Όταν ο Άλεν Γκίνσμπεργκ εμφανίστηκε σε μια βραδιά ανάγνωσης στη Six Gallery το 1955, ήταν ένας εκνευρισμένος ποιητής που πλησίαζε τα 30.

Ο ποιητής Γκάρι Σνάιντερ προέβλεψε ότι η βραδιά θα ήταν μια «ποιητική βόμβα».

Στην πραγματικότητα, η βόμβα εξερράγη όταν ο Γκίνσμπεργκ παρουσίασε το «Ουρλιαχτό» – ένα καταχθόνιο έπος αφιερωμένο στον Καρλ Σόλομον, που βοήθησε στην εκκίνηση των αντιπολιτισμικών κινημάτων της επόμενης δεκαετίας, με τον συγγραφέα του να διαμορφώνει τη φωνή της γενιάς των Beat.

2012 The Allen Ginsberg LLC | National Gallery of Art

«Μια αδελφή Σφίγγα»

Ο Άλεν Γκίνσμπεργκ μπορεί να ήταν σπουδαίος ποιητής, αλλά σε ότι αφορά την ενασχόληση του με τη φωτογραφία οι απόψεις διίστανται: η έκθεση του 2013 «Beat Memories: Ginsberg» στην Grey Art Gallery της Νέας Υόρκης ανέδειξε τις ερασιτεχνικές φωτογραφίες που τράβηξε ο Γκίνσμπεργκ κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του ’50, του ’60, του ’80 και του ’90, αλλά όπως έγραψε ο Ken Johnson των New York Times, επρόκειτο «για μια ενδιαφέρουσα έκθεση, αλλά κατά κάποιο τρόπο απογοητευτική». Και αν αναρωτιέστε γιατί, το ρηξικέλευθο, παράνομο, ατίθασο πνεύμα σχεδόν απουσίαζε.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 έως το 1964, ο Γκίνσμπεργκ χρησιμοποιούσε μια φτηνή φωτογραφική μηχανή για να τραβήξει στιγμιότυπα των διάσημων φίλων του, συμπεριλαμβανομένων των συγγραφέων Τζακ Κέρουακ, Γουίλιαμ Μπάροουζ και Γκρέγκορι Κόρσο.

2012 The Allen Ginsberg LLC | National Gallery of Art

Γνωρίζοντας ότι αυτοί οι νεαροί αποτελούσαν τα θεμέλια της αναζωπύρωσης την αμερικανική λογοτεχνία και έσπερναν τους σπόρους της πολιτιστικής επανάστασης, τα οπτικά ντοκουμέντα διέπονται από μια αίσθηση γοητείας.

Βέβαια, αν λάβουμε υπόψη τα έργα τους και τον μποέμικο τρόπο ζωής που ακολούθησαν-σεξ, ναρκωτικά, τζαζ-, οι φωτογραφίες είναι χλιαρές.

Πολλά από αυτά τα πορτρέτα έχουν μια παιχνιδιάρικη διάθεση, όπως ένα με το πρόσωπο του Μπάροουζ που στέκεται στην αιγυπτιακή πτέρυγα του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης το 1953 – «μια αδελφή Σφίγγα», σημειώνει ο Γκίνσμπεργκ σε μια λεζάντα που γράφτηκε χειρόγραφα σε μια μεταγενέστερη εκτύπωση.

Μια άλλη εικόνα από το 1964 δείχνει έναν γκρινιάρη Κέρουακ σκυμμένο σε μια πολυθρόνα την τελευταία μέρα που επισκέφθηκε τον Γκίνσμπεργκ στο Μανχάταν. Η λεζάντα λέει ότι ο καλλιτέχνης έχει πάρει ψυχεδελικές ουσίες που έφερε από το Millbrook, πράγμα που εξηγεί γιατί φαίνεται τόσο τρομαγμένος.

2012 The Allen Ginsberg LLC | National Gallery of Art

Το κίνητρο του Γκίνσμπεργκ να ασχοληθεί με τη φωτογραφία είχε μια ρεαλιστική πλευρά, όπως παραδέχτηκε σε μια συνέντευξη του 1991 που αναδημοσιεύτηκε στον κατάλογο της έκθεσης.

«Επισημαίνει ότι ο Μπάροουζ έβγαζε περισσότερα χρήματα πουλώντας πίνακες που παρήγαγε στα τελευταία χρόνια της ζωής του από ό,τι έβγαζε ποτέ από τη συγγραφή του. Ο Γκίνσμπεργκ αναφώνησε: ‘Αν είσαι διάσημος, μπορείς να γλιτώσεις από τα πάντα’. Ωστόσο, φαίνεται ότι είχε τη δέουσα ταπεινή στάση: ‘Γνωρίζω πολλούς σπουδαίους φωτογράφους που είναι πολύ καλύτεροι από μένα, οι οποίοι δεν έχουν ένα μεγάλο, όμορφο coffee table book όπως εγώ. Είμαι τυχερός’, αναφέρουν οι New York Times.

*Με πληροφορίες από: Guardian | New York Times