Γενικές πληροφορίες Η διάρροια αποτελεί μια αλλαγή του φυσιολογικού τύπου των κενώσεων ενός ατόμου, κατά την οποία οι κενώσεις γίνονται συχνότερες και λιγότερο σχηματισμένες. Μπορεί να εκδηλωθεί μόνη της ή μαζί με κοιλιακά άλγη, μετεωρισμό, ναυτία, εμετό και πυρετό. Όταν εμφανιστεί διάρροια, η φυσιολογική λειτουργία του εντέρου διαταράσσεται. Αντί να απορροφώνται τα υγρά και τα […]
Η διάρροια αποτελεί μια αλλαγή του φυσιολογικού τύπου των κενώσεων ενός ατόμου, κατά την οποία οι κενώσεις γίνονται συχνότερες και λιγότερο σχηματισμένες. Μπορεί να εκδηλωθεί μόνη της ή μαζί με κοιλιακά άλγη, μετεωρισμό, ναυτία, εμετό και πυρετό. Όταν εμφανιστεί διάρροια, η φυσιολογική λειτουργία του εντέρου διαταράσσεται. Αντί να απορροφώνται τα υγρά και τα θρεπτικά συστατικά από το περιεχόμενο που περνά από τον εντερικό σωλήνα, η διαδικασία αυτή αντιστρέφεται το ίδιο το έντερο εκκρίνει σωματικά υγρά μέσα στον αυλό του, τα οποία και αποβάλλονται.
Ο όρος Διάρροια των Ταξιδιωτών χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη διάρροια που προσβάλλει όσους κάνουν υπερπόντια ταξίδια σε χώρες όπου επικρατούν συνθήκες κακής υγιεινής (ενώ προέρχονται από χώρες με καλή δημόσια υγιεινή). Η νόσος είναι το αποτέλεσμα λοίμωξης από μεγάλο αριθμό βακτηριδίων, πρωτοζώων και ιών, τα οποία λαμβάνονται μέσω τροφής και νερού που έχουν μολυνθεί από κόπρανα.
Η δυσεντερία είναι μια περισσότερο σοβαρή μορφή διάρροιας, κατά την οποία λευκοκύτταρα, βλέννα -και μερικές φορές ακόμα και αίμα- εμφανίζονται στα κόπρανα. Στην κλινική συμπτωματολογία της περιλαμβάνονται τα κοιλιακά άλγη και ο πυρετός. Η δυσεντερία δεν πρέπει να θεωρείται διαφορετική νόσος, αλλά απλώς το ένα άκρο του φάσματος της διαρροϊκής νόσου.
Ο Κίνδυνος της διάρροιας των ταξιδιωτών
Ο τόπος προορισμού αποτελεί τον καθοριστικότερο παράγοντα κινδύνου. Ατομα που ταξιδεύουν από αναπτυγμένες σε αναπτυσσόμενες χώρες διατρέχουν τον κίνδυνο να δεχτούν ακούσια, διαμέσου του πεπτικού σωλήνα, λοιμογόνους μικροοργανισμούς που μπορούν να προκαλέσουν διάρροια. Οι διάφορες μελέτες δείχνουν ότι συνήθως το 30-40% των ταξιδιωτών θα έχει ένα επεισόδιο διάρροιας στις δύο πρώτες εβδομάδες του ταξιδιού του σε περιοχές με υψηλό κίνδυνο μόλυνσης. Σχεδόν όλες οι αναπτυσσόμενες χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και τη Ασίας θεωρούνται υψηλού κινδύνου όσον αφορά στην πρόκληση διάρροιας των ταξιδιωτών. Οι περισσότερες χώρες της βόρειας Ευρώπης και τα περισσότερα νησιά της Καραϊβικής θεωρούνται μέσου κινδύνου εκδήλωσης Διάρροιας των ταξιδιωτών. Στις περιοχές χαμηλού κινδύνου περιλαμβάνονται οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ο Καναδάς, η βόρεια Ευρώπη, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και μερικά από τα νησιά της Καραϊβικής.