Διοξίνες και άλλα καρκινογόνα εντοπίζονται σε σολoμούς ιχθυοτροφείου
Ουάσιγκτον: Ο σολομός ιχθυοτροφείου περιέχει έως και δεκαπλάσιες συγκεντρώσεις διοξινών και άλλων χλωριωμένων οργανικών ενώσεων, σε σχέση με το σολομό της ανοιχτής θάλασσας, καταλήγει έρευνα που κάλυψε τις περισσότερες αγορές της Δύσης και δημοσιεύεται την Παρασκευή στο Science.
Ουάσιγκτον: Ο σολομός ιχθυοτροφείου περιέχει έως και δεκαπλάσιες συγκεντρώσεις διοξινών και άλλων χλωριωμένων οργανικών ενώσεων, σε σχέση με το σολομό της ανοιχτής θάλασσας, καταλήγει έρευνα που κάλυψε τις περισσότερες αγορές της Δύσης και δημοσιεύεται την Παρασκευή στο Science.
Οι συγκεντρώσεις των οργανικών ρύπων στο ψάρι ήταν πάντως σε κάθε περίπτωση χαμηλότερες από τα ανώτερα επιτρεπτά επίπεδα. «Οπωσδήποτε δεν συμβουλεύουμε τον κόσμο να μην καταναλώνει ψάρι […] Τους συμβουλεύουμε να καταναλώνουν λιγότερο σολομό εκτροφείου» διευκρινίζει ο Δρ Ντέιβιντ Κάρπεντερ του Πανεπιστημίου του Αλμπανι της Νέας Υόρκης, επικεφαλής των ερευνητών.
Οι μετρήσεις σε 700 σολομούς που αγοράστηκαν σε 16 σημεία πώλησης στις ΗΠΑ, τη Χιλή και την Ευρώπη υποδεικνύουν ότι η κατανάλωση του ψαριού περισσότερες από μία φορές την εβδομάδα θα μπορούσε θεωρητικά να αυξήσει λίγο τον κίνδυνο καρκίνου. Οι πλέον υψηλές συγκεντρώσεις εντόπίστηκαν στο σολωμό Σκοτίας.
Ο σολομός, πάντως, θεωρείται από τα υγιεινότερα ψάρια, καθώς είναι πλούσιος σε λιπαρά ω-3, τα οποία προστατεύουν την καρδιά.
Οι χλωριωμένες οργανικές ενώσεις (PCB) που εντοπίστηκαν στα δείγματα πιθανότατα προέρχονται από την τροφή που δίνεται στα ψάρια -αλεσμένα μικρότερα ψάρια από τη θάλασσα, στα οποία σταδιακά συγκεντρώνονται ρύποι που εκλύονται από τη βιομηχανία. Η αντικατάσταση της τροφής αυτής με φυτικά συστατικά, όπως η σόγια και ο λιναρόσπορος, θα μπορούσε να επιλύσει το πρόβλημα, προτείνουν οι ερευνητές.
Ορισμένοι συνάδελφοί τους, πάντως, θεωρούν υπερβολική την προειδοποίηση και τονίζουν ότι για τους περισσότερους ενήλικες τα οφέλη από την κατανάλωση σολομού υπερσταθμίζουν τον κίνδυνο. Η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων, για παράδειγμα, τονίζει ότι για τις ανάγκες της έρευνας τα ψάρια ελέγχθησαν ωμά και με το δέρμα -το μαγείρεμα και η αφαίρεση του δέρματος μειώνουν κατά πολύ την ποσότητα PCB που έχουν συγκεντρωθεί στο λίπος.