Οι υπολογιστές κάνουν θαυμαστά πράγματα, όταν όμως ένα λεπτό αποκτά 61 δευτερόλεπτα, καταρρέουν. Αυτό, παραδόξως, έχουμε συμφωνήσει να συμβαίνει κάθε τόσο, από το 1972, για να συγχρονίζονται τα ρολόγια μας με τον πραγματικό χρόνο περιστροφής της Γης. Πολλά υπολογιστικά συστήματα μπερδεύτηκαν, οι διακομιστές του Google όμως ήταν έτοιμοι.
Οι υπολογιστές κάνουν θαυμαστά πράγματα, όταν όμως ένα λεπτό αποκτά 61 δευτερόλεπτα, καταρρέουν. Αυτό, παραδόξως, έχουμε συμφωνήσει να συμβαίνει κάθε τόσο, από το 1972, για να συγχρονίζονται τα ρολόγια μας με τον πραγματικό χρόνο περιστροφής της Γης. Πολλά υπολογιστικά συστήματα μπερδεύτηκαν, οι διακομιστές του Google όμως ήταν έτοιμοι.
Η διόρθωση της απόκλισης της Συντονισμένης Παγκόσμιας Ώρας (UTC) από την αστρονομική ώρα γίνεται με την προσθήκη ή την αφαίρεση εμβόλιμων δευτερολέπτων και εφαρμόζεται από το 1972.
Τα συστήματα υπολογιστών που είναι συνδεδεμένα στο Ίντερνετ λαμβάνουν την ώρα από την υπηρεσία Network Time Protocol (NTP). H ενημέρωση από το NTP (που έφερνε την ώρα UTC με το επιπλέον δευτερόλεπτο) προκάλεσε «σύγχυση», δεδομένου ότι για τους υπολογιστές ένα λεπτό θα έπρεπε να έχει πάντα 60 δευτερόλεπτα, όχι 61.
Οι μηχανικοί της Google κατόρθωσαν να ξεγελάσουν το NTP και να διαφυλάξουν τους διακομιστές των δεκάδων υπηρεσιών της. Προσέθεσαν μερικά millisecond σε κάθε δευτερόλεπτο -που είναι γνωστό ότι γίνονται ανεκτά από το λειτουργικό σύστημα- και έτσι όταν ήρθε η κρίσιμη ώρα το βράδυ της 30ης Ιουνίου 2012 για να συγχρονιστούν με την Συντονισμένη Παγκόσμια Ώρα, το εμβόλιμο δευτερόλεπτο είχε ήδη εισαχθεί. H διαδικασία περιγράφεται σε σχετική ανάρτηση στο επίσημο μπλογκ της Google στις 15 Σεπτεμβρίου 2011.