Μακρύς ο δρόμος για την περιβαλλοντική διαφάνεια των ελληνικών επιχειρήσεων και οργανισμών

Χαμηλή η επίδοση των ελληνικών δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων στη διαχείριση των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων κυρίως σε θέματα διαφάνειας και λογοδοσίας , σύμφωνα με αξιολόγηση της ελληνικής WWF και τη εταιρείας STREAM.

Συγκεκριμένα η περιβαλλοντική οργάνωση με την εθελοντική υποστήριξη της έμπειρης σε ανάπτυξη μεθοδολογιών αξιολόγησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο Stream αξιολόγησαν 40 οργανισμούς ( δημόσιους και ιδιωτικούς) σύμφωνα με το «Δείκτης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης και Διαφάνειας» (Environmental Management & Disclosure Index – ΕMDI ). Η μέση βαθμολογία των επιχειρήσεων που αξιολογήθηκαν είναι της τάξης του 22/100, ενώ καμία επιχείρηση ή οργανισμός δεν ξεπερνάει το 60/100. Ανάμεσα στα κυριότερα προβλήματα που εντοπίζονται, όπως επισημαίνεται από την WWF, συγκαταλέγονται οι σημαντικές ελλείψεις στα επίπεδα δημοσιοποίησης δεδομένων (μόνο το 60% των αξιολογούμενων λογοδοτεί δημόσια για τις περιβαλλοντικές του επιδόσεις), η ελάχιστη διείσδυση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η ελλιπής περιβαλλοντική διαχείριση σε σημαντικούς τομείς και η εν γένει έμφαση περισσότερο στην επικοινωνία των περιβαλλοντικών ζητημάτων παρά στην ουσιαστική διαχείρισή τους. Σε κλαδικό επίπεδο, οι καλύτερες επιδόσεις σημειώνονται από τις τηλεπικοινωνίες, ενώ οι χαμηλότερες επιδόσεις καταγράφονται από τους οργανισμούς και τους φορείς του δημοσίου.

Για τους σκοπούς της αξιολόγησης χρησιμοποιήθηκαν οι περιβαλλοντικοί απολογισμοί και οι λοιπές δημοσιοποιημένες πληροφορίες .Η αξιολόγηση διενεργήθηκε βάσει 108 κριτηρίων περιβαλλοντικής διαχείρισης και διαφάνειας που αφορούν σε ένα σύνολο 8 πεδίων περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος: διαχείριση, ουσιαστικότητα, ενημέρωση και ευαισθητοποίηση, ενέργεια, νερό, υλικά, επικίνδυνες ουσίες και «λοιπά» δεδομένα. Σε κάθε ένα από αυτά τα πεδία έχει αποδοθεί μία βαθμολογία επί τοις εκατό, η οποία συνοψίζεται σε μία συνολική βαθμολογία.

Τα βασικά αποτελέσματα της αξιολόγησης είναι τα εξής:

• Οι οργανισμοί και οι επιχειρήσεις έχουν επίγνωση των περιβαλλοντικών περιοχών που τους αφορούν και στις οποίες πρέπει να εστιάσουν, κάτι που προκύπτει από το γεγονός ότι τα πεδία με την υψηλότερη βαθμολόγηση είναι εκείνα της «ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης» (39,2%) και της «ουσιαστικότητας» (35,3%). Παρ’όλ΄αυτά, σε επίπεδο ουσιαστικών περιβαλλοντικών αποτελεσμάτων η εικόνα είναι διαφορετική: μόλις 19,8% στο πεδίο της ενέργειας, 14,9% στη διαχείριση του νερού, 14% στη χρήση υλικών και 11,1% στο πεδίο των επικίνδυνων ουσιών. Αυτό σημαίνει ότι οι οργανισμοί/επιχειρήσεις δυσκολεύονται να μεταφράσουν πρακτικά τις πολιτικές και τα διαχειριστικά τους πλαίσια σε απτά αποτελέσματα μείωσης του περιβαλλοντικού τους αποτυπώματος.
• Από τα αποτελέσματα ανά κλάδο, προκύπτει ότι οι τηλεπικοινωνίες, ο κλάδος ενέργειας και καυσίμων, καθώς και ο κλάδος βιομηχανίας και τσιμέντου (29,9%, 26,3% και 26,1%, αντίστοιχα) εμφανίζουν ένα οριακό προβάδισμα έναντι των υπόλοιπων κλάδων, σε επίπεδο διαφάνειας αλλά και δημοσιοποιημένων περιβαλλοντικών πρακτικών. Εν γένει, κλάδοι οι οποίοι εμφανίζουν σχετικά καλή επίδοση στα διαχειριστικά τους μέσα (διαχείριση, ουσιαστικότητα, ενημέρωση & ευαισθητοποίηση), τείνουν να παρουσιάζουν καλύτερα περιβαλλοντικά αποτελέσματα, συγκριτικά με κλάδους οι οποίοι δεν εμφανίζουν το ίδιο επίπεδο διαχειριστικών μέσων.
• Αναφορικά με τους δημόσιους οργανισμούς του δείγματος παρατηρήθηκε ότι οι περιβαλλοντικές τους πρακτικές είναι ελάχιστες, εφόσον η ανώτατη αξιολόγηση των συγκεκριμένων οργανισμών δεν υπερέβη το 10%. Οι οργανισμοί και οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα εμφανίζουν σαφώς ευρύτερες και ουσιαστικότερες περιβαλλοντικές πολιτικές και πρακτικές, με τις αντίστοιχες αξιολογήσεις να ξεπερνούν σε οκτώ περιπτώσεις το όριο του 40%, μια σχετικά καλή επίδοση, αναλογιζόμενοι το γενικότερο επίπεδο των περιβαλλοντικών πρακτικών στην Ελλάδα αλλά και τις πολυδιάστατες απαιτήσεις του Δείκτη EMDI.
• Παρατηρήθηκε ότι για πολλούς οργανισμούς και επιχειρήσεις, η περιβαλλοντική ευθύνη αποτελεί περισσότερο όχημα επικοινωνιακής στρατηγικής, παρά εργαλείο φιλόδοξης, έμπρακτης μείωσης του περιβαλλοντικού αποτυπώματος σε όλες του τις μορφές. Ως εκ τούτου, προκύπτει επικέντρωση στις εκάστοτε θετικές πρακτικές εκ μέρους των οργανισμών/επιχειρήσεων, με σημαντική έλλειψη αυτοκριτικής και αναφοράς σε περιβαλλοντικούς τομείς που χρήζουν βελτίωσης ή σε άλλες παραλείψεις και πιθανές αστοχίες.

«Η αξιόπιστη και διαφανής παράθεση των περιβαλλοντικών πολιτικών και επιδόσεων, αποτελεί ‘ακρογωνιαίο λίθο’ της περιβαλλοντικής υπευθυνότητας των επιχειρήσεων και οργανισμών, όταν αυτή τελείται σωστά, αποστασιοποιημένη από αμιγώς επικοινωνιακά ζητούμενα», υπογραμμίζει ο Δημήτρης Καραβέλλας, Διευθυντής του WWF Ελλάς. «Οι πολίτες δικαιούνται να γνωρίζουν τα περιβαλλοντικά δεδομένα μιας επιχείρησης ή ενός οργανισμού, όπως ακριβώς δικαιούνται – βάσει νόμου – να γνωρίζουν τις αντίστοιχες οικονομικές τους επιδόσεις. Αναμφισβήτητα, ο κόσμος προσδοκά πλέον από τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς να επιδεικνύουν έμπρακτη περιβαλλοντική υπευθυνότητα, την οποία και θα ανταμοίβει με τις προτιμήσεις του, ολοένα και περισσότερο», καταλήγει ο κ. Καραβέλλας.

Οι επιχειρήσεις και οργανισμοί που αξιολογήθηκαν είναι οι εξής:
Βιομηχανία & Τσιμέντο: ΛΑΡΚΟ, LAFARGE, ΟΜΙΛΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ, ΟΜΙΛΟΣ ΒΙΟΧΑΛΚΟ, S&B ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΟΡΥΚΤΑ, ΤΙΤΑΝ
Ενέργεια & Καύσιμα: ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ, MOTOR OIL
Tράπεζες & Ασφάλειες: ALPHA BANK, ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ, ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, EUROBANK EFG, INTERAMERICAN, MARFIN-ΕΓΝΑΤΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ, ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Τηλεπικοινωνίες & Ψηφιακά Προϊόντα: COSMOTE, INTRACOM, OTE, VODAFONE, WIND
Εμπόριο & Τρόφιμα: ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ, CARREFOUR-ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, COCA-COLA 3E, UNILEVER, VIVARTIA
Λοιποί Οργανισμοί: ΑΚΤΩΡ, ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑΣ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΛΤΑ, ΕΡΤ, ΕΥΔΑΠ, ΟΠΑΠ, ΟΣΕ, ΥΠΕΧΩΔΕ (νυν ΥΠΕΚΑ)

in.gr