Την ώρα που άρχισα να γράφω τη συνέντευξη, τον ξαναφέρνω στο μυαλό μου. Τελικά ο Παντελής Μπουκάλας, που συνάντησα πριν από λίγες ημέρες με αφορμή την έκδοση του δεύτερου τόμου των δοκιμίων του για το δημοτικό τραγούδι από την Αγρα, κατά βάθος παραμένει εκείνο το αγόρι που σηκωνόταν τη νύχτα κρυφά για να γράψει τα στιχάκια του στην τουαλέτα, στον μόνο χώρο που μπορούσε να έχει για λίγο δικό του.

Τώρα έχει γραφείο και βιβλία χιλιάδες, αλλά η λαχτάρα είναι ίδια, αξεδίψαστη. Παραμένει το πεινασμένο για γράμματα παιδί που ξεκίνησε από το Λεσίνι Μεσολογγίου, ο αριστούχος μαθητής που η συγκυρία τον έφερε να παίρνει πτυχίο από την Οδοντιατρική Σχολή και όχι από τη Φιλοσοφική. Τον Απρίλιο, αυτός ο ποιητής, μεταφραστής αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κριτικός λογοτεχνίας, δοκιμιογράφος θα υποστηρίξει το διδακτορικό του στη Φιλοσοφική Σχολή της Κύπρου. Ενας λόγιος που τιμά επί 30 χρόνια με τη σχολιογραφία του τον ελληνικό Τύπο θα χριστεί και τυπικά φιλόλογος. Αυτό που ήδη έχει κατακτήσει με το ατέλειωτο διάβασμα και καθημερινό γράψιμο καθ’ όλη την ενήλικη ζωή του.

Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα

in.gr

Headlines