«Όταν υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων τιμωρούνται και εγκληματίες γίνονται δεκτοί με κόκκινο χαλί, όλοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα και μπορούν να γίνουν τα επόμενα θύματα». Αυτό προειδοποίησε μεταξύ άλλων η Φραντσέσκα Αλμπανέζε, ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και ίσως η πιο μισητή δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ισραήλ .

Μιλώντας  στο Foreign Policy σε συνέντευξη στο Φόρουμ της Ντόχα στο Κατάρ στις 6 Δεκεμβρίου, η Αλμπανέζεδεν έκρυψε την απαισιοδοξία της για όσα έπονται στη Γάζα μετά την κατάπαυση του πυρός τον Οκτώβριο.

Υπενθυμίζεται ότι η ισραηλινή κυβέρνηση το 2024 την κήρυξε persona non grata, απαγορεύοντάς της την είσοδο στη χώρα, λόγω. Η δε κυβέρνηση των ΗΠΑ τις επέβαλλε κυρώσεις τον Ιούλιο του 2025 για την εμπλοκή της με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) στις «προσπάθειές του να διερευνήσει, συλλάβει, κρατήσει ή διώξει ποινικά υπηκόους των ΗΠΑ ή του Ισραήλ».

Για την Αλμπανέζε, αυτό που συμβαίνει στη Γάζα –πάνω από 350 νεκροί Παλαιστίνιοι- δεν μπορεί να λέγεται σε καμία περίπτωση «κατάπαυση του πυρός». «Το είπα από την αρχή -στην πραγματικότητα, ακόμα και πριν συμφωνηθεί η κατάπαυση του πυρός- με την έννοια ότι οι προϋποθέσεις για τον τερματισμό της βίας στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, και θα έλεγα και στο Ισραήλ και στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, είναι η εφαρμογή του νόμου» σημείωσε.

Δεν θέλουν κατάπαυση πυρός, αλλά εθνοκάθαρση

Η ειδική εισηγήτρια αναφέρεται στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου  σύμφωνα με την οποία το Ισραήλ πρέπει να αποσύρει τα στρατεύματά του και να τερματίσει την κατοχή, η οποία είναι παράνομη.

«Γιατί, λοιπόν, το Ισραήλ εξακολουθεί να κατέχει το 54% της Λωρίδας της Γάζας και να μάχεται εναντίον Παλαιστινίων;» αναρωτιέται. «Μαχητές, αντάρτες, τρομοκράτες -δεν έχει σημασία πώς τους χαρακτηρίζει το Ισραήλ- οι Παλαιστίνιοι αυτή τη στιγμή και τα τελευταία δύο χρόνια δεν αποτελούν καμία απειλή για το Ισραήλ. Είναι το αντίθετο» σημειώνει.

Πιστεύει ακράδαντα ότι το Ισραήλ δεν θέλει την κατάπαυση του πυρός, αλλά τον διωγμό των Παλαιστινίων. «Και αυτό ακριβώς κάνει. Οι Παλαιστίνιοι, όσο κι αν έχουν καταστραφεί, δεν ζητούν μαζική απομάκρυνση».

Η Αλμπανέζε δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η εθνοκάθαρση είναι ο συνολικός στόχος του Ισραήλ, αλλά και άλλων για τους οποίους είναι επίσης αγκάθι οι Παλαιστίνιοι.

«Πραγματικά εκπροσωπούν και ενσαρκώνουν την αντίσταση, και είτε αρέσει είτε όχι, αυτό είναι κάτι που λίγα κράτη ενθαρρύνουν. Δεν ζούμε σε εποχή αποαποικιοποίησης» υπογραμμίζει προσθέτοντας πως ΗΠΑ, Ισραήλ, ευρωπαϊκά κράτη και χώρες του Κόλπου θέλουν κάπως να «τιθασεύσουν» τους Παλαιστινίους ή να «μπουν στη θέση τους».

Προς τι η ευφορία για το σχέδιο 20 σημείων;

Όσον αφορά το ειρηνευτικό σχέδιο των 20 σημείων του Τραμπ για τη Γάζα και στην πρόσφατη ψηφοφορία του Συμβουλίου Ασφαλείας που το ενέκρινε, η Ιταλίδα αξιωματούχος το παρομοιάζει με τις αποτυχημένες συμφωνίες του Όσλο του 1993. Τότε, «στα πρώτα δύο-τρία χρόνια έγινε ξεκάθαρο ότι ειρήνη δεν θα υπήρχε και ότι ο μηχανισμός ελέγχου στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη θα γινόταν ολοένα και πιο ασφυκτικός», λέει.

Έτσι το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. «Ο κόσμος μιλά για ειρήνη όπως μιλούσε πριν από 30 ή 35 χρόνια, αλλά δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς τον τερματισμό της κατοχής, τον τερματισμό της ισραηλινής εξουσίας πάνω στην παλαιστινιακή ζωή. Μπορούν να συνεχίσουν να παριστάνουν ό,τι θέλουν σε αυτή την τρομερή φάρσα, αλλά είναι φάρσα».

Αυτό που εξοργίζει ακόμα περισσότερο την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο όπως έχει παγιωθεί, στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. «Δεν υπάρχει λόγος να εγκαθιδρυθεί οποιαδήποτε δύναμη που δεν έχει αποφασιστεί από τον λαό και χωρίς να έχει ερωτηθεί ο λαός. Υπάρχει, βέβαια, η συναίνεση της Παλαιστινιακής Αρχής. Αλλά γνωρίζουμε ότι βρίσκεται περισσότερο υπό πίεση παρά σε πραγματική συμμετοχή. Υπάρχει έλλειμμα εκπροσώπησης που μπορεί να καλυφθεί μόνο όταν υπάρξουν εκλογές. Και για να υπάρξουν εκλογές, δεν πρέπει να υπάρχει κατοχή».

Έτσι, η ίδια ως νομικός αντιμετωπίζει ένα δίλημμα: «Πώς να δούμε την απόφαση; Είναι απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας και ταυτόχρονα προδοσία 80 χρόνων εξέλιξης του διεθνούς δικαίου».

«Φανταστείτε να σκοτώνονταν 350 Γάλλοι»

Στη συνέχεια η Αλμπανέζε εκφράζει και την μεγάλη απογοήτευσή της για τον κυνισμό του σχεδίου, καθώς το «αποκαλούμε κατάπαυση του πυρός» τους 350 νεκρούς Παλαιστινίους.

«Φανταστείτε να είχαν σκοτωθεί 350 Ιταλοί ή Γάλλοι ή Αμερικανοί ή Ισραηλινοί σε λιγότερο από 60 ημέρες. Ο κόσμος θα ήταν σοκαρισμένος. Αλλά είναι Παλαιστίνιοι, και επομένως είναι καταδικασμένοι να πεθαίνουν» λέει, χαρακτηρίζοντάς την μια «διαστροφική λογική» που της θυμίζει «τι έκανε δυνατή τη γενοκτονία των Εβραίων, των Ρομά και Σίντι, των ατόμων με αναπηρίες, των ομοφυλοφίλων που δολοφονήθηκαν από τους ναζί-φασίστες».

«Ήταν «φυσιολογικό» να διώκονται άνθρωποι που είχαν ήδη πλήρως απανθρωποποιηθεί—οι Εβραίοι πρώτοι απ’ όλους».

«Δεν μπορώ να αποδεχθώ τέτοιες ανοησίες, όχι το 2025. Και επίσης, διότι γνωρίζω ότι αυτές οι ανοησίες είναι για να καμουφλάρουν οικονομικά και χρηματοοικονομικά συμφέροντα. Είναι άλλη μια ανθρώπινη θυσία ώστε κάποιοι να γίνουν πλουσιότεροι».

Η αξιωματούχος του ΟΗΕ λέει πως πρέπει να σταματήσουμε να αποκαλούμε αυτό που γίνεται στη Γάζα σύγκρουση «Το Ισραήλ είναι αποικιοκράτης. Και είναι ένα σύστημα εκμετάλλευσης των παλαιστινιακών πόρων, όπως έχει πει το Διεθνές Δικαστήριο».

Επίσης, τα κράτη-μέλη πρέπει να σταματήσουν να μεταφέρουν όπλα και να εμπορεύονται με το Ισραήλ, διότι υπάρχει υποχρέωση βάσει του δικαίου της κρατικής ευθύνης: τα κράτη έχουν την υποχρέωση να μην συνδράμουν κράτος που διαπράττει διεθνές αδίκημα. Στην προκειμένη περίπτωση, το Ισραήλ διαπράττει διεθνή εγκλήματα που έχουν ήδη αναγνωριστεί από τον Ιανουάριο του 2024 από το Διεθνές Δικαστήριο, το οποίο αναγνώρισε την ευλογοφάνεια της γενοκτονίας.

«Κοιτάξτε πόσο αδύναμο είναι το σύστημα»

Σχετικά με τις κυρώσεις εναντίον της, εκείνη τις βλέπει μερικές φορές σαν μάχη Δαβίδ εναντίον Γολιάθ. Ωστόσο, πιστεύει ότι πραγματικοί «Δαβίδ» είναι οι Παλαιστίνιοι. «Οι Παλαιστίνιοι μάχονται απέναντι σε τόσους Γολιάθ, και εγώ είμαι απλώς ένα παράδειγμα παράπλευρης απώλειας σε αυτό, γιατί τιμωρήθηκα απλώς επειδή έκανα τη δουλειά μου: τεκμηριώνοντας και αναφέροντας παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ. Αλλά κοιτάξτε και πόσο αδύναμο και εύθραυστο είναι το σύστημα—ότι αισθάνεται την ανάγκη να τιμωρήσει ένα άτομο για μια έκθεση που έγραψε ή το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο επειδή κάνει τη δουλειά του και ερευνά πιθανούς εγκληματίες πολέμου».

Μετά από όλα αυτά η Αλμπανέζε δεν είναι και πολύ αισιόδοξη, αν και παραμένει προσηλωμένη και παρούσα σε ένα σύστημα που είναι «άσχημο» και «αναποτελεσματικό».

«Φυσικά, υπομένω θυσίες, γιατί οι κυρώσεις με έχουν μετατρέψει σε μη-πρόσωπο: δεν μπορώ να αλληλεπιδράσω με οτιδήποτε έχει οικονομική διάσταση. Και είναι απίστευτο. Με έχουν απωθήσει. Έχω υποστεί οικονομική λογοκρισία, όπως και οι δικαστές και οι εισαγγελείς του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και οι παλαιστινιακές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί; Όταν όσοι υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα τιμωρούνται και οι εγκληματίες γίνονται δεκτοί με κόκκινο χαλί, όλοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα και μπορεί να γίνουν τα επόμενα θύματα.

Ωστόσο, παραμένει πεπεισμένη ότι πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ένα δικαιότερο σύστημα. «Για τα παιδιά μας, για τις επόμενες γενιές».

Ειδήσεις Σήμερα: