί και να αντιμετωπίσει,
όταν χρειαστεί, τα άλλα παιδιά. Ταυτόχρονα του ζητούνται αποδείξεις ότι μπορεί
να τα καταφέρει, να μάθει, να γίνει καλός μαθητής. Πρέπει να σταθεί στο ύψος
των προσδοκιών των γονέων και των δασκάλων του. Όσο μεγαλύτερες είναι αυτές
οι προσδοκίες τόσο περισσότερο το παιδί θα δυσκολευτεί να αντεπεξέλθει. Ορισμένοι
γονείς προβάλλουν τις δικές τους επιθυμίες και τα δικά τους βιώματα. Αν ήταν
οι ίδιοι καλοί μαθητές ή αν έχουν πανεπιστημιακή μόρφωση, απαιτούν από το παιδί
τους να ακολουθήσει την ίδια πορεία. Πολλές φορές μπορεί να το πιέζουν υπερβολικά,
με αποτέλεσμα εκείνο να αναπτύξει αντιδραστικούς μηχανισμούς και οτιδήποτε έχει
σχέση με το σχολείο να του προξενεί δυσαρέσκεια.

Το παιδί θα πρέπει να αναπτύξει μια αυτόνομη σχέση με το σχολείο έτσι ώστε το
διάβασμα να είναι μια προσωπική του υπόθεση. Οι γονείς είναι εκεί για να ενθαρρύνουν
και να βοηθήσουν, αν χρειαστεί, όταν οι συνθήκες της σχολικής πραγματικότητας
αποδεικνύονται δύσκολες. Ορισμένα παιδιά θα τα καταφέρουν. Ένα μεγάλο ποσοστό
όμως, που σύμφωνα με μελέτες φτάνει το 25 με 30 %, θα παρουσιάσει από την πρώτη
τάξη του σχολείου μαθησιακές δυσκολίες και θα βρεθεί αντιμέτωπο με την σχολική
αποτυχία, η οποία βιώνεται τις πιο πολλές φορές από τους γονείς με πίκρα και
απογοήτευση. Το ίδιο το παιδί έχει μια άσχημη εικόνα για τον εαυτό του και υποφέρει
από συναισθήματα αυτοϋποτίμησης. Νιώθει την απογοήτευση των γονιών του και ταυτόχρονα
την αδυναμία του να τους ικανοποιήσει. Τίθεται εύλογα το ερώτημα ποιοι είναι
οι λόγοι που οδηγούν ένα παιδί στην αποτυχία και ποια είναι εκείνα τα στοιχεία
που θα μας επιτρέψουν να προβλέψουμε το μέλλον του στο σχολείο.

Για τα παιδιά με φυσιολογική νοημοσύνη, η διαδικασία της μάθησης ξεκινά από
την αρχή της ζωής τους. Η καλή συναισθηματική επικοινωνία με τη μητέρα θα δώσει
κίνητρα για την ανάπτυξη της λεκτικής επικοινωνίας. Η κατάκτηση του λόγου είναι
ένα σημαντικό βήμα για την εξερεύνηση του κόσμου και την απόκτηση γνώσεων. Έχει
αποδειχθεί στατιστικά ότι τα παιδιά που καθυστέρησαν να μιλήσουν παρουσίασαν
σε μεγάλο βαθμό μαθησιακές διαταραχές κατά τη σχολική φοίτηση. Σημαντικό ρόλο
φαίνεται να παίζει επίσης η εξοικείωση του παιδιού με τα παιχνίδια γνώσεων και
το βιβλίο στην προσχολική ηλικία. Το παιδί, γοητευμένο από τις ωραίες εικόνες
του παραμυθιού, θα ενδιαφερθεί να αποκωδικοποιήσει τα γραπτά σύμβολα που τις
συνοδεύουν και να τους αποδώσει ένα νόημα. Τα παιδιά που προέρχονται από οικογένειες
που αγαπούν τη συζήτηση, την ανταλλαγή ιδεών και το διάβασμα δεν θα παρουσιάσουν
δυσκολίες στο να μάθουν γραφή και ανάγνωση.

Μαθησιακές δυσκολίες διαπιστώνονται όμως ακόμα και όταν τα ερεθίσματα από το
περιβάλλον είναι ικανοποιητικά. Σε αυτή την περίπτωση αποτελούν την έκφραση
μιας ατομικής δυσκολίας του παιδιού και πιστοποιούν την ύπαρξη ψυχολογικών προβλημάτων
που αναστέλλουν την ικανότητα για μάθηση. Δύο διαφορετικές καταστάσεις, η σχολική
φοβία και η δυσλεξία, παρουσιάζονται με μεγάλη συχνότητα στο σχολικό πληθυσμό.

Δείτε Επίσης: Εκδήλωση
για τη δυσλεξία στη Θεσσαλονίκη, Το
άγχος νόσος των σύγχρονων παιδιών