Βιβή Μωραϊτου

Ο Φιτζέραλντ βάζει ένα ακόμα τζιν πριν κάνει τις τελευταίες διορθώσεις στο χειρόγραφο The Great Gatsby. Εκεί έξω η ποτοαπαγόρευση μαίνεται υπό την υπόκρουση του Rhapsody in Blue του Γκέρσουιν. Αλλά η απαγόρευση δεν στάθηκε ικανή να ανακόψει την εξάρτηση του συγγραφέα από το αλκοόλ. Ούτε να φρενάρει την αδάμαστη διάθεση του Σκοτ και της Ζέλντα για τα μεθυσμένα πάρτι που διοργάνωναν με εξαιρετική συχνότητα.
Στην πραγματικότητα η ποτοαπαγόρευση πρόσφερε στον Φιτζέραλντ έναν από τους πιο υπέροχους ήρωές του, τον Γκάτσμπι, έναν ήρωα πραγματικό, μυστηριώδη εκατομμυριούχο με σκοτεινές διασυνδέσεις και με μαύρο χρήμα που έρρεε από το πουθενά. Ο Φιτζέραλντ αποτύπωσε τα roaring twenties όπως τα έζησε: με αληθινούς ήρωες με πραγματικά πάθη, πολλή τζαζ, ποταμούς σαμπάνιας και όμορφα ρούχα. Μέσα στη γενική ευφορία τα μεγάλα στούντιο βιάστηκαν να κάνουν την ιστορία του Γκάτσμπι βωβή ταινία, μόλις έναν χρόνο μετά από την πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου το 1925.
Όταν κάποιος ξανασχολήθηκε σοβαρά με το βιβλίο είχαμε 1974: ο Κόπολα διασκεύασε το σενάριο το σενάριο, ο Τζακ Κλέιτον σκηνοθέτησε και αρκετές γενιές γυναικών θα ταύτιζαν για πάντα στο μυαλό τους τον Τζέι Γκάτσμπι με τα ξανθά μαλλιά του Ρέντφορντ παρ’ ότι ο ήρωας υποτίθεται ότι ήταν μελαχρινός. Επίσης, η ενδυματολόγος Θεώνη Βαχλιώτη- Όλτριτζ θα κέρδιζε το Όσκαρ για τα outfits της Μία Φάροου. Με τέσσερις σχεδόν δεκαετίες διαφορά ο Μπαζ Λούρμαν έκρινε ότι ήταν καιρός γαι ένα κλασικό remake και ευκαιρία ίσως για κάποιο χρυσό αγαλματάκι.

woman.in.gr

Ειδήσεις Σήμερα: