Πολλά έχουν γραφεί για τον Λουδοβίκου ΙΔ’ (1643-1715), τον μονάρχη της Γαλλίας που έμεινε περισσότερο γνωστός (ο ίδιος φρόντισε γι’ αυτό…) με το προσωνύμιο «Βασιλιάς-Ήλιος». Ντοκουμέντα της εποχής τον περιγράφουν ως ψηλό και όμορφο, με αρχοντικό παράστημα.

Ωστόσο, αν επισκεφθεί κανείς το Πολεμικό Μουσείο του Παρισιού, θα αντικρίσει μια σιδερένια πανοπλία του 1668, με περίτεχνη διακόσμηση, την οποία χάρισε το Δουκάτο της Βενετίας στον «Μεγάλο Βασιλέα» για τη νίκη του επί των Ισπανών στη Φλάνδρα.

Ωστόσο, οι διαστάσεις της πανοπλίας προξενούν απορίες… Η πανοπλία αυτή ανήκε σε άτομο το ύψος του οποίου δεν μπορεί να υπερέβαινε κατά πολύ το 1,60 μ.

Οπότε, τι ακριβώς συνέβαινε; Αφού δεν ήταν ψηλός, πώς γίνεται να τον περιέγραφαν έτσι οι σύγχρονοί του; Απ’ ότι φαίνεται η απάντηση εντοπίζεται σε ενδυματολογικά τρικ της εποχής…

Καταρχάς, ο Λουδοβίκος ΙΔ’ φορούσε τεράστιες περούκες, διαφορετικές κατά περίσταση, τις οποίες διατηρούσε σε ένα ειδικό δωμάτιο. Υπεύθυνος για την κατασκευή τους ήταν ο κομμωτής του, Μπινέ (Binet), άριστος τεχνίτης, ο οποίος ήταν εξπέρ σε φαντασμαγορικές περούκες με σγουρά μαλλιά που πλαισίωναν το μέτωπο, κατέβαιναν γύρω από τα μάγουλα και έπεφταν χαμηλά στην πλάτη και στο στήθος, καταλήγοντας σε μπούκλες.

Ο Βασιλιάς-Ήλιος λανσάρισε, επίσης, τη μόδα των ψηλοτάκουνων παπουτσιών, που φορούσαν και οι αυλικοί του, με τακούνια που έφταναν τα 8-11 εκ. Με τον τρόπο αυτό, κέρδιζε 11 εκ. από τα παπούτσια και 15 εκ. από τις περούκες (δηλαδή συνολικά 162+11+15 εκ.), δίνοντας την εντύπωση ότι είχε παράστημα 1,88 μ., πολύ πάνω από τον μέσο όρο. Και δεν ήταν μόνο αυτό: Επιπλέον αίγλη (αλλά και ύψος) του προσέφεραν και τα φτερά των καπέλων του…

Headlines