Παρμενίδης, ο δρόμος του πνεύματος (Μέρος Α’)

Στον Θεαίτητο του Πλάτωνα ο Σωκράτης διηγείται το πώς συνάντησε, σε νεαρή ηλικία ο ίδιος, το γέροντα Παρμενίδη, τον οποίον αποκαλεί σεβάσμιο και επιβλητικό, όπως ο Όμηρος τον Πρίαμο.

Ο βίος του φιλοσόφου Παρμενίδη —πιστεύεται ότι καταγόταν από αρχοντική οικογένεια— τοποθετείται στο β’ μισό του 6ου και το α’ μισό του 5ου αιώνα π.Χ.

Πατρίδα του ήταν η Ελέα της Κάτω Ιταλίας, για την οποία κάναμε λόγο στα πρόσφατα άρθρα που αφορούσαν τον Ξενοφάνη τον Κολοφώνιο.

Μάλιστα, ο τελευταίος θεωρήθηκε από την αρχαία ιστορία της φιλοσοφίας δάσκαλος του Παρμενίδη και —ως εκ τούτου— ιδρυτής της Ελεατικής Σχολής.

Οφείλουμε, όμως, να σημειώσουμε ότι η άποψη αυτή της άμεσης εξάρτησης αμφισβητήθηκε από το γερμανό φιλόλογο Karl Reinhardt (1886-1958) στο συγγραφικό έργο του για τον Παρμενίδη και την ιστορία της ελληνικής φιλοσοφίας.

Σε κάθε περίπτωση, οι φιλοσοφικές ιδέες του Ξενοφάνη επηρέασαν μέχρις ενός σημείου τον Παρμενίδη.

*Στη φωτογραφία του παρόντος άρθρου, ο φιλόσοφος Παρμενίδης.