Η ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης αποτελεί ζητούμενο εδώ και πολλές δεκαετίες στη χώρα μας. Κατά καιρούς έρχονται στο φως της δημοσιότητας περιπτώσεις δικαστικών ή εισαγγελικών λειτουργών που παρουσιάζουν υπερβολική καθυστέρηση στον χειρισμό υποθέσεων, με αποτέλεσμα να πλήττουν το κύρος και τη λειτουργία του θεσμού της Δικαιοσύνης και ταυτόχρονα να εκθέτουν τους χιλιάδες συναδέλφους τους, οι οποίοι επωμίζονται σε καθημερινή βάση ένα βαρύ φορτίο για την έκδοση αποφάσεων υψηλής ποιότητας σε εύλογο χρονικό διάστημα.

Το φαινόμενο αυτό ωστόσο δεν είναι καινούργιο. Αποτελεί πάγια διαδικασία αυτορρύθμισης του θεσμού στο πλαίσιο του εσωτερικού ελέγχου. Παρ’ όλα αυτά, η αύξηση του όγκου της δικαστικής ύλης και η ολοένα και μεγαλύτερη πολυπλοκότητα των υποθέσεων οδηγούν κάποιους δικαστικούς λειτουργούς εκτός Σώματος, λόγω της αδυναμίας τους να ανταποκριθούν στους απαιτητικούς ρυθμούς.

Ετσι, με απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, από τον περασμένο Δεκέμβριο, έχουν απολυθεί από τον χώρο της ποινικής και πολιτικής Δικαιοσύνης συνολικά 15 δικαστές και εισαγγελείς. Η Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου μόλις την περασμένη Παρασκευή έδειξε την έξοδο από το Σώμα σε άλλους δύο λειτουργούς της Θέμιδος για λόγους ανικανότητας να ανταποκριθούν στα σύνθετα καθήκοντά τους.

Η πλέον χαρακτηριστική από τις δύο υποθέσεις αφορούσε εισαγγελέα που υπηρέτησε για πολλά χρόνια στην Κέρκυρα. Η ολιγωρία που επέδειξε στον χειρισμό των υποθέσεων αποτελεί πράγματι εξαίρεση στον κανόνα, καθώς η εν λόγω εισαγγελέας, η οποία ελέγχεται και ποινικά, είχε στο συρτάρι πάνω από 3.000 δικογραφίες τις οποίες δεν είχε καν ανοίξει. Ενδεικτικό της απόλυτης ανεπάρκειάς της είναι το γεγονός πως όταν αναζητήθηκαν οι δικογραφίες από τους προϊσταμένους της, βρέθηκαν άλλες στο σπίτι της, άλλες σε… φιλικά της σπίτια, ενώ 153 δικογραφίες, δηλαδή υποθέσεις πολιτών, αγνοούνται!

Η δεύτερη περίπτωση που οδήγησε σε απόλυση αφορά μια πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία και πριν από τρεισήμισι μήνες είχε βρεθεί ενώπιον της Πειθαρχικής Ολομέλειας με το ερώτημα της οριστικής παύσης, λόγω υπηρεσιακής ανεπάρκειας. Τότε είχε επικαλεστεί λόγους υγείας του παιδιού της και συνεπώς της είχε δοθεί μια ευκαιρία να μηδενίσει τις εκκρεμείς υποθέσεις. Ωστόσο τον περασμένο Μάρτιο, παρά τις δεσμεύσεις της, είχε ακόμη στα χέρια της 282 εκκρεμείς υποθέσεις. Η ελεγχόμενη δικαστικός και αυτή τη φορά επικαλέστηκε λόγους υγείας του παιδιού της, όμως ομόφωνα η Πειθαρχική Ολομέλεια την έπαυσε οριστικά.

Ζήτησαν μόνοι τους να φύγουν

Ενδεικτικό του μεγάλου φόρτου εργασίας των δικαστικών λειτουργών είναι το γεγονός ότι στην προηγούμενη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, υπό την πρόεδρο του Ανώτατου Δικαστηρίου Μαρία Γεωργίου, από τους επτά δικαστές που απολύθηκαν οι τρεις δήλωσαν ότι δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς της γρήγορης απονομής που επιτάσσει η Δικαιοσύνη και για τον λόγο αυτόν ζήτησαν μόνοι τους να φύγουν από το Σώμα και να διοριστούν σε υπηρεσία του  δημοσίου τομέα, όπως έχουν τη δυνατότητα από τον νόμο.

Κατά πληροφορίες, μία από τις τρεις δικαστικούς λειτουργούς ανέφερε ότι στο άμεσο μέλλον η κατάσταση στη Δικαιοσύνη θα είναι πολύ πιεστική και δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της, ενώ άλλη επικαλέστηκε και λόγους υγείας. Ομόφωνα η Πειθαρχική Ολομέλεια αποφάσισε την οριστική απόλυση των τριών και τον διορισμό τους στο Δημόσιο.

Οι τρεις δικαστικοί λειτουργοί που δήλωσαν ότι επιθυμούν να απολυθούν είχαν μεγάλες καθυστερήσεις. Στη μία περίπτωση, πρωτοδίκης είχε πέντε πειθαρχικές ποινές και της είχαν αφαιρεθεί 400 υποθέσεις, λόγω καθυστερήσεων από το 2012, ενώ σε άλλη περίπτωση αφαιρέθηκαν 86 δικογραφίες που εκκρεμούσαν από το 2018. Και στις τρεις περιπτώσεις είχαν ασκηθεί πειθαρχικές αγωγές και παρ’ όλα αυτά οι καθυστερήσεις δεν έπαψαν.