Παράνομη η δημοσίευση ή η παραπομπή σε πρόγραμμα που ξεκλειδώνει DVD

39

Μια σημαντική νίκη για τα στούντιο του Χόλιγουντ θεωρήθηκε η απόφαση αμερικανικού εφετείου την Τετάρτη, με την οποία απαγόρευσε στο δικτυακό τόπο 2600.org να δημοσιεύσει ή να παραπέμπει στο πρόγραμμα DeCSS που παρακάμπτει το κλείδωμα των DVD και επιτρέπει την αντιγραφή τους.

Το σημαντικότερο στοιχείο, ωστόσο, είναι ότι με την απόφαση αυτή κρινόταν η συνταγματικότητα ή μη της νομοθετικής πράξης Digital Millennium Copyright Act (DMCA). Η νομοθετική αυτή πράξη ψηφίστηκε το 1998 και τέθηκε σε ισχύ μόλις το 2000. Με αυτή θεωρούνται παράνομες η κατασκευή και η διανομή τεχνολογίας ή υπηρεσιών που παρακάμπτουν τις μεθόδους προστασίας έργων τα οποία καλύπτονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright).

Η DMCA όμως είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, καθώς θεωρήθηκε ότι φιμώνει το στόμα όλων εκείνων που πιστεύουν ότι η δημοσίευση των μεθόδων παράκαμψης της όποιας προστασίας ψηφιακού περιεχομένου τελικά αποδεικνύεται εποικοδομητική (οδηγεί στη βελτίωση της μεθόδου προστασίας) και αποτελεί επιστημονική γνώση που πρέπει να διαδίδεται. Έτσι, η DMCA χαρακτηρίστηκε από πολλούς και αντισυνταγματική, ως περιοριστική του δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου. Το DeCSS θα έπρεπε να προστατεύεται, υποστηρίζουν, ως «έργο λόγου».

Την Τετάρτη όμως, σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση του Δεύτερου Περιφερειακού Εφετείου της Νέας Υόρκης, η αμφιλεγόμενη νομοθετική πράξη κρίθηκε ότι δεν είναι αντισυνταγματική, δεν παραβαίνει δηλαδή τους κανονισμούς περί προστασίας της ελευθερίας του λόγου και συγκεκριμένα την πρώτη τροπολογία του αμερικανικού συντάγματος.

Το Εφετείο εξέδωσε απόφαση έκτασης 71 σελίδων, με την οποία απαγόρευε στον εναγόμενο Έρικ Κόρλεϊ να δημοσιεύσει τον κώδικα του προγράμματος DeCSS στο δικτυακό του τόπο, επικυρώνοντας προηγούμενη απόφαση πρωτοβάθμιου δικαστηρίου.

Το Εφετείο έκρινε ότι η δημοσίευση του DeCSS -ή η παραπομπή αλλού, όπου αυτό δημοσιεύεται- δεν προστατεύεται από την πρώτη τροπολογία του αμερικανικού συντάγματος περί ελευθερίας του λόγου. Και αυτό διότι το DeCSS είναι κάτι αντίστοιχο με «ένα κλειδί ή ένα συνδυασμός που ανοίγει θησαυροφυλάκιο, μια συσκευή που μπορεί να εξουδετερώσει το μηχανισμό ασφαλείας ενός προϊόντος».

Από τη στιγμή που ένας χρήστης έχει στα χέρια του μια ταινία DVD, το DeCSS τού επιτρέπει να την αντιγράψει πολλάκις. Επομένως, βλάπτει τις πωλήσεις των ταινιών DVD, επιφέροντας ζημία στους ενάγοντες.

H μήνυση είχε υποβληθεί από οκτώ στούντιο του Χόλιγουντ, τα οποία έχουν ταχθεί άγρυπνοι φρουροί των DVD, παρομοιάζοντας την περίπτωση του DeCSS με τη Napster. Τα στούντιο που υπέβαλαν τις μηνύσεις ήταν τα Universal City Studios (της Vivendi Universal), η Paramount Pictures (της Viacom), η Metro-Goldwyn-Mayer, η Time Warner Entertainment (AOL Time Warner), η Disney Enterprises (The Walt Disney), η Twentieth Century Fox Film (Fox Entertainment Group), η Tristar Pictures και η Columbia Pictures Industries (και οι δύο ανήκουν στη Sony).

Την ίδια ημέρα εκδικάστηκε μία ακόμα σχετική υπόθεση που έθετε επί τάπητος τη συνταγματικότητα της νομοθετικής αυτής πράξης του 1998: ομοσπονδιακός δικαστής στο Τρέντον του Νιου Τζέρσεϊ απέρριψε μήνυση του ιδρύματος Ηλεκτρονικού Μετώπου EFF, με την οποία το ίδρυμα έθετε και πάλι υπό αμφισβήτηση τη συνταγματικότητα της DMCA. Σε αυτή την υπόθεση, ομάδα επιστημόνων (με επικεφαλής τον Έντουαρντ Φέλτεν) ισχυριζόταν ότι εξαναγκάστηκε από τη δισκογραφική βιομηχανία να μη δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα μελετών της, με τις οποίες διέκρινε κενά σε τεχνικές προστασίας από αντιγραφή αρχείων μουσικής.

Την 1η Νοεμβρίου, εφετείο της Καλιφόρνια είχε απορρίψει αίτημα της Ένωσης Ελέγχου Αντιγραφής των DVD να απαγορεύσει τη δημοσίευση του κώδικα του προγράμματος DeCSS. To εφετείο αυτό έκρινε ότι με τη δημοσίευση αυτήν οι εναγόμενοι (ο φερόμενος ως δημιουργός του DeCSS, Γιον Γιόχανσεν, και ο ιδιοκτήτης ενός δικτυακού τόπου που τον δημοσίευε, Αντριου Μπένερ) εξασκούν το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου. Στην ετυμηγορία αναφέρεται ότι «η προστασία του δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου προέχει έναντι του δικαιώματος του ενάγοντος να προστατέψει τα εμπορικά του μυστικά».

Το Εφετείο της Νέας Υόρκης όμως -στην προκειμένη περίπτωση- είχε διαφορετική άποψη.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ