Η τηλεργασία αποτελεί τη νέα πραγματικότητα για εκατομμύρια εργαζόμενους στον κόσμο, την εποχή της πανδημίας του νέου κοροναϊού. Τις αλλαγές που έχει επιφέρει αυτό το νέο καθεστώς στους εργαζόμενους, την προσαρμογή τους στις νέες εργασιακές συνθήκες, καθώς και την επιρροή που ασκεί αυτή η αλλαγή στην καθημερινότητά τους, καταγράφει μία νέα έρευνα της «Ierax Analytix», η οποία έγινε μέσω διαδικτύου, με τη συμπλήρωση 1.234 ερωτηματολογίων πανελληνίως, από τις 8 μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου.

Αρχικά, 2 στους 3 ερωτώμενους εργάστηκαν από το σπίτι έστω σε κάποια από τα δύο μέχρι στιγμής lockdown. Συγκεκριμένα, οι μισοί από αυτούς το έπραξαν μόνο κατά τη διάρκεια των δύο lockdown, καθώς την καλοκαιρινή περίοδο επέστρεψαν σε κανονικές συνθήκες. Επίσης, το 55% εργάζεται πλήρως από το σπίτι και το ένα τρίτο αυτών είναι σε καθεστώς τηλεργασίας από τον περασμένο Μάρτιο.

Αυτό που φαίνεται να λείπει από τους περισσότερους εργαζόμενους λόγω της εργασίας από το σπίτι  (70%) είναι η αλληλεπίδραση που υπήρχε μεταξύ συναδέλφων, όσο πήγαιναν κανονικά στην εργασία τους και ειδικότερα 2 στους 3 νιώθουν δυσάρεστα για την έλλειψη αυτή.

Οι ερωτώμενοι κλήθηκαν να απαντήσουν, όμως, και στο πώς προσάρμοσαν το χώρο τους, ώστε να είναι πιο αποδοτικοί στην εργασία από το σπίτι.

Το 45% δήλωσε ότι έχει προχωρήσει σε αλλαγές στο σπίτι του (53% αυτών που δουλεύουν από το σπίτι από τον περασμένο Μάρτιο), με το 85% να έχει πραγματοποιήσει αναδιάταξη του χώρου του αλλά και νέες αγορές (45%) όπως κάμερα, ακουστικά υπολογιστή (79%) ή καρέκλα (57%). Τα έξοδα των αγορών αυτών επιβαρύνουν στο μεγαλύτερο μέρος τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Αυτό που ενοχλεί και δυσκολεύει τους ερωτώμενους σε μεγάλο βαθμό είναι η μη ύπαρξη ελέγχου στο ωράριο (53%), με συνέπεια εύκολα να επεκτείνεται.  Το 48% αντιμετωπίζει προβλήματα καθώς αποσυντονίζεται από τα άλλα μέλη που κατοικούν στο σπίτι, ιδιαίτερα στις ηλικίες κάτω των 30, και το 42% επειδή έχει περιορισμένο ή και καθόλου χώρο εργασίας. Αρκετά ενοχλητικό είναι και το ζήτημα της συνδεσιμότητας στο ίντερνετ (38%), είτε λόγω χαμηλής ταχύτητας είτε λόγω συχνών διακοπών.

Επίσης, η μεταφορά της εργασίας στο σπίτι δεν ήταν το ίδιο εύκολη για όλους, καθώς οι μισοί περίπου ερωτώμενοι (45%) αντιμετώπισαν δυσκολίες οι οποίες είχαν να κάνουν κυρίως με θέματα επικοινωνίας (79%) με τους συναδέλφους και την εργοδοσία. Ιδιαίτερης σημασίας είναι ακόμη το γεγονός πως το 46% των συμμετεχόντων δουλεύει περισσότερες ώρες από το ωράριό του, με το 90% να μην αμείβεται για τις επιπλέον ώρες, δείχνοντας πως υπάρχουν κενά στο κομμάτι της γενικότερης οργάνωσης μιας εργασιακής λειτουργίας. Για το λόγο αυτό, οι αλλαγές που τους ενδιαφέρουν επικεντρώνονται στο κομμάτι της ροής της πληροφορίας (1 στους 3 επιθυμεί συχνότερες συσκέψεις για επίλυση αποριών), όπως και στην αυστηρότερη τήρηση του ωραρίου (13%).

Τέλος, το 42% (και κυρίως οι ηλικίες κάτω των 50) προτιμά ένα υβριδικό εργασιακό μοντέλο, στο οποίο θα μπορεί να εναλλάσσεται μεταξύ χώρου εργασίας και σπιτιού, δείχνοντας πως οι νέες συνθήκες  θα αλλάξουν και τις προηγούμενες εργασιακές συνήθειες. Από την άλλη, το 38% – και κυρίως ηλικίες άνω των 50 – προτιμά να δουλεύει πλήρως από το γραφείο, καθώς η προσαρμογή είναι πιο δύσκολη.