Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2025
weather-icon 21o
in.gr

Νέα Ελληνικά

Νέα Ελληνικά


Επιμέλεια:

Επιμέλεια:

Nέα Ελληνικά

Ε: θα ηθελα να ρωτησω αν θα πρεπει να μαθω τις επικλησεις μιας και δεν ειναι στη θεωρια της φετινης υλης των νεων ελληνικων βκύκλου. Ευχαριστώ.

Α: Ο,τιδήποτε δεν είναι στην ύλη δε ζητείται στις πανελλαδικές.

Ε: Stin Deuteri erotisi tis log. kat. os yperrealistika stoixeia evala mono yperrealistikes fraseis kai oxi yperrealistika stoixeia pianetai os sosto?

Α: Η απάντησή σου δεν είναι λάθος αλλά δεν είναι πλήρης. Απάντησες μόνο στο ερώτημα των παραδειγμάτων. Η ορθότητα της απάντησής σου εξαρτάται από το κατά πόσο οι φράσεις που έγραψες είναι αντιπροσωπευτικά παραδείγματα υπερρεαλιστικών στοιχείων.

Ε: tha ithela na rotiso otan o suggrafeas anaptussei mia paragrafo pou apoteleitai apo erotiseis..ti tropos anaptuxis einai autos? sas euxaristo


Α: Δε νομίζω ότι οι ερωτήσεις παραπέμπουν σε ένα συγκεκριμένο τρόπο ανάπτυξης. Οι τρόποι ανάπτυξης είναι πολύ συγκεκριμένοι: αιτιολόγηση, παραδείγματα, σύγκριση – αντίθεση, αιτίες – αποτελέσματα, αναλογία, ορισμός, διαίρεση, συνδυασμός μεθόδων.

Ε: ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΟΤΙ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΤΕΥΘ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΕ ΠΟΛΥΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ.ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ? Κ ΑΝ ΝΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟ ΒΑΘΜΟ? Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

Α: Το ζητούμενο δεν είναι οι πολυσέλιδες απαντήσεις, αλλά απαντήσεις που χαρακτηρίζονται από επαρκή ανάπτυξη ώστε να καλύπτουν ολόπλευρα το ζητούμενο της εκάστοτε ερώτησης. Αυτό θα πρέπει να λοιπόν να είναι το κριτήριο για κάθε απάντηση. Βέβαια εφόσον πρόκειται για το μάθημα της λογοτεχνίας καλό θα ήταν ο λόγος να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο αναλυτικός, προσέχοντας όμως να αποφεύγεις το λάθος της φλυαρίας.

Ε: ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ…ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΑΝ Ο ΦΕΡΝΑΖΗΣ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ
ΔΑΡΕΙΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ Η ΟΧΙ;ΑΝ ΝΑΙ ΠΟΙΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΦΗΓΗΤΗ;

Α: Ο ποιητής Φερνάζης αποτελεί προσωπείο του Καβάφη υπό την άποψη ότι εκφράζει τον προβληματισμό σχετικά με τη σχέση της ποίησης με την ιστορική και πολιτική συγκυρία (κατά πόσο δηλαδή η ποίηση προσαρμόζεται στις επιταγές της εκάστοτε εξουσίας). Η φωνή του Καβάφη ωστόσο θα μπορούσε να αναγνωριστεί πίσω από την τριτοπρόσωπη αφήγηση του σύγχρονου με του Φερνάζη ποιητή που παρακολουθεί τις κινήσεις του Φερνάζη (παντογνώστης αφηγητής).

Ε: Στην εκθεση ζητουσε να αναλυσουμε μια συνθετη λεξη στα συνθετικα της.π.χ. εκπληκτικος εγω εγραψα εκ+πληξη το οτι δεν εβαλα το ρημα(πληττω) θα μου το πιασουν λαθος; ευχαριστω.

Α: Δε νομίζω. Προτιμότερο βέβαια θα ήταν να είχες χρησιμοποιήσει το ρήμα.

Ε: Ποιός ο ρόλος χρήσης ερωτημάτων σ ενα κείμενό τι επιτυγχάνεται μαυτά;

Α: Αν αναφέρεσαι στα ρητορικά ερωτήματα, τα οποία και αποτελούν μέσο επίκλησης στο συναίσθημα – δηλαδή μέσο πειθούς – χρησιμοποιούνται για να ευαισθητοποιηθεί ο αναγνώστης σχετικά με το θέμα που αναπτύσσει ο συγγραφέας και να συμμεριστεί τον προβληματισμό αλλά και τη θέση του, ενώ παράλληλα με αυτά το κείμενο κερδίζει σε αμεσότητα.

Ε: θα ήθελα να ρωτησω,στα συνωνυμα ή τα αντωνυμα που θα κληθω να απαντησω θα πρεπει να βαλω μονο ενα συνωνυμο ή αντωνυμο,περισσότερα απο ενα σε καθε απαντηση ή δεν παιζει ρόλο? Εύχαριστω πολυ

Α: Νομίζω ότι ένα συνώνυμο ή αντώνυμο είναι αρκετό.

Ε: ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΙΘΑΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΚΘΕΣΗΣ Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΑ;

Α: Μπορείς να απευθυνθείς στο site του in.gr ή του φροντιστηρίου μας (www.horizontes.gr)

Ε: μπορουμε στην εκθεση να χρησιμοποιουμε σχηματα λογου, ρητορικες κφρασεις, μεταφορες-συνηποδηλωσεις κτλ? κι αν ναι,σε ολα τα ειδη κειμενου,πχ. μπορουμε σε ενα αποδεικτικο δοκιμιο να χρησιμοποιησουμε ρητορικη ερωτηση ή μια συνυποδηλωση?


Α: Η συνυποδηλωτική χρήση της γλώσσας στην έκθεση είναι προτιμότερο να αποφεύγεται, εκτός εάν το επικοινωνιακό πλαίσιο (π.χ. στοχαστικό δοκίμιο) την επιτρέπει.

Ε: tha mporousa na exw enan skeleto gia arthro sxetika me tin klonopoiisi? eyxaristw

Επιχειρήματα υπέρ της εφαρμογής της

·    ευεργετικές οι εφαρμογές της:

      Ι.    στον τομέα της κτηνοτροφίας και της φυτικής παραγωγής:

             ·    Δημιουργία ανθεκτικών και αποδοτικών κλώνων, για βελτίωση της παραγωγικότητας (καλύτερη ποιότητα κρέατος, μεγαλύτερη ποσότητα γάλακτος, λαχανικά με ουσίες για την καταπολέμηση του καρκίνου, φυτά πιο ανθεκτικά στην ξηρασία καθώς και διατήρηση των εξαφανιζόμενων ζώων).

             ·    Καταπολέμηση του υποσιτισμού.

      ΙΙ.   στον τομέα της βιοϊατρικής:

             ·    Παραγωγή θεραπευτικών ουσιών για τον άνθρωπο από κλωνοποιημένα πειραματόζωα.

             ·    Προστασία της υγείας με την πρόληψη διεγνωσμένων κληρονομικών ασθενειών.

             ·    Βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων με τη μεταμόσχευση οργάνων από τα διαγονιδιακά θηλαστικά.

             ·    Η προσέγγιση της βιολογικής διάστασης θα συντελέσει στην προσπάθεια του ανθρώπου για αυτογνωσία.

 Επιχειρήματα εναντίον της εφαρμογής της

·    Η πιθανότητα εμφάνισης προβλημάτων στην υγεία, γιατί οι κλώνοι παράγονται από ενήλικο κύτταρο με γηρασμένο γενετικό υλικό.

·    Η ίδια η τεχνική της κλωνοποίησης εγκυμονεί κινδύνους, γιατί απαιτεί λεπτούς χειρισμούς και αυξάνει αφενός την πιθανότητα εμφάνισης βλαβών στο DNA και αφετέρου καθιστά τον κλώνο ευπαθή σε διάφορες ασθένειες.

·    Η τεχνητή παρέμβαση της κλωνοποίησης θα εισβάλει με βίαιο τρόπο στη φύση, με καταστροφικές συνέπειες για οποιαδήποτε μορφή ζωής. Είναι ενδεχόμενη η εξάλειψη της ποικιλομορφίας και της βιοποικιλότητας στη φύση, με συνέπεια τη δημιουργία ενός κόσμου επιρρεπή στην εξαφάνιση λόγω της ομοιομορφίας που θα επιβάλει η κλωνοποίηση.

·    Πολλοί επιστήμονες θεωρούν την κλωνοποίηση παράνομη και ανήθικη χωρίς καμιά πρακτική χρησιμότητα. Ισχυρίζονται ότι η κλωνοποίηση, ακόμη κι αν επιτευχθεί, δε θα εξασφαλίσει την παραγωγή κλώνων πανομοιότυπων με το δότη. Ο άνθρωπος δεν αποτελεί μόνο την εικόνα των γονιδίων, αλλά είναι μια σύνθετη οντότητα που διαμορφώνεται και με τις επιρροές που δέχεται από το περιβάλλον.

·    Μια πιθανή μαζική παραγωγή πανομοιότυπων γενετικά αντιγράφων (κλώνων) θα προκαλέσει την κατάρρευση πολλών παραδοσιακών αξιών που οδήγησαν την ανθρωπότητα στο σύγχρονο πολιτισμό.

·    Η προσέγγιση της βιολογικής αυτογνωσίας μέσα από τις ερευνητικές προσπάθειες που σχετίζονται με την κλωνοποίηση, συνιστά επέμβαση στα μυστικά της ζωής.

·    Ενδέχεται, με το πρόσχημα της ευγονικής, της γενετικής δηλαδή βελτίωσης, να επιδιωχθεί η μαζική αναπαραγωγή πειθήνιων και υπάκουων ατόμων, απόλυτα προσαρμοσμένων στις επιταγές του συστήματος.

·    Η κατανάλωση πιθανά επιβλαβών τροποποιημένων τροφών, διαταράσσει το οικοσύστημα από την εισαγωγή τροποποιημένων οργανισμών.

·    Ένας κακός χειρισμός μπορεί να οδηγήσει σε βιολογικό λάθος, με συνέπεια την πιθανότητα τερατογέννησης, ενώ νέες ασθένειες μπορεί να μολύνουν ολόκληρους πληθυσμούς.

·    Η «γενετοκρατία» θα αντικαταστήσει την αξιοκρατία.

·    Πρόκληση προβλημάτων ηθικής φύσης:

      ®  Χρησιμοποίηση του ανθρώπου από τον άνθρωπο.

      ®  Απώλεια της μοναδικότητας και της ελευθερίας του ανθρώπου με τη σκόπιμη δημιουργία ανθρώπων με υψηλό ή χαμηλό δείκτη νοημοσύνης (τάξη αρχόντων και τάξη υπηρετών).

      ®  Δημιουργία ανθρώπινων κλώνων, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν τα όργανά τους για μεταμοσχεύσεις.

      ®  Αναβίωση ενός απάνθρωπου ρατσισμού που θα επιβάλλει ένας «ισχυρός» κλώνος.

Έκθεση – Έκφραση Γ΄ Ενιαίου Λυκείου
Εκδόσεις Ζήτη

Ε: Μπορείτε να μου πείτε ενα θεμα για έκθεση που μπορεί να μπεί με γενικό θεμα υπερκαταναλωτισμός και σας παρακαλω να μου το αναπτύξετε. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων

καταναλωτισμοσ

ορισμοι

κατανάλωση: η χρησιμοποίηση αγαθών και υπηρεσιών για την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών.

Καταναλωτισμός: η τάση, η ιδεολογία που επικρατεί στη σύγχρονη εποχή, κυριαρχεί στο σύγχρονο τρόπο ζωής και αποσκοπεί στην παραγωγή όλο και περισσότερων υλικών αγαθών μέσα από την τεχνολογία, με απώτερο στόχο την άμεση κατανάλωσή τους. Εμφανίστηκε στην εποχή μας και βρίσκεται σε έξαρση τα τελευταία χρόνια. Ο άνθρωπος του 19ου αιώνα ήταν παραγωγός, ενώ ο σύγχρονος άνθρωπος είναι καταναλωτής.

Καταναλωτική κοινωνία: η κοινωνία που παράγει και καταναλώνει σε μεγάλες ποσότητες υλικά αγαθά.

αιτια εμφανισησ του φαινομενου του  καταναλωτισμου

1.  Η ανάπτυξη της τεχνολογίας – ιδιαίτερα μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμομαζική παραγωγή υλικών αγαθών χαμηλού κόστους.

2.  Η νοοτροπία της σύγχρονης εποχής, νοοτροπία του υλικού ευδαιμονισμού –> η ποιότητα ζωής ταυτίστηκε με υλικούς παραδείσους.

3.  Η έκπτωση των ηθικών αξιών, η κυριαρχία του ανταγωνισμού, του εγωισμού, η επιδίωξη για κοινωνική προβολή και ανάδειξη –> επίδειξη πλούτου με την κατανάλωση και τη σπατάλη των αγαθών.

4.  Η τακτική των μέσων μαζικής ενημέρωσης και ιδιαίτερα της διαφήμισης (με συγκεκριμένη μεθοδολογία και μηνύματα συνήθως αποπροσανατολιστικά) –> προβολή υλιστικού προτύπου ζωής, δημιουργία πλασματικών αναγκών.

5.  Η έλλειψη σωστής παιδείας και αγωγής –> εκφυλισμός των ηθικών αξιών, κυριαρχία του πνεύματος του υλικού ευδαιμονισμού, έλλειψη κριτικής ικανότητας που καθιστά το σύγχρονο άνθρωπο έρμαιο της διαφήμισης.

 Θετικεσ πλευρεσ τησ καταναλωτικησ κοινωνιαΣ

1. Απελευθέρωση  από τη βιοτική μέριμνα, δυνατότητα επιλογών ανάμεσα σε μία πληθώρα υλικών αγαθών.

2.  Αφθονία αγαθών, άνοδος του βιοτικού επιπέδου.

3.  Ποιοτική  βελτίωση των παραγόμενων προϊόντων, λόγω του σκληρού ανταγωνισμού.

4.  Οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας: προαγωγή του εμπορίου, της βιομηχανίας, αύξηση των θέσεων εργασίας, πολλαπλά κέρδη από τη φορολογία παραγωγού, καταναλωτή, διαφημιστή και μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Όμως, στην κοινωνία της αφθονίας (όπου ζούμε), η έννοια ευμάρεια ταυτίζεται με την ευημερία. Με άλλα λόγια η ευτυχία ταυτίστηκε με τον καταναλωτισμό, το «είναι» εξισώθηκε με το «έχειν».

Αρνητικεσ συνεπειεσ του καταναλωτισμου

1.  Μεγιστοποίηση της τάσης για κατοχή και σπατάλη αγαθών, που ανταποκρίνονται σε δευτερεύουσες ανάγκες του ανθρώπου –> προσήλωση στην ύλη, υποτέλεια στα πράγματα, απώλεια της εσωτερικής ελευθερίας.

2.  Δημιουργία άγχους για την απόκτηση και τη διατήρηση των υλικών αγαθών.

3. Αλλοτρίωση του χαρακτήρα της σύγχρονης εργασίας: απώλεια του αισθήματος της δημιουργίας, της χαράς της ολοκληρωμένης προσφοράς, η εργασία αποκτά κερδοσκοπικό χαρακτήρα.

4.  Εντατικοποίηση της εργασίας, καταστρατήγηση του ελεύθερου χρόνου.

5.  Αμεση απόρροια των παραπάνω είναι και η κατάργηση των ανθρώπινων δεσμών, η αλλοτρίωση των διαπροσωπικών σχέσεων.

6.  όξυνση των φαινόμενων κοινωνικής παθογένειας (βία, εγκληματικότητα, ναρκωτικά κ.ά.).

7.  Ηθική και πνευματική κατάπτωση των ανθρώπων: η αναζήτηση του χρήματος για την υπερκάλυψη των αναγκών έγινε αυτοσκοπός –> απουσία εσωτερικής καλλιέργειας.

8.  Ανάλωση του ατόμου  στον αγώνα για την απόκτηση των υλικών αγαθών –> αδιαφορία για τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της εποχής του.

9.  Μαλθακοποίηση, αποχαύνωση του ατόμου, απώλεια της κριτικής ικανότητας, νάρκωση της σκέψης –> ετεροκατεύθυνση, χειραγώγηση του ατόμου από την προπαγάνδα.

10.  Όξυνση του οικολογικού προβλήματος: εξάντληση των φυσικών πόρων και πηγών ενέργειας με σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

μετρα αντιμετωπισηΣ

η υπερεπάρκεια σε υλικά αγαθά δεν είναι δυνατό να οδηγήσει τις ανθρώπινες κοινωνίες στην πραγματική ευτυχία. Ο άνθρωπος καλείται και πάλι να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, να δώσει διαφορετικές διαστάσεις και νόημα στη ζωή του. Απαιτείται, λοιπόν:

1. Σωστή αγωγή, ανθρωπιστική παιδεία –> δημιουργία ελεύθερων ανθρώπων με ευρύτητα πνεύματος και υπευθυνότητα, καλλιέργεια της κριτικής ικανότητας των καταναλωτών, ανάπτυξη εσωτερικών αντιστάσεων.

2.  Επανατοποθέτηση του ανθρώπου απέναντι στον τεχνικό πολιτισμό, στις αξίες και τους στόχους του, επαναπροσδιορισμός των κριτηρίων για πρόοδο και ευτυχία.

3.  Γόνιμη και δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου που δε θα αναλώνεται στην προσπάθεια για απόκτηση και κατανάλωση υλικών αγαθών.

4.  Αναβάθμιση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, αποκατάσταση του ενημερωτικού ρόλου της διαφήμισης.

5.  Καθοδήγηση από τους πνευματικούς ανθρώπους, οι οποίοι θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αποτελέσουν υγιή πρότυπα για τη νεολαία.

Ο χαρακτήρας του σύγχρονου καταναλωτή

Άπληστος, παθητικός, αχόρταγος με εσωτερικό κενό που προσπαθεί να το ισορροπήσει με την κατανάλωση. Έχει κατάθλιψη, άγχος, αισθάνεται μοναξιά και ανία, χειραγωγείται από τη διαφήμιση. Ο σύγχρονος καταναλωτής είναι ανίσχυρος, απομονωμένος από το συνάνθρωπο και αποξενωμένος από τον ίδιο του τον εαυτό. Υποφέρει από εσωτερικό κενό και ψυχική ακινησία, αμβλύνεται η αγωνία του για τη ζωή.

« οι σύγχρονοι καταναλωτές μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στη φόρμουλα: είμαι = ό,τι έχω και ό,τι καταναλώνω. »  Erich Fromm

«ο καταναλωτισμός είναι ο νέος φασισμός. Ο φασισμός στήριξε τη δύναμή του στο στρατό που δεν είναι τίποτα μπροστά στη δύναμη της τηλεόρασης.»   Π. Π. Παζολίνι

Ε: ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟΥ-ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟΥ-ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΔΟΚΙΜΙΟΥ? ΠΟΙΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΥΠΟΣ ΔΟΚΙΜΙΟΥ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ?

 

ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΟΥ ΔΟΚΙΜΙΟΥ

ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟ

(ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ)

ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ

(ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ)

Προσεγγίζει τη λογοτεχνία

Προσεγγίζει τον επιστημονικό λόγο

ΠΡΟΘΕΣΗ

Ελεύθερος στοχασμός: ο δοκιμιογράφος περιδιαβαίνει ελεύθερα πάνω σε ένα θέμα και εκφράζει τις προσωπικές του παρατηρήσεις, εκτιμήσεις και προβληματισμούς, που τα αντλεί από τη γενική πείρα της ζωής του, τις γνώσεις, τις σκέψεις και τη φαντασία του (εξομολογητικός τόνος), με απώτερο στόχο να προκαλέσει αισθητική συγκίνηση.

Απόδειξη μιας θέσης: ο δοκιμιογράφος κρίνει ή εκλαϊκεύει επιστημονικά θέματα διασαφηνίζοντας κάποια σημεία τους που δεν είναι κατανοητά, πληροφορεί, ερμηνεύει, αποδεικνύει, μεταδίδει στο ευρύ κοινό γνώσεις, φιλτραρισμένες από την προσωπικότητα του.

ΓΛΩΣΣΑ

Ποιητική / συνυποδηλωτική χρήση της γλώσσας: συνειρμικό παιχνίδι με τις λέξεις, τις εικόνες, τις ιδέες που συμβολοποιούνται, υποβάλλοντας παρά πείθοντας.

Αναφορική / κυριολεκτική / λογική χρήση της γλώσσας: ακρίβεια στη διατύπωση.

ΜΕΣΑ ΠΕΙΘΟΥΣ

Επίκληση στο συναίσθημα (έμμεση πειθώ).

Επίκληση στη λογική

ΟΡΓΑΝΩΣΗ

Συνειρμική: διαισθητική ανάπτυξη των ιδεών. Δεν είναι εύκολο να ανιχνεύσουμε τη σχέση θέση – απόδειξη, ενδιαφέρει περισσότερο η ύφανση του λόγου και όχι η λογική που διέπει το δοκίμιο. Η συνεκτικότητα στηρίζεται στη συνειρμική σύνδεση των παραγράφων.

Λογική διάταξη – δόμηση του λόγου.

ΣΚΟΠΙΑ

Υποκειμενική: προσωπική σκοπιά, ελευθερία ερμηνείας του θέματος, παράθεση υποκειμενικών κρίσεων που σχετίζονται με την παρατήρηση ή τη φαντασία.

Αντικειμενική: τεκμηρίωση με βάση τις γνώσεις.

Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟΥ ΔΟΚΙΜΙΟΥ

Ο τρόπος σύνθεσης του δοκιμίου χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και πολυμορφία. Εντούτοις, υπάρχει ένας βασικός τύπος σύνθεσης για όλα τα δοκίμια, κυρίως όμως τα αποδεικτικά:

α.   ΕΙΣΑΓΩΓΗ: έκθεση του θέματος, της προβληματικής του, με στόχο την πρόκληση του ενδιαφέροντος. Κατόπιν (στην ίδια ή σε νέα §) διατύπωση της κύριας / κατευθυντήριας ιδέας, που είναι και η θέση του συγγραφέα για το θέμα.

β.   ΑΝΑΠΤΥΞΗ: Παράθεση του αποδεικτικού υλικού με διασαφήνιση της κύριας ιδέας ή απόδειξη της θέσης του συγγραφέα.

γ.   ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Συμπυκνωμένη παρουσίαση του κύριου μέρους ή επανέκθεση της αρχικής θέσης του συγγραφέα, η οποία όμως πλέον προσεγγίζεται με διαφορετικό τρόπο από τον αναγνώστη.

Ε: Καλησπέρα, διαβάζω μόνη, χωρίς βοήθεια και δεν έχω ιδέα τι να κάνω με τη Λογοτεχνία, όταν πήγαινα κάποτε σχολείο δεν την δίναμε στις πανελλαδικές. Κάνει καλό να μάθω απ έξω ότι γράφει το βοήθημα ως απαντήσεις στις ερωτήσεις; Να
διαβάσω τις κριτικές στο τέλος του βιβλίου; Να διαβάσω παράλληλα κείμενα; Οι
Βιογραφίες είναι μέσα στην ύλη; Τί να πρωτοκάνω; Το ξέρω, λίγο αργά το θυμάμαι, αλλά ποιός θα μπορούσε να είναι ο πιό γρήγορος τρόπος που θα μπορούσε να με σώσει; Το ξέρω, τέτοια ώρα τέτοια λόγια αλλά…. νιώθω λίγο φρικαρισμένη. Ευχαριστώ πολύ

Α: Οι βιογραφίες και οι κριτικές του βιβλίου πρέπει να διαβαστούν οπωσδήποτε, γιατί βοηθούν τον υποψήφιο να κατανοήσει τα βασικά χαρακτηριστικά του κάθε λογοτέχνη. Νομίζω επίσης ότι πρέπει να ασχοληθείς με τα κριτήρια αξιολόγησης και τις απαντήσεις τους, διότι αυτά θα σε βοηθήσουν να κατανοήσεις το πνεύμα των εξετάσεων και το είδος
των ερωτήσεων που δίνονται στις πανελλαδικές.

Ε: ta themata tou  keimenou tou narkotika kai bia sta nea themata me exoun boithisei poli  ithela na rotiso an ginetai to idio kai gia ta ipoloipa okto keimena ton neon ellinikon giati den exo kapoio boithima kai i kathigitria adiaforei pliros gia ta paidia pou tha dosoun pannelinies.an mporeite apantiste mou oso dinaton pio grigora giati exo agxothei kai den ksero ti na kano

Α: Νομίζω ότι πρέπει οπωσδήποτε να αγοράσεις ένα βοήθημα. Θα σου πρότεινα εκείνο του Εκδοτικού ομίλου συγγραφέων καθηγητών, επειδή περιέχει αναλυτικά διαγράμματα των θεμάτων.

Ε: Ειναι γνωστο οτι ο παραγωγικος συλλογισμος απο κατι γενικο καταληγει σε κατι ειδικο, και ο επαγωγικος το αντιθετο.Επειδη ομως σε πολλες περιπτωσεις εχω προβλημα στο να τους διαχωριζω μηπως θα μπορουσατε να μου υποδειξετε καποιο κολπο, για να μην τους μπερδευω; Ευχαριστω.

Α: Δε νομίζω ότι υπάρχει συγκεκριμένο κόλπο, για να ξεχωρίζεις τους παραγωγικούς από τους επαγωγικούς συλλογισμούς. Απλά θα έχεις πάντα υπόψη σου ότι στους παραγωγικούς συλλογισμούς στις προκείμενες δε γίνεται αναφορά πάντοτε σε κάτι γενικότερο απ ότι στο συμπέρασμα, ενώ στους επαγωγικούς ισχύει ακριβώς το αντίθετο.
Π.χ. (Προκείμενες) Όλα τα ζώα (γενικό) είναι θνητά. Ο ελέφαντας είναι ζώο.
Άρα: Ο ελέφαντας (ειδικό) είναι θνητός. -> Παραγωγικός συλλογισμός.

Ε: Καλησπέρα! Θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι για το συντακτικό που το σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό! Όταν λέμε π.χ. Έχω τη Χριστίνα φίλη. Το έχω είναι το Ρήμα, τη Χριστίνα το Αντικείμενο και φίλη Κατηγορούμενο του Αντικειμένου. Η σύνταξη θα είναι η ίδια αν πούμε έχω φίλη τη Χριστίνα; Σας ευχαριστώ πολύ!

Α: Η σύνταξη παραμένει η ίδια. Απλά, αλλάζει η σειρά των όρων της πρότασης.

Ε: Θα ήθελα να μου στείλετε την περίληψη του κειμένου της Κικής Δημουλά, Τι θα γνωρίζουν για μας τα αντίγραφά μας.

Α: Το θέμα αναφέρεται στην κλωνοποίηση του ανθρώπου. Η συντάκτρια εκφράζει αισθήματα φόβου και θαυμασμού για την επικείμενη κλωνοποίηση των ανθρώπων ύστερα από το τηλεφώνημα μιας φίλης της. Πιστεύει ότι η κλωνοποίηση είναι ανεκτή μόνο στην περίπτωση των ζώων, απορριπτέα όμως στην περίπτωση των ανθρώπων αφού εγκυμονεί τον κίνδυνο παραγωγής τερατόμορφων όντων με αρνητικές ιδιαιτερότητες και στηρίζεται στην ψευδαίσθηση της αθανασίας. Τέλος, η συντάκτρια υπερασπίζεται με κάθε τρόπο το φυσικό τρόπο αναπαραγωγής του ανθρώπου.

Ε: ΧΑΙΡΕΤΕ! ΣΑΣ ΕΧΩ ΞΑΝΑΣΤΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΑΥΤΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΛΑΒΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΛΥΚΕΙΟΥ Η ΕΣΤΩ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΣΤΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΗΣ Β ΜΕ ΤΗ Γ. ΑΝ ΝΑΙ ΠΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΕΡΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ?

Α: Η θεματολογία των εξετάσεων της Γ΄ Λυκείου περιλαμβάνει τα θέματα που διαπραγματεύεται το βιβλίο σου. Υπάρχουν όμως και θέματα της Β΄ Λυκείου όπως η Τέχνη, τα ΜΜΕ, Ο Ρατσισμός τα οποία αναφέρονται και στην Γ΄ Λυκείου. Μπορείς να τα επαναλάβεις από το βιβλίο της Β΄ Λυκείου λοιπόν, αφού στην Έκθεση τα θέματα συνδέονται μεταξύ τους και αλληλοσυμπληρώνονται.

Ε: στην έκθεση και στην περίληψη υπάρχει πάντα ένας προτεινόμενος αριθμός λέξεων. σαυτές συνυπολογίζονται και τα άρθρα (όλες οι λέξεις δηλαδή) ή μόνο οικύριες λέξεις?

Α: Στον αριθμό των λέξεων συνυπολογίζονται και τα άρθρα. Στην περίληψη ο αριθμός των λέξεων που δίνεται μπορεί να αυξηθεί κατά 20.

Ε: Τι γραμμματειακό είδος είναι το κείμενο του Μπαμπινιώτη, ποια είναι η δομή του και ποιος ο τρόπος ανάπτυξης των παραγράφων;

Α: Το κείμενο είναι αποδεικτικό δοκίμιο αφού με επιχειρήματα εξετάζει τη σταδιακή αλλοίωση της ελληνικής γλώσσας και εστιάζει την προσοχή του στην πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στους κινδύνους που απορρέουν από αυτήν.
ΔΟΜΗ
Πρόλογος: Το θέμα που τίθεται … φυσιογνωμία.
Κυρίως Θέμα: Το αμέσως επόμενο ερώτημα … paradox, mystery.
Επίλογος δεν υπάρχει (είναι απόσπασμα κειμένου). Μπορούμε όμως να
εκλάβουμε ως επίλογο του αποσπάσματος το τελευταίο κομμάτι του κειμένου.
ΤΡΟΠΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΩΝ
Α. Το θέμα … φυσιογνωμία: αιτιολόγηση
Β. Νομίζω … περιορισμένη: αιτιολόγηση, ορισμός (αλλοίωση),
παραδείγματα.
Γ. Το αμέσως επόμενο … συνέπειες: μεταβατική περίοδος.
Δ. Όπως επανειλημμένως … ενημέρωσης: αιτιολόγηση.
Ε. Ένα δεύτερο μέτρο … έννοια: αίτιο – αποτέλεσμα.
Στ. Τέλος … Κοινότητας: αιτιολόγηση – αποτέλεσμα.
Ζ. Η αρχή … mystery: αιτιολόγηση – παράδειγμα.  

Ε: Θα ήθελα, παρακαλώ πολύ, να μου διευκρινήσετε στο
μάθημα της Λογοτεχνίας Κ.:
1. στην Ιστορία ενός αιχμαλώτου του Στρ. Δούκα, ποια θα όφειλε να είναι η απάντηση σε μια ερώτηση σχετική με το βαθμό παρέμβασης του συγγραφέα στην πραγματική ιστορία του Ν. Καζάκογλου; Η απορία μου προκύπτει από τα σχόλια της εισαγωγής και των συνοδευτικών κειμένων, που επαινούν και καθιστούν σαφή τη γνησιότητα του κειμένου, και από το γεγονός της διαρκούς επεξεργασίας της ιστορίας από τον ίδιο το Δούκα (μέσα από τις 3 εκδόσεις), της ύπαρξης λόγιων στοιχείων διάσπαρτων στο κείμενο, του φανταστικού θανάτου του συντρόφου του Ν.Κ., την αλλαγή του επωνύμου του πρωταγωνιστή, την
αλλαγή στην αφιέρωση κλπ.
2. Στη Σονάτα του σεληνόφωτος, η Γυναίκα με τα Μαύρα μετανιώνει τελικά για τα όσα στερήθηκε ή η αυτογνωσία της είναι αυτή που την οδηγεί στην απομόνωση,την οποία αποδέχεται, χωρίς να τρέφει αυταπάτες; Σε ποιο βαθμό ευθύνεται για την κατάσταση της γυναίκας η αυτογνωσία της και σε ποιο βαθμό ευθύνεται ο καθωσπρεπισμός της εποχής της και ο
κοινωνικός αποκλεισμός;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων. 

Α: Ο Μάριο Βίτι επισημαίνει: «Όταν ο Στρατής Δούκας έβαλε το Νικόλαο Καζάκογλου να του διηγηθεί την περιπέτεια του αιχμαλώτου (λαϊκή ιστορία) …… πραγματοποίησε μια συνεργασία όπου σήμερα είναι αδύνατο να ξεχωρίσουμε τη συμβολή του καθενός, του πραγματικού αιχμαλώτου με το βίωμά του και του λογοτέχνη που του έδωσε λογοτεχνικές αξιώσεις».
Η παρέμβαση του συγγραφέα είναι δύσκολο να εντοπιστεί ακριβώς, ωστόσο απλώνεται σ’ όλα τα επίπεδα: ιστορικό, αφηγηματικό, γλωσσικό.
Έτσι σε μια πιθανή ερώτηση για το βαθμό παρέμβασης του συγγραφέα στην ιστορία του ήρωα, η απάντηση οφείλει να περιλάβει όλες τις αλλαγές (δομικές, γλωσσικές, ως προς την υπόθεση κ.τ.λ.) που επέφερε ο συγγραφέας στην 3η κυρίως έκδοση της Ιστορίας:

α.   αφαιρεί από την Ιστορία ένα μεγάλο μέρος από τον ατομικό και προσωπικό της χαρακτήρα προσδίδοντας σ’ αυτή διαχρονικότητα και καθολικότητα.

β.   Ως προς τη μορφή γ΄ έκδοσης:

      ·    τονίζει λαϊκό λόγο,

      ·    καθαρίζει λαϊκό λόγο από πριμιτιβιστικά στοιχεία, υπερβολές και επαναλήψεις,

      ·    στερεώνει τη σύνθεση με τη διαίρεση ιστορίας σε 4 κεφάλαια,

      ·    εφαρμόζει την κλασσική αρχή των αντιθέσεων,

      ·    εφαρμόζει τη δραματική κορύφωση,

      ·    «σκοτώνει» το σύντροφό του Νικόλα,

      ·    αλλάζει το επώνυμο του ήρωα.

     Ο Γ. Βαφόπουλος συμπεραίνει: «Γιατί μ’ όλη την συνεργασία του ήρωος η μορφή ανήκει αποκλειστικά στο συγγραφέα … ο Δούκας έχει αναγάγει τη λαϊκή απλότητα σε λογοτεχνικό ύφος».

Ε: ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΜΟΤΙΒΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ? ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΡΗΤΟΡΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ Η ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΑΠΟΣΙΩΠΗΤΙΚΑ? ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Α: Κατ αρχάς, ο όρος πραγματολογικές ερωτήσεις προσιδιάζει περισσότερο στην εξέταση των αρχαίων ελληνικών κειμένων, όπου υπάρχει ερώτηση μετάφρασης, γραμματικής, συντακτικού κ.λ.π.
Κατά δεύτερον, το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας κατεύθυνσης μυεί τους μαθητές στην κριτική και ερμηνεία των λογοτεχνικών κειμένων.
Συνεπώς φυσικά και δεν υπάρχει συγκεκριμένο μοτίβο-κλισέ στην απάντηση των ερωτήσεων, αφού κάθε διαφορετική προσέγγιση (ανάγνωση) είναι αποδεκτή, εφόσον είναι τεκμηριωμένη πάνω στα κειμενικά δεδομένα και έχει λάβει υπόψη της τη σχετική βιβλιογραφία. Τα όποια μοτίβα απαντήσεων, δηλαδή η στερεότυπη μορφή απάντησης, προέρχονται από τον εθισμό μαθητών και καθηγητών σε αμφιβόλου ποιότητας βοηθήματα.

Ωστόσο, η ανάλυση και ερμηνεία καταξιωμένων λογοτεχνικών κειμένων δεν μπορεί παρά να βασιστεί όχι σε υποκειμενικές απόψεις και θεωρήσεις αλλά σε μελέτες εκπονημένες
από διακεκριμένους καθηγητές -Έλληνες και ξένους- οι οποίες συνιστούν μια πολύ πλούσια βιβλιογραφία για κάθε ένα από τα εξεταζόμενα κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Ακριβώς αυτή την αντικειμενικότητα, τον επιστημονισμό και την αποστασιοποίηση της ανάλυσης/ερμηνείας βλάπτει η χρήση μέσων πειθούς που δεν άπτονται της λογικής, όπως είναι τα ρητορικά ερωτήματα ή η κατάχρηση των σημείων στίξης.

Το ιδιαίτερο ύφος, όμως, του μαθητή δεν παρεξηγείται, ούτε βαθμολογείται αρνητικά αρκεί να είναι σαφές, εύστοχο, λακωνικό, χωρίς ρητορισμούς, πλατειασμούς και αερολογίες αλλά με ουσιαστική γνώση των όρων της αφηγηματολογίας και της ποιητικής τα οποία αποτελούν τη θεωρία της λογοτεχνικής ανάλυσης και τη βάση της αποκωδικοποίησης της λογοτεχνικής συγκίνησης.

Ε: Μπορείτε να μου πείτε ενα πιθανό θεμα που μπορεί να μπει για έκθεση με θέμα οικολογία? Και αν μπορείτε να μου το αναπτύξετε λίγο το θέμα? θα το ήθελα πριν τις 26/04/2004 

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

“Φτάσαμε σ’ ένα σημείο της ιστορίας που είναι απαραίτητο να κατευθύνουμε τις ενέργειές μας σ’ όλο τον κόσμο με περισσότερη προσοχή και φροντίδα για τις συνέπειες, που αυτές προκαλούν στο περιβάλλον. Η άγνοια και η αδιαφορία μπορούν να επιφέρουν εκτεταμένες και ανεπανόρθωτες ζημιές στο γήινο περιβάλλον από το οποίο εξαρτάται η ζωή και η ευημερία μας”.

(Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για το ανθρώπινο περιβάλλον)

Αίτια καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος
Παράγοντες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην καταστροφή του περιβάλλοντος είναι:

&220; το φαινόμενο της αστυφιλίας

§ επέκταση του ανθρώπινου ζωτικού χώρου &240; Πόλεις: σύγχρονη πολεοδομία και οικιστική, νέος τρόπος ζωής, αστικά απόβλητα, ηχορύπανση, καυσαέρια, οικοπεδοποίηση, μπαζωμένα ρέματα, υπερεξάντληση υδάτινων πόρων

&220; η βιομηχανική ανάπτυξη και η τεχνολογική πρόοδος

  § υπερεκμετάλλευση φυσικών πηγών και πόρων

  § βιομηχανικά λύματα, νέφος

  § ρύπανση υδάτινων πόρων (ή όγκων), αέρα και εδαφών με χημικά, ραδιενεργά και τοξικά απόβλητα

  § προϊόντα μη φιλικά στο περιβάλλον (πλαστικό, λιπάσματα, σπρέϋ)

&220; ο καταναλωτικός χαρακτήρας της σύγχρονης ζωής

  § καταναλωτισμός &240; πλήθος αγαθών &240; αφαίμαξη της φύσης

  § κοντόφθαλμη διαχείριση του περιβαλλοντικού πλούτου για ατομικά συμφέροντα (τουριστική ανάπτυξη, καταστροφή δασών)

&220; οι ανθρώπινες ενέργειες, που πηγάζουν από την αδιαφορία και την ημιμάθεια

  § εντατικές καλλιέργειες, παρεμβάσεις στη χλωρίδα και πανίδα, έλλειψη

     οικολογικής συνείδησης, απουσία προστατευτικών μέτρων

&220; η χρήση της πυρηνικής ενέργειας

  § πυρηνικές δοκιμές, πυρηνικά απόβλητα, ατυχήματα

Συνέπειες της καταστροφής
Οι συνέπειες της καταστροφής αφορούν τόσο τη φύση όσο και τον άνθρωπο.

στη φύση

&220; απομύζηση περιβάλλοντος, εξάντληση φυσικών πόρων

&220; μόλυνση σε νερό, αέρα και έδαφος

&220; διατάραξη οικολογικής ισορροπίας (πολλά είδη στον πλανήτη απειλούνται με εξαφάνιση)

&220; αλλαγή στις κλιματολογικές συνθήκες (φαινόμενο θερμοκηπίου, τρύπα του όζοντος, πλημμύρες και περίοδοι ξηρασίας)

&220; “ευτροφισμός” των υδάτων, καταστροφή ενάλιου πλούτου

&220; σημαντική φθορά αρχαιολογικών μνημείων &240; απειλείται η πολιτιστική μας κληρονομιά

&220; ανεπανόρθωτη παραμόρφωση του φυσικού τοπίου (κτίρια – μεγαθήρια, αισθητική αλλοίωση του περιβάλλοντος χώρου) 

στον άνθρωπο

&220; προβλήματα υγείας (ανθυγιεινός τρόπος ζωής)

  § αναπνευστικά προβλήματα, καρδιοπάθειες, καρκίνος

&220; διατάραξη ψυχικής υγείας

  § αγχώδεις και έντονοι ρυθμοί ζωής

  § παραβίαση της αισθητικής

  § έλλειψη ατομικού χώρου

  § αδυναμία συγκέντρωσης και δημιουργικής εργασίας

  § ανασφάλεια (πυρηνικά ατυχήματα)

Τρόποι αντιμετώπισης

&252; αναθεώρηση της αντίληψης ότι η φύση αποτελεί ανεξάντλητη πηγή για τον άνθρωπο και κτήμα του

&252; αναθεώρηση της τεχνοκρατικής προσέγγισης (αύξηση της παραγωγικότητας χωρίς παράλληλο ενδιαφέρον για την οικολογική ισορροπία)

&252; διατήρηση και προστασία φυσικών βιότοπων και λήψη μέτρων για την αποκατάσταση των κατεστραμμένων τοπίων (αναδασώσεις)

&252; βιολογικός καθαρισμός των οικιακών λυμάτων και των βιομηχανικών αποβλήτων

&252; χρήση φίλτρων στις βιομηχανικές μονάδες

&252; ανακύκλωση απορριμμάτων – χρησιμοποίηση υλών φιλικών στο περιβάλλον

&252; αξιοποίηση ήπιων μορφών ενέργειας (αιολική, ηλιακή)

&252;   αυστηρότερη νομοθεσία για όσους ρυπαίνουν το περιβάλλον

&252;   περιβαλλοντική εκπαίδευση

&252; περιβαλλοντική αγωγή και ενημέρωση των ατόμων

&252; ενίσχυση οικολογικών κινημάτων

&252; πολεοδομικός σχεδιασμός και χωροθέτηση της βιομηχανίας

&252; διεθνής συνεργασία για τον περιορισμό στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας

&252; υιοθέτηση μορφών οικολογικής και εναλλακτικής γεωργίας


Ε: Τι σημαίνει η λέξη αγχίνοια και ποιά η ετυμολογία της;

Α: Αγχίνοια = Ετοιμότητα πνεύματος, νοημοσύνη / Αντώνυμο: Βραδύτητα
Ετυμολογία: αγχι (χρονικό επίρρημα = γρήγορα) + νους

Ε: Θα ήθελα αν σας είναι εύκολο να μου δώσετε τη δομή μιας έκθεσης (πρόλογος, κ.θέμα, επίλογος),πως μπορούμε να ξεκινήσουμε η να τελειώσουμε κ.λ.π.Αποφάσισα να ξαναδώσω εξετάσεις μετά απο 3 χρόνια και τα έχω ξεχασει.Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

η προλογική παράγραφος:
ο πρόλογος είναι μία μορφή λόγου, μία εισαγωγή 8-15 στίχων που επιχειρεί να κάνει μία εισαγωγή σ’ αυτό που θα αναλύσουμε στο κύριο μέρος. Οι διάφορες μορφές προλόγου που αναφέρονται παρακάτω δεν καλύπτουν φυσικά τη μεγάλη ποικιλία που παρουσιάζουν αυτές. Ωστόσο, όποια μορφή κι αν έχει ο πρόλογος,  θα πρέπει να κινεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη και να προετοιμάζει την ομαλή μετάβαση στο κύριο μέρος της έκθεσης.

Είδη προλόγων: τα πιο συνηθισμένα είδη προλόγου είναι τα εξής:

&338;  Επαναδιαπραγμάτευση του δεδομένου: αναπτύσσουμε το δεδομένο του θέματος προσθέτοντας κάποια επιπλέον στοιχεία.

&252; είναι γνωστό σ’ όλους ότι στις μέρες μας οι εγκληματικές ενέργειες αυξήθηκαν ανησυχητικά. Πολλές μάλιστα από αυτές είναι έργο νέων ανθρώπων. Με βάση αυτό το δεδομένο απαντήστε στα ακόλουθα ερωτήματα:

α. Ποιοι παράγοντες οδηγούν μία μεγάλη μερίδα νέων στο έγκλημα;

β. Ποιες οι συνέπειες των πράξεών τους για τους ίδιους και για την κοινωνία;

γ. Υπάρχει τρόπος να εξαλειφθεί ή έστω να περιοριστεί το πρόβλημα;

Πρόλογος: Στη δεκαετία του πενήντα πολλοί κοινωνιολόγοι πίστευαν ότι η οικονομική ανάπτυξη και η συνακόλουθη άνοδος του βιοτικού επιπέδου θα εκμηδένιζαν την εγκληματικότητα. Δυστυχώς τα γεγονότα διέψευσαν τις προσδοκίες τους. Στις μέρες μας οι αξιόποινες πράξεις αυξάνονται ραγδαία και κατά ένα μεγάλο ποσοστό διαπράττονται από άτομα νεαρής ηλικίας. Στα ανεπτυγμένα κράτη μάλιστα, η νεανική εγκληματικότητα έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Κλοπές και ληστείες, αναίτιες επιθέσεις και η διακίνηση των ναρκωτικών έχουν συνήθως πρωταγωνιστές εφήβους ή νέους ανθρώπους.

  Παραγωγική μέθοδος: στον πρόλογο ζωγραφίζεται το γενικότερο περίβλημα της προβληματικής εποχής μας και στη συνέχεια θίγεται το ειδικό πρόβλημα που μας απασχολεί.

&252; η ιστορία της ανθρωπότητας σημαδεύτηκε από αναρίθμητους πολέμους που μόνο δεινά προκάλεσαν. Πολλοί μάλιστα, ισχυρίζονται ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός ακόμη πολέμου, πολύ πιο καταστροφικού, στηριγμένοι σε σοβαρές ενδείξεις. Θεωρείτε πιθανή μια τέτοια εξέλιξη; Αν ναι ποιες κατά τη γνώμη σας είναι οι συνέπειες; Τι πρέπει να γίνει ώστε να εκλείψει κάθε κίνδυνος για την ειρήνη;

Πρόλογος: αν επιχειρήσει κανείς να καταγράψει και να μελετήσει τα προβλήματα της εποχής μας, θα αισθανθεί δέος μπροστά στο πλήθος και τη σοβαρότητά τους. Αν τα ιεραρχήσει, την πρώτη θέση χωρίς δισταγμό, θα δώσει στη απειλή κατά της παγκόσμιας ειρήνης, η οποία είναι πιο έντονη παρά ποτέ. Πολλά γεγονότα και φαινόμενα συνηγορούν σ’ αυτή τη διαπίστωση.

&381;  Επαγωγική μέθοδος: ο πρόλογος ξεκινά απευθείας με την αναφορά στο ειδικό πρόβλημα που μας απασχολεί.

&252; το αθλητικό ιδεώδες είναι σήμερα παγκόσμια αποδεκτό, παρατηρούνται όμως και φαινόμενα εκφυλισμού του. Ποια είναι αυτά τα φαινόμενα, ποιες αιτίες τα προκαλούν και με ποιους τρόπους είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν;         πανελλαδικές 1991

Πρόλογος: το αθλητικό ιδεώδες εκφυλίζεται καθημερινά. Χάνει την αρχέγονη ιδιότητά του,  εκείνη που ένωνε νικητές και νικημένους,  όπου η συμμετοχή ήταν ο κύριος σκοπός και όχι η νίκη, όταν η εκεχειρία ήταν γεγονός ανάμεσα στα κράτη, στη διάρκεια των ολυμπιακών αγώνων. Μιλάμε πια στην εποχή μας για πλήρη απομάκρυνση από την ουσία του αθλητισμού, αφού υποκαθίστανται τα ιδανικά του με απαξίες.

  Συγκριτική μέθοδος: στον πρόλογο γίνεται σύγκριση σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων με αντίστοιχα του παρελθόντος.

&252; στις μέρες μας πολλοί Έλληνες, κυρίως νέοι, προσπαθούν να μιμηθούν ξένα πρότυπα, ιδέες, αντιλήψεις, συμπεριφορές, τρόπο ζωής, γι’ αυτό απορρίπτουν ως αναχρονιστικά όλα τα στοιχεία της παράδοσης. Να εντοπίσετε τα αίτια και τις συνέπειες αυτής της τάσης.

Πρόλογος: Η άρχουσα τάξη του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, καθώς δεν είχε δικά της πολιτικά πρότυπα, μιμήθηκε τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, εγκαινιάζοντας την ελληνική ξενομανία. Στις μέρες μας, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η ξενομανία έχει προσβάλει όλο τον κοινωνικό κορμό και απειλεί με αφανισμό τα εθνικά χαρακτηριστικά του ελληνικού λαού. Μπροστά σ’ αυτό τον κίνδυνο πολιτικοί, διανοούμενοι, αλλά και απλοί πολίτες έχουν κινητοποιηθεί, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα.

  Ορισμός: όταν ο εκθεσιότιτλος περιέχει μία σαφή έννοια, τότε στον πρόλογο μπορεί να δοθεί ο ορισμός της.

&252; στα λεξικά, στις εγκυκλοπαίδειες και στα βιβλία, η διαφήμιση ορίζεται ως η γνωστοποίηση στο κοινό, με διάφορα μέσα (διαλαλητές, έντυπα, ραδιόφωνο, τηλεόραση κ.τ.λ.), των ιδιοτήτων που χαρακτηρίζουν ένα προϊόν, με σκοπό την αύξηση των πωλήσεών του. Εντούτοις, ο ορισμός της διαφήμισης αποτελεί ευφημισμό που δεν ανταποκρίνεται ούτε στο ελάχιστο στη σημερινή μορφή της διαφήμισης. Η διαφήμιση ξεκίνησε και αναπτύχθηκε ως φαινόμενο στενά συνδεδεμένο με την οικονομική ζωή των επιχειρήσεων. Σήμερα, όμως, έχει φτάσει στο σημείο, χωρίς να χάσει τον οικονομικό της χαρακτήρα και παράλληλα με αυτόν, να επιτελεί πρόσθετες λειτουργίες, έμμεσα  αλλά αποτελεσματικά.

                               θ. Λιανός, Η διαφήμιση και ο ρόλος της,  Κ.Ν.Λ. Γ΄ Λυκείου

  Ιστορική αναδρομήΜε αυτήν αναζητείται η ιστορική πλευρά του θέματος και   διερευνάται το ιστορικό του βάθος.

&252; Η ψυχαγωγία αποτελεί διαχρονική ανάγκη του ανθρώπου. Είναι δε ταυτισμένη πάντα με τον ελεύθερο χρόνο. Οι σημερινοί όμως άνθρωποι είτε αξιοποιούν τον ελεύθερο χρόνο παθητικά, είτε επιδίδονται σε ανορθόδοξες μορφές ψυχαγωγίας. Ποιο περιεχόμενο θα δίνατε στην ψυχαγωγία σας αν είχατε στη διάθεσή σας τις κατάλληλες προϋποθέσεις και τα κατάλληλα μέσα;

 Πρόλογος: Ο άνθρωπος όλων των εποχών είχε ανάγκη την ψυχαγωγία. Είτε στον ομηρικό, είτε στον Κλασσικό, είτε στο μεσαιωνικό άνθρωπο στραφούμε είτε σε άλλους λαούς και όχι μόνο στον ελληνικό πολιτισμό, θα διαπιστώσουμε ότι κάθε εποχή έχει τους δικούς της τρόπους ψυχαγωγίας. Οι αθλητικοί αγώνες, οι μουσικές ακροάσεις, οι γιορτές και το θέατρο, τα συμπόσια του μεσαίωνα, δεν επικυρώνουν τίποτα άλλο από το γεγονός ότι η ψυχαγωγία αποτελεί διαχρονική ανάγκη.

σημείωση1: η ιστορική αναδρομή μπορεί να δοθεί και σε μία ξεχωριστή παράγραφο  αμέσως μετά την προλογική.

Σημείωση2: η ανάπτυξη του προλόγου με τη μέθοδο του ορισμού ή της ιστορικής αναδρομής είναι προτιμότερο να αποφεύγεται αν υπάρχουν αμφιβολίες για την ορθότητα του ορισμού είτε για την εγκυρότητα των ιστορικών στοιχείων που δίνονται.

  Μία γενική διαπίστωση ή μία γνώμη με εγκυρότητα:

&252; Η αλόγιστη καταστροφή του φυσικού χώρου, μέσα στον οποίο και από τον οποίο ζούμε, έχει προχωρήσει τον τελευταίο καιρό με ρυθμό επικίνδυνο. Την ίδια στιγμή και παράλληλα με αυτήν, συντελείται και η καταστροφή, άμεση ή έμμεση, των μνημείων που ο πολιτισμός των αιώνων μας έχει κληροδοτήσει στον τόπο μας. Εταιρείες και άτομα προσπαθούν με διακηρύξεις και θεωρητικές αναλύσεις να πείσουν -ποιους; – για την ανάγκη και την υποχρέωση που έχουμε να σεβαστούμε και να προφυλάξουμε το φυσικό περιβάλλον και τα ιστορικά μας μνημεία. Η πρόθεση είναι αναντίρρητα ορθή και επαινετή, όμως φοβούμαι πως υπάρχει κίνδυνος να εξαντληθεί σε σχήματα λόγου, αν δεν αναζητηθούν οι ρίζες του κακού και δεν εξαντληθούν στη ρίζα τους.                                     

                      Μ. Ανδρόνικος, Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, Κ. Ν. Λ. Γ΄ Λυκείου

  Παρουσίαση δύο αντίθετων απόψεων: ο καταλληλότερος πρόλογος για τον αντίστοιχο τύπο θεμάτων.

&252; υπάρχουν δύο τρόποι να μυήσει κανείς τους νέους στα θέματα της πολιτικής ζωής και να διαμορφώσει την πολιτική σκέψη και τη συμπεριφορά τους  ο δογματικός του μονόλογου και ο κριτικός του διαλόγου. Τον πρώτο τον μεταχειρίζονταν ανέκαθεν τα ανελεύθερα ή ψευδελεύθερα καθεστώτα, ο δεύτερος ταιριάζει στη δημοκρατία. Μια μικρή ανάλυση θα δείξει του καθενός τα φωτεινά σημεία και σκιές.

                                                       Ε. Παπανούτσος, Εθισμός και επίγνωση, πρακτική φιλοσοφία

&253; η επιλογική παράγραφος:

Όσο χρήσιμος είναι ο πρόλογος για την εισαγωγή στο θέμα, άλλο τόσο είναι και ο επίλογος για την ολοκλήρωσή του και την τελική εντύπωση. Γι’ αυτό επιδιώκουμε να είναι επιτυχημένος και ο επίλογος ώστε να μην υπάρχει αμηχανία λίγο πριν το τέλος.

είδη επιλόγων:

Οι τύποι επιλόγων που ακολουθούν δεν αποτελούν τους μόνους που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς, ούτε είναι κανόνες για αντιγραφή. Είναι απλά αφορμές για προβληματισμό και πρόσληψη στοιχείων με τελικό στόχο την προσωπική δημιουργία του μαθητή.

&338;  Ανακεφαλαιωτικός: ο επίλογος αποτελεί ανακεφαλαίωση ολόκληρης της έκθεσης. Ανακεφαλαίωση σε αδρές γραμμές των βασικών θέσεων που υποστηρίξαμε. Αν πάλι, η ανάπτυξη του θέματος περιέχει μεγάλες νοηματικές ενότητες 3-4 παραγράφων η καθεμιά, ο επίλογος μπορεί να είναι ανακεφαλαίωση της τελευταίας ενότητας.

&252; Ότι με τον τρόπο που ζούμε σήμερα πολλές από τις λειτουργίες της παραδοσιακής οικογένειας περνούν στην πλατύτερη κοινότητα (π.χ. η εκπαίδευση των νέων στο κράτος)- με φανερή ωφέλεια στο είδος «άνθρωπος»- είναι βέβαιο όπως τουλάχιστον έδειξε η ανάλυσή μας. Τούτο, όμως, δε σημαίνει ότι ο θεσμός είναι καταδικασμένος σε αφανισμό… τίποτα δεν αποκλείει, είναι μάλιστα πολύ πιθανό η οικογένεια να μετασχηματιστεί και, αναπροσαρμοζόμενη στις νέες συνθήκες της ατομικής και της συλλογικής ζωής, να επιβιώσει με ένα άλλο λειτουργικό πρόγραμμα,  διαφορετικό από εκείνη που είχε ως χθες. Όπως έγινε και γίνεται διαρκώς σε πολλούς άλλους κοινωνικούς θεσμούς…

                                      Ε. Παπανούτσος, Η κρίση της οικογένειας, Η κρίση του πολιτισμού μας

  Συμπερασματικός: ο επίλογος συνοψίζει την κύρια ιδέα της έκθεσης και επομένως παρουσιάζει τα τελικά συμπεράσματα της ανάλυσης.

&252; η σωστή, λοιπόν,  τοποθέτηση του ζητήματός μας είναι να πούμε ότι η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνικής μπορεί να καλυτερέψει τον άνθρωπο, αφού δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την πνευματική του απογείωση. Αρκεί να συνεχίσει την πτήση του και να πάει πολύ ψηλά… Ας το πάρουμε μια για πάντα απόφαση: αφού μπήκαμε στο δρόμο των επιστημονικών και τεχνικών κατακτήσεων, δε γίνεται πια να γυρίσουμε πίσω. Αλλά ούτε ωφελεί. Απάρνηση της προόδου σ’ αυτόν τον τομέα σημαίνει επιστροφή στη βαρβαρότητα. Ευτυχέστερη και ηθικότερη θα γίνει η  ανθρωπότητα όχι δεσμεύοντας, αλλά αφήνοντας πιο ελεύθερο ακόμη το πνεύμα. Η σωτηρία μας είναι όχι λιγότερη, αλλά περισσότερη βαθύτερη και πλατύτερη μάθηση.

                                                  Ε. Παπανούτσος, η τεχνική πρόοδος, Πρακτική Φιλοσοφία

&381;  Δεοντολογικός: ο επίλογος αναφέρεται στις δυνατότητες και στις προοπτικές της κοινωνίας και της εποχής να θεραπεύσει ή να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που αναπτύχθηκε προηγουμένως. Ο επίλογος βέβαια, αναφέρεται στη δεοντολογία, αν αυτή δεν είναι ζητούμενο του εκθεσιότιτλου και δεν αναπτύσσεται σε χωριστή νοηματική ενότητα.

&252; Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο τρόπος ψυχαγωγίας στην εποχή μας είναι ένα «ακανθώδες» πρόβλημα. Για να λυθεί πρέπει να δοθούν δυνατότητες στο άτομο να μορφωθεί και να δει πραγματικά την ουσία της ζωής. Δυστυχώς το αίτημα «άρτος και θεάματα» που αποτελεί αρχή της ζωής μας,  δεν είναι αρκετό να κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο και σωστό, γιατί η ανθρώπινη φύση έχει πολλές ανάγκες για να λειτουργεί ισορροπημένα. Χρέος, επομένως, του κάθε ατόμου είναι να μάθει να ψυχαγωγείται σωστά, αφού προηγουμένως με τη βοήθεια της κριτικής του ικανότητας, διαλέξει από τα είδη ψυχαγωγίας αυτά που τον εκφράζουν και του δίνουν δύναμη να ζει αληθινά τη μεγάλη πραγματικότητα της ζωής.

  Ερωτηματικός: ο επίλογος καταλήγει σ’ ένα ερώτημα που ανέκυψε από  την ανάλυση του θέματοςπροβλήματος και που μπορεί να αποτελέσει το θέμα μιας άλλης έκθεσης.

&252; πολλοί μιλούν για «υπερανθρωπισμό» και όχι «ανθρωπισμό» της εποχής μας. Ο νους συλλαμβάνει σχέδια καταπληκτικά, η τεχνική πρόοδος τα πραγματοποιεί. Ο ηλεκτρονικός εγκέφαλος στην τελειότερη σύγχρονη μορφή του επιλύει προβλήματα που θα απαιτούσαν ανάλωση ζωής όχι ενός, αλλά πολλών ανθρώπων και θαυμαστά προικισμένων. Κάθε μέρα εισάγουμε καθημερινά εφευρήματα στην καθημερινή ζωή μας. Και τόσο πια μας φαίνεται το πράγμα φυσικό, ώστε σπανιότατα αποφασίζουμε να συλλογιστούμε πως έγιναν, πως γίνονται όλα τα θαυμαστά και στην κοινή νόηση απλησίαστα. Ζούμε σ’ ένα χώρο τεχνικής μαγείας. Αλλά, κάποτε θα πρέπει, νομίζω, να σταθούμε και σε τούτο το απλό ερώτημα:  μήπως ζητώντας να γίνουμε υπεράνθρωποι, λησμονήσαμε τελικά να γίνουμε άνθρωποι; Δε θα το θεωρήσω καθόλου παράδοξο αν έτσι συμβαίνει.                                    

                      Ι .Μ. Παναγιωτόπουλος

Προσοχή!!! Προτιμότερο θα ήταν στον επίλογο να αποφεύγονται  ευχές, προτροπές, συμβουλές, στοιχεία δηλαδή, που απομακρύνουν από την ορθολογική αντιμετώπιση του προβλήματος που δόθηκε για ανάλυση.

Προτεινόμενοι τρόποι έναρξης επιλόγου:

–     Εύκολα λοιπόν, συνάγεται το συμπέρασμα…

–     Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό…

–    Αβίαστα, λοιπόν, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα…

–    από όσα ως τώρα έχουν διατυπωθεί, αξίζει να τονίσουμε συμπερασματικά…

–    το κεντρικό, λοιπόν, πόρισμα που αναδύεται από τη σύντομη αυτή μελέτη του προβλήματος συμπυκνώνεται…

–     Συμπερασματικά, λοιπόν, μπορούμε να επισημάνουμε…

–     ως κατακλείδα αρμόζει να τονιστεί…                                            

 
Αγαπητοί συμπολίτες,

Εκπροσωπώντας την μαθητική κοινότητα της πόλης μας κρίνω απαραίτητο να εκφραστεί μέσα από τη δική μου φωνή η βούληση της νεολαίας και ταυτόχρονα να κινητοποιηθεί όλο το ενεργό δυναμικό της πόλης προκειμένου να συμμετέχουμε συνολικά στο πρόγραμμα εθελοντισμού των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Η ιστορική πορεία της πόλης μας και το επίπεδο του πολιτισμού που έχει ήδη αναπτύξει της επιτρέπουν και της επιβάλουν να συμβάλλει σ’ αυτό το εθνικής σημασίας εγχείρημα.

Η διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων από την χώρα μας το 2004 δεν είναι απλά ένα αθλητικό παγκόσμιο γεγονός. Η πολιτιστική μας κληρονομιά δεν αφήνει περιθώρια για λάθη και προχειρότητες και οφείλουμε να φανούμε αντάξιοι σ’ αυτήν την πρόκληση που έχει ήδη αναλάβει η πατρίδα μας.

Από τη στιγμή που η Ελλάδα ανακηρύχθηκε ως η χώρα που θα είναι υπεύθυνη για την διοργάνωση των Αγώνων ποικίλες είναι οι επικρίσεις και οι αιχμές που δέχτηκε από το εξωτερικό για ανικανότητα διεξαγωγής μιας τέτοιας μεγάλης διοργάνωσης. Για τούτο το λόγο αλλά και για το όφελος της πατρίδας μας –και της πόλης μας ξεχωριστά– οφείλουμε  να συμμετέχουμε.

Τα οικονομικά συμφέροντα των ξένων χωρών θέλουν η Ελλάδα να παραμείνει σε στασιμότητα. Όμως, η Ελλάδα μέσα από αυτή τη διεξαγωγή θα καταφέρει να δημιουργήσει ποικίλα έργα υποδομής (αθλητικές εγκαταστάσεις, δημόσια έργα κ.ά.) που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξή της. Συνάμα με την τέλεση των Αγώνων ο τουρισμός θ’ ανθίσει με ποικίλα πλεονεκτήματα και για την πόλη μας ιδιαίτερα που διακρίνεται σ’ αυτόν τον τομέα. Τίποτα, όμως, δεν μπορεί να γίνει εφικτό χωρίς τη δική μας συμβολή και συνεργασία. Η διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων θα έχει ως αποτέλεσμα διαρθρωτικές αλλαγές που θα επηρεάσουν την οικονομία και όχι μόνο.

Σ’ ένα άλλο επίπεδο, ο πολιτισμός της χώρας θ’ αναδειχτεί για άλλη μια φορά στο εξωτερικό και θα ακτινοβολήσει. Όμως, παράλληλα και οι νεότερες γενιές θα κατανοήσουν το βάρος του πολιτιστικού «φορτίου» και την σημασία του. Γι’ αυτό και κρίνεται απαραίτητη η δράση των εθελοντών όχι μόνο σε επίπεδο υλικής βοήθειας. Οι πνευματικοί άνθρωποι αλλά και εμπλεκόμενοι στον αθλητισμό (ιδίως οι Ολυμπιονίκες) οφείλουν να ενσταλάξουν και στους υπόλοιπους την αξία του εθελοντισμού.

Η ιστορία έχει περίτρανα αποδείξει ότι ο ελληνισμός έχει καταφέρει πολλά πράγματα, όταν είναι ενωμένος και δρα σε κλίμα ομόνοιας. Τέτοιες είναι οι αρετές του Έλληνα που του δίνουν τη δυνατότητα να ξεχωρίζει και να προοδεύει. Γι’ αυτό τον λόγο οφείλουμε να δούμε τον εθελοντισμό ως μέσο που θα ενδυναμώσει τα πατριωτικά μας αισθήματα.

Είναι από την άλλη πλευρά απαραίτητο να αλλάξει η νοοτροπία του Έλληνα και να μην τα περιμένει όλα από το Κράτος. Είμαστε υποχρεωμένοι να γίνουμε αρωγοί σ’ αυτή την προσπάθεια δίνοντας ο καθένας το προσωπικό του στίγμα μέσω του εθελοντισμού.

Η σημερινή κοινωνία διακρίνεται για τον ατομοκεντρισμό και την αποξένωση. Οι ρυθμοί της ζωής στις πόλεις είναι μονότονοι και έχουν μετατρέψει τους ανθρώπους σε «μηχανές» απομακρύνοντάς τους από κάθε μορφή πολιτισμικών εκδηλώσεων και αθλητισμού. Με αφορμή, λοιπόν, την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και μέσα από την εθελοντική εργασία μας δίνεται η δυνατότητα να καλλιεργήσουμε άρρηκτους δεσμούς αλληλεγγύης και συναδελφικότητας. Η συνεργασία που θα αναπτυχθεί θα είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την χώρα αλλά και για τον καθένα ξεχωριστά.

Παράλληλα, μέσα από τον εθελοντισμό μπορεί να γίνει εφικτή η γόνιμη συνύπαρξη μικρών και μεγάλων. Ταυτόχρονα, μεταξύ διαφορετικών γεωγραφικών διαμερισμάτων της χώρας μας μπορεί να επιτευχθεί πολιτισμική αλληλεπίδραση, κάτι που εξίσου προσδοκείται από την επαφή μας με τους ξένους λαούς που θα επισκεπτούν την Ελλάδα είτε ως τουρίστες είτε ως αθλητές. Έτσι, δίνεται η ευκαιρία για τον ελληνισμό να μεταλαμπαδεύσει στους απογόνους του το πνεύμα του Ολυμπισμού.

Κλείνοντας, θεωρώ απαραίτητο να απευθύνω ανοικτό κάλεσμα σ’ όλους τους φορείς της πόλης μας είτε είναι εκπρόσωποι των γραμμάτων και της τέχνης είτε είναι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, με σκοπό την αφύπνιση όλων των πολιτών. Η μαθητική νεολαία καλεί όλους τους πολίτες να συμμετέχουν δίνοντας και η ίδια την υπόσχεση ότι αυτή θα είναι η πρώτη που θα βοηθήσει στην αξιοπρεπή και πρωτότυπη οργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, πράγμα που θα επιτευχθεί μόνο μέσα από τον εθελοντισμό.

Ε: 1.αν η περιληψη γραφεται παντα σε μια παραγραφο
2.επιλεγουμε εμεις αν θα γραψουμε συνοπτικη ή εκτεταμενη περιληψη?
3.αρχιζουμε παντοτε με το: ο συγγραφεας μας λεει., εστω κι αν γραφουμε
συνοπτικη περιληψη?
4.πού θα μπορουσα να βρω να διαβασω και κατι σχετικο? Διοτι άλλα μας λενε
στο σχολειο, αλλα στο Φροντ…και αλλα ο καθηγητης μου στο σπιτι…
5.ποια ειναι τελικα η αποψη τουΥπουργειου..βασει ποιων κανονων θα διορθωθει η περιληψη στις Πανελλαδικες/ σας ευχαριστω πολύ


1. Η περίληψη γράφεται πάντα σε μία παράγραφο.
2. Συνήθως η περίληψη είναι συνοπτική. Εξαρτάται από την έκταση του κειμένου και από τον αριθμό των λέξεων που σου ζητά η άσκηση.
3. Ναι. Μπορείς και να γράφεις: καταρχήν αναφέρεται… ή Αρχικά…
4. Το βιβλίο Έκφραση Έκθεση για την Β΄ Λυκείου, Λούλος, Μπατσινάς, εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη, 1998, είναι κατάλληλο.
5. Βάσει της ικανότητάς σου να κατανοήσεις το νόημα και να το αποδώσεις συνοπτικά με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η συνοχή του και η αλληλουχία του νοήματος.

Ε: ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ-ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟΥ-ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΔΟΚΙΜΙΟΥ? ΠΟΙΟΣ ΤΥΠΟΣ ΔΟΚΙΜΙΟΥ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ? ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

1.

 

ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΟΥ ΔΟΚΙΜΙΟΥ

ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟ

(ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ)

ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ

(ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ)

Προσεγγίζει τη λογοτεχνία

Προσεγγίζει τον επιστημονικό λόγο

ΠΡΟΘΕΣΗ

Ελεύθερος στοχασμός: ο δοκιμιογράφος περιδιαβαίνει ελεύθερα πάνω σε ένα θέμα και εκφράζει τις προσωπικές του παρατηρήσεις, εκτιμήσεις και προβληματισμούς, που τα αντλεί από τη γενική πείρα της ζωής του, τις γνώσεις, τις σκέψεις και τη φαντασία του (εξομολογητικός τόνος), με απώτερο στόχο να προκαλέσει αισθητική συγκίνηση.

Απόδειξη μιας θέσης: ο δοκιμιογράφος κρίνει ή εκλαϊκεύει επιστημονικά θέματα διασαφηνίζοντας κάποια σημεία τους που δεν είναι κατανοητά, πληροφορεί, ερμηνεύει, αποδεικνύει, μεταδίδει στο ευρύ κοινό γνώσεις, φιλτραρισμένες από την προσωπικότητα του.

ΓΛΩΣΣΑ

Ποιητική / συνυποδηλωτική χρήση της γλώσσας: συνειρμικό παιχνίδι με τις λέξεις, τις εικόνες, τις ιδέες που συμβολοποιούνται, υποβάλλοντας παρά πείθοντας.

Αναφορική / κυριολεκτική / λογική χρήση της γλώσσας: ακρίβεια στη διατύπωση.

ΜΕΣΑ ΠΕΙΘΟΥΣ

Επίκληση στο συναίσθημα (έμμεση πειθώ).

Επίκληση στη λογική

ΟΡΓΑΝΩΣΗ

Συνειρμική: διαισθητική ανάπτυξη των ιδεών. Δεν είναι εύκολο να ανιχνεύσουμε τη σχέση θέση – απόδειξη, ενδιαφέρει περισσότερο η ύφανση του λόγου και όχι η λογική που διέπει το δοκίμιο. Η συνεκτικότητα στηρίζεται στη συνειρμική σύνδεση των παραγράφων.

Λογική διάταξη – δόμηση του λόγου.

ΣΚΟΠΙΑ

Υποκειμενική: προσωπική σκοπιά, ελευθερία ερμηνείας του θέματος, παράθεση υποκειμενικών κρίσεων που σχετίζονται με την παρατήρηση ή τη φαντασία.

Αντικειμενική: τεκμηρίωση με βάση τις γνώσεις.

 

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ

ΔΟΚΙΜΙΟΥ – ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

ΔΙΑΦΟΡΕΣ

 

                        ΔΟΚΙΜΙΟΥ                             –               ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ

                                                                                                   ΚΕΙΜΕΝΩΝ

Θέματα: επιστημονικά, ηθικά, πολιτικά, αισθητικά κ.λ.π.

&376;  Υποκειμενισμός (έκθεση προσωπικών απόψεων)

&376;  Αντικειμενικότητα (επιστημονικά δεδομένα)

Μέθοδος: αποδεικτική

&376;  Εξαντλητική εξέταση, περιορισμένη έκταση

&376;  Εξέταση ενός θέματος με τρόπο εξαντλητικό, μεθοδικό και συστηματικό, μεγάλη συνήθως έκταση.

Υλικό: επιστημονικό

&376;  Το αισθητικό αποτέλεσμα αποτελεί αυτοσκοπό, η μορφή μετρά όσο και η ουσία

&376;  Λογική χρήση της γλώσσας και χρήση ειδικής ορολογίας

Πρόθεση (διδακτική): επιζητούν να διασαφηνίσουν και να καταδείξουν την αλήθεια ή το ψεύδος κάποιου θέματος, του οποίου το κύρος αμφισβητείται, και να εξακριβώσουν μεθοδικά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας ιδέας, ώστε να διασαφηνιστεί πλήρως.

&376;  Απευθύνεται σε όλους, τόσο στη νόηση του δέκτη όσο και στο συναισθηματικό κόσμο, πληροφορεί, αλλά και συγκινεί, τέρπει.

&376;  Απευθύνεται σε εξειδικευμένο κοινό, που ζητά έγκυρη ενημέρωση, αναφέρεται στη νόηση του αναγνώστη και τον μορφώνει.

2.  Μέχρι τώρα στις Πανελλαδικές εξετάσεις δεν έχει δοθεί ερώτηση θεωρίας σχετική με το κειμενικό είδος.

ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Β΄ ΚΥΚΛΟΥ Τ.Ε.Ε.
Ε: ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ Κ. ΔΗΜΟΥΛΑ ΤΙ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ : ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΦΡΑΣΗ:ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ,ΠΟΣΟ ΣΕΒΑΣΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ, ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΑΝΔΡΩΘΟΥΝ ΤΑ ΑΚΡΑΙΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΜΕ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΑ ΡΟΜΠΟΚΟΠ;ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ.
 

Α:Θα πρέπει καταρχήν να τονιστεί ότι το κείμενο είναι ένα στοχαστικό δοκίμιο. Επομένως τόσο ο τρόπος ανάπτυξης των παραγράφων όσο και η δομή τους δεν είναι πάντα σαφής.
Όσον αφορά το πρώτο σου ερώτημα για το περιεχόμενο της έκτης παραγράφου ισχύουν τα παρακάτω:
Πρώτον είναι μια μεταβατική παράγραφος. Η συγγραφέας εκφράζει τον αποτροπιασμό της για την παραγωγή γενετικών αντιγράφων του ανθρώπου. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο εμφορεί τον κίνδυνο της μαζικής αναπαραγωγής αντιγράφων με σκοπό οποιαδήποτε χρήση.
Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημά σου για τον τρόπο ανάπτυξης των παραγράφων ισχύουν τα παρακάτω.

  1. Η πρώτη παράγραφος αναπτύσσεται με αιτιολόγηση. Η γράφουσα αιτιολογεί με επιχειρήματα τη αδυναμία της να αντιληφθεί τα επιτεύγματα της επιστήμης.
  2. Σχετικά με την δεύτερη παράγραφο είναι μάλλον δύσκολο να αποδώσουμε ένα σαφή τρόπο ανάπτυξης εξαιτίας του έντονα αφηγηματικού ύφους
  3. Η τρίτη παράγραφος αναπτύσσεται με τη μέθοδο της αναλογίας. Το επίτευγμα Ντόλυ αντιπαραβάλλεται με τον άνθρωπο που μπορεί πιθανώς να αναπαραχθεί κατά ανάλογο τρόπο
  4. Η τέταρτη παράγραφος αναπτύσσεται με συνδυασμό παραδειγμάτων και αιτιολόγησης. Το ερώτημα για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την αντιμετώπιση ενός ενδεχομένου κλωνοποίησης του ανθρώπου, απαντάται με παραδείγματα (Λερναία Ύδρα – φυματίωση, σχιζοφρένεια έιτζ….). Επίσης αιτιολογείται με την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων που βρίσκονται πίσω από την κλωνοποίηση
  5. Η πέμπτη παράγραφος αναπτύσσεται επίσης με αιτιολόγηση και παραδείγματα. Η εφαρμογή της κλωνοποίησης στα ζώα θεωρείται ωφέλιμη. Παρατίθενται παραδείγματα για την υποστήριξη της θέσης αυτής όπως πρόβατα πουλιά…
  6. Η έκτη παράγραφος αναπτύσσεται με  αιτιολόγηση. Διατυπώνεται το ερώτημα για το αν η ανθρωπότητα στο σύνολο της μπορεί να ανεχθεί την υλοποίηση μιας τέτοιας ανακάλυψης  εφόσον εγκυμονεί τον κίνδυνο της τερατογένεσης
  7. Η έβδομη παράγραφος αναπτύσσεται με την αιτία – αποτέλεσμα. Η αιτία είναι η δημιουργία ανθρώπων  χωρίς γονείς. Το αποτέλεσμα θα είναι να γεννηθούν άνθρωποι των οποίων τα ένστικτα και οι συμπεριφορές θα μας είναι άγνωστα
  8. Η όγδοη παράγραφος αναπτύσσεται  με αιτιολόγηση. Αιτιολογείται το ερώτημα κατά πόσον τα αντίγραφα θα αποτελούν υποκατάστατο της αθανασίας. Απαντάται με το επιχείρημα ότι ένα βιολογικό προϊόν θα στερείται ψυχικών, συναισθηματικών και πνευματικών αγαθών και θα είναι μια βάναυση παρέμβαση στο έργο της δημιουργίας
  9. Η ένατη παράγραφος αναπτύσσεται με αιτιολόγηση. Συνιστά ψυχραιμία γιατί δήθεν -έντονη ειρωνεία- δεν θα αποτελεί πρόβλημα η κλωνοποίηση αν υλοποιηθεί
  10. Η δέκατη παράγραφος αναπτύσσεται με ορισμό. Ορίζεται το περιεχόμενο της ευχής που αποτελεί ταυτόχρονα συμβουλή για την διαφύλαξη της αμοιβαίας έλξης των ανθρώπων

 

Ε: ΕΠΕΙΔΗ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΣΤΟ ΝΑ ΒΡΩ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ (ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΙΞΗΣ…), ΘΑ ΗΘΕΛΑ, ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΛΥΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ.
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΠΟΤΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ;

Α: Κόμμα (,). Είναι το πιο συχνό σημείο της στίξης. Το σημειώνουμε για να
δείξουμε πολύ μικρό σταμάτημα της φωνής.
Με το κόμμα χωρίζουμε:
1. Λέξεις ασύνδετες, που ανήκουν στο ίδιο μέρος του λόγου:
– Μας πρόσφερε ψωμί, σύκα, πορτοκάλια, κρασί.
– Χτες, προχτές, αντιπροχτές έβρεχε ακατάπαυστα.
2. Την κλητική:
– Άνοιξε, μάνα μου γλυκιά, την άφθαρτη αγκαλιά σου.
3. Προτάσεις όμοιες ασύνδετες:
– Βγήκαμε από το σχολείο, πήραμε το δρόμο και σε λίγο φτάσαμε στην
πλατεία.
4. Δευτερεύουσες προτάσεις από τις κύριες:
– Δεν πρέπει να ξεκινήσουμε, γιατί ο καιρός άρχισε να χαλά.
– Αν θέλεις, έλα.
– Όταν χάθηκε ο πατέρας, φρόντισε για όλα ο θείος μας.
– Σαν τον φοβάσαι τον γκρεμό, έλ απ το μονοπάτι.

Δε χωρίζεται με κόμμα η ειδική, η πλάγια ερωτηματική και η διστακτική
πρόταση:
– Έγραψε πως θα έρθει.
– Δε μου είπες αν γύρισε ο πατέρας.
– Φοβούμαι μήπως βραχείς.

Nέα Ελληνικά Β΄ Κύκλου Τ.Ε.Ε.

Eρώτηση: 1.Το κείμενο το σχολείο της δημιουργικότητας του Κ. Μπαλάσκα έχει επίλογο;
2.Ποια είναι η δομή του κειμένου Νέοι ναρκωτικά βία του Μ.Πλωρίτη;
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Απάντηση: 1. Όχι, δεν έχει πρόλογο. Η 6η παράγραφος αναφέρεται στις συνθήκες μαθήματος και στις νέες δυνατότητες.
2. Παράγραφος 1-4: Διευρυμένος πρόλογος. Η 4η παράγραφος έχει μεταβατική λειτουργία.
Παράγραφος 5-18: Κύριο θέμα – Αίτια προβλήματος.
Παράγραφος 19: Επίλογος.

Eκθεση.
Eρώτηση: μασ βαλανε ενα θεμα για τον εθελοντισμο στην εκθεση το οποιο δεν βρισκετε στο βιβλιο!α)δεν εχω καμμια πληροφορια για αυτο το θεμα.οποτε δεν ξερω πωσ να απαντησω!το θεμα ειναιο εθελοντισμοσ ειναι πανω απολα πολιτισμοσ.τονιστε την προσφορα στο ατομο και την κοινωνιαβ)θα μπορουσε να πεσει θεμα που δεν υπαρχει στο βιβλιο?

Απάντηση:
α.   Οφέλη του εθελοντισμού για το άτομο και την κοινωνία:

1.     Προσφέρει ψυχική ικανοποίηση στο άτομο που παρέχει εθελοντική εργασία, εφόσον το ίδιο το άτομο αισθάνεται χρήσιμο και παραγωγικό.

2.     Αποτελεί μέσο κοινωνικοποίησης του ατόμου και του παρέχει την δυνατότητα να αναπτύξει υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις.

3.     Παρέχει πολύτιμες εμπειρίες στους νέους που επωφελούνται από τις δραστηριότητες που αναπτύσσουν σε διάφορους τομείς (ταξίδια, εκπαίδευση, προσφορά υπηρεσιών κ.α.).

4.     Η ανιδιοτελής προσφορά του ατόμου μειώνει το πνεύμα αδιαφορίας και ατομικισμού που κυριαρχεί στη σύγχρονη εποχή.

5.     Μια μορφή εθελοντισμού, ο κοινωνικός, δραστηριοποιείται στον τομέα των υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής πρόνοιας και αντικείμενο του είναι η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών σε δοκιμαζόμενα άτομα &213; στηρίζει το κράτος πρόνοιας και επιλύει κοινωνικά προβλήματα σε περιπτώσεις που το κράτος πρόνοιας αποδεικνύεται ανεπαρκές.

6.     Άλλη μορφή εθελοντισμού ο περιβαλλοντικός· συμβάλλει στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

7.     Στο επίκεντρο του εθελοντισμού επίσης βρίσκεται η παροχή πολιτιστικών υπηρεσιών &213; συμβολή στη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς.

8.     Καλλιεργεί το πνεύμα της συνεργασίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των πολιτών &213; ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

9.     Προγράμματα «διεθνούς εθελοντισμού» που προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο των πολιτικών για τους νέους συντελούν στην εξοικείωση με τα ήθη, έθιμα και τον πολιτισμό των άλλων λαών &213; προσέγγιση των λαών και ανάπτυξη οικονομικής συνείδησης.

10. Τέλος, σημαντικό ρόλο καλείται να διαδραματίσει η εθελοντική εργασία στα πλαίσια των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 η συμβολή της οποίας θα είναι καθοριστική για την επιτυχή διεξαγωγή των αγώνων. 

β.   Συνήθως τα θέματα των Πανελλαδικών έχουν σχέση με τα θέματα που θίγονται στο σχολικό βιβλίο. Ο εθελοντισμός ειδικότερα αποτελεί μια μορφή ανθρωπισμού (Σχολ. βιβλίο, σελ. 242) σχετίζεται επίσης και με το θέμα του αθλητισμού (Σχολ. βιβλίο, σελ. 167) – Ολυμπιακών Αγώνων.

Λογοτεχνία
Ε: Σχετικά με το μάθημα της λογοτεχνίας (γ λυκείου-θεωρητική): Για τη σονάτα του Σεληνόφωτος ποια απο τα συνοδευτικά κείμενα που παρατίθενται στο τελευταίο μέρος του βιβλίου πρέπει να προσέξω ιδιαίτερα, διότι κάποια απο αυτά νομίζω πως απλώς φλυαρούν…;

Α: Τα κείμενα που παρατίθενται ως συνοδευτικά είναι πληροφοριακά για τη ζωή και το έργο των δημιουργών και κάποια από αυτά παρέχουν κάποιες προσπάθειες ερμηνείας. Καλό είναι να αναγνωστούν και ιδιαίτερη έμφαση να δοθεί: Για την τέταρτη διάσταση σελ. 299, Θέματα και τεχνική στη Σονάτα σελ. 300, Μερικά σύμβολα του ποιήματος σελ. 301.

Ε: ΣΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΠΟΛΙΒΑΡ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑ ΕΚΘΕΣΕΙΣ.ΤΙ ΘΕΜΑ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΠΕΙ Σ΄ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ?

Α: Πιθανά θέματα έκθεσης στο συγκεκριμένο κείμενο μπορεί να σχετίζονται με
τις έννοιες: αγωνιστικότητα, ηρωισμός, ελευθερία.

 

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ALTER EGO MEDIA A.E.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΚΕΦΟΔΕ ΑΤΤΙΚΗΣ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

ΜΗΤ Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2025
Απόρρητο