Alfa Romeo MiTo: Απόσταγμα ιταλικής φινέτσας

Γιάννης Αδάναλης

Δεν είναι η πρώτη φορά που η μιλανέζικη φίρμα ξεπερνά τον ίδιο της τον εαυτό δημιουργώντας ένα ακόμα τετράτροχο έργο τέχνης. Μπορεί το ιδιότυπο αρκτικόλεξο -εν είδει ονόματος- να μην παραπέμπει άμεσα στο παρελθόν της Alfa Romeo, ακόμα και έτσι ωστόσο, δύσκολα θα αποφύγεις τους παραλληλισμούς.

Η αλήθεια είναι ότιτο σουλούπι και πολύ περισσότερο οι διαστάσεις της MiTo θυμίζουν την εποχή που οι Ιταλοί συνήθιζαν να «στριμώχνουν» τη σχεδιαστική τους ιδιοφυΐα σε λιγότερα από τέσσερα μέτρα ευπαθούς μετάλλου.

Για τους παλαιότερους ή τους λάτρεις του παλαιού, η Giulietta Sprint και η μεταγενέστερη Giulia GT Coupe αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα της παραπάνω… πρακτικής.

Για τους υπόλοιπους, το «δάπεδο» του Grande Punto ήταν αυτό που όρισε ουσιαστικά τις εξωτερικές -και όχι μόνο- διαστάσεις της MiTo, οδηγώντας στην δημιουργία ενός αυθεντικού αυτοκινήτου πόλης τεσσάρων και κάτι μέτρων.

Παρά το αστικό της προφίλ, η MiTo δεν χάνει την ευκαιρία να εντυπωσιάσει. Υιοθετώντας τη σχεδιαστική λογική της εξωτικής 8C Competizione, η «μικρή» Alfa Romeo δεν αφήνει πολλά περιθώρια κριτικής.

Οι σμιλεμένες επιφάνειες του αμαξώματος, σε συνδυασμό με τα καλοσχεδιασμένα φωτιστικά σώματα και τους μυώδεις θόλους των τροχών, δημιουργούν μια άκρως δυναμική και ελκυστική εικόνα.

Το μερίδιό τους στην σχεδιαστική… παρεκτροπή των Ιταλών διεκδικούν οι εντυπωσιακοί τροχοί των 18 ιντσών (προαιρετικός εξοπλισμός), η διπλή απόληξη της εξάτμισης και η διακριτική αεροτομή στην κορυφή της «πόρτας» του χώρου των αποσκευών.

Ένα σκαλί πιο πάνω, από τα μέχρι σήμερα δεδομένα της κατηγορίας, τοποθετείται και το εσωτερικό τμήμα της MiTo. Όπως ήταν φυσικό οι διαστάσεις ακολουθούν τη λογική ενός τυπικού αυτοκινήτου πόλης. Ο χώρος στην πίσω σειρά καθισμάτων αρκεί για την φιλοξενία δύο επιβατών, ενώ στις αποσκευέςαναλογεί ο όγκος των 270 λίτρων.

Υπέρ
Σχεδίαση αμαξώματος
Οδική συμπεριφορά
Επιδόσεις
Κατά
Υψηλή κατανάλωση
Αίσθηση συστήματος διεύθυνσης
Ανεση

Συμβατικός θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς και το σχεδιαστικό «κομμάτι» του θαλάμου επιβατών. Η MiTo καταφέρνει και συνδυάζει αρμονικά στοιχεία από τις μεγαλύτερες προτάσεις της φίρμας, χωρίς ωστόσο να παρουσιάζει κάποια αξιοσημείωτη σχεδιαστική ιδιομορφία, που θα υποστήριζε το εκθαμβωτικό παρουσιαστικό του αμαξώματος.

Η ποιότητα κατασκευής, αντίθετα, όπως αυτή αποτυπώνεται στα σκουρόχρωμα πλαστικά του ταμπλό, δικαιολογεί τον premium χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Ο διάκοσμος -στην έκδοση Distinctive- όπως άλλωστε και ο εξοπλισμός, παραπέμπει σε μια καλοβαλμένη μικρομεσαία πρόταση και όχι στο φτωχό, κατά κανόνα, περιβάλλον που προσφέρει ο ανταγωνισμός.

Στα highlights του εσωτερικού τμήματος ανήκουν και τα μπροστινά καθίσματα, συνδυάζοντας την άνεση με την απαιτούμενη πλευρική στήριξη και τον κομψό σχεδιασμό.

Επιστρέφοντας στις αλχημείες του Gruppo Fiat, δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να συνδέσει κανείς την παρουσία του υπερτροφοδοτούμενο μοτέρ των 1.400 κ.εκ. με τους T-Jet κινητήρες που πρώτη η Fiat πέρασε στην παραγωγή.

Αντίστοιχα, η διάταξη των αναρτήσεων παραπέμπει στο Grande Punto, καθώς στο μπροστινό άξονα συναντάς τα καθιερωμένα γόνατα McPherson, ενώ τους πίσω τροχούς συνδέει ο παραδοσιακός ημιάκαμπτος άξονας.

Το «κερασάκι στην τούρτα» έρχεται από το σύστημα διεύθυνσης, το οποίο υπέκυψε στην ανάγκη περιορισμού της κατανάλωσης καυσίμου, υιοθετώντας την ηλεκτρική υποβοήθηση και τη… μισητή αίσθηση ασάφειας που τη συνοδεύει.

Στη δρόμο, βέβαια, η κατασκευαστική συγγένεια της MiTo με τις υπόλοιπες προτάσεις του ομίλου υποβαθμίζεται.

Ως αυθεντική Alfa Romeo αφήνει στην άκρη τον καθωσπρεπισμό και τις μεσοβέζικες λύσεις, χαράζοντας την δική της πορεία στην άσφαλτο.

Το D.N.A. -το σύστημα ηλεκτρονικής διαχείρισης της συμπεριφοράς του αυτοκινήτου- αναλαμβάνει την δημιουργία του απαραίτητου… κλίματος.

Μετακινώντας τον αντίστοιχο διακόπτη στη θέση «Dynamic» o υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας αποδίδει το μέγιστο των δυνατοτήτων του, η υποβοήθηση του συστήματος διεύθυνσης περιορίζεται και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα υποχωρούν προς όφελος του οδηγού.

Οι 155 ίπποι και τα 235 Nm ροπής κινούν σβέλτα τα 1.145 κιλά της ιταλίδας καλλονής, το μηχανικό κιβώτιο των έξι σχέσεων ανταποκρίνεται σε συνθήκες πίεσης, ενώ ανάλογη είναι και η συμπεριφορά του συστήματος πέδησης.

Παράλληλα, τα προηγμένα, ομολογουμένως, ηλεκτρονικά βοηθήματα -πέρα από το σύστημα δυναμικής ευστάθειας, η MiTo διαθέτει και ηλεκτρονικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης που επεμβαίνει αποκλειστικά στα φρένα- εξασφαλίζουν την απαραίτητη ομοιογένεια στην συμπεριφορά της μικρής Alfa Romeo, χωρίς να μετατρέπουν σε αδρανές εξάρτημα τον οδηγό της.

Υπερβάλλοντας με το δεξί πεντάλ αργά ή γρήγορα θα βρεθείς αντιμέτωπος με το φαινόμενο της υποστροφής. Η ελεγχόμενη νευρικότητα των μπροστινών τροχών συνοδεύεται από την τάση του πίσω άξονα να ανοίγει την τροχιά του, γεγονός που τις περισσότερες φορές σε βοηθά να «σημαδέψεις» την κορυφή της στροφής.

Όπως και να έχει το κοντό μεταξόνιο θέτει υπό αμφισβήτηση την πλευρική πρόσφυση των P Zero Nero, εκμεταλλευόμενο, μεταξύ άλλων, και την καθυστερημένη επέμβαση του VDC.

Λιγότερο… συναρπαστική είναι η εμπειρία οδήγησης επιλέγοντας το πρόγραμμα «Normal». Η απόκριση του κινητήρα περιορίζεται αισθητά, η κατανάλωση καυσίμου υποχωρεί κάτω από τα 10 λίτρα/100 χλμ. και η Alfa Romeo των 155 ίππων μεταμορφώνεται σε ένα φιλήσυχο αυτοκίνητο πόλης.

Ακόμα και έτσι, πάντως, τα ελαστικά των 18 ιντσών με το 45άρι προφίλ δεν αποτελούν τον ιδανικό «σύντροφο» στην ελληνική άσφαλτο. Η MiTo κουράζει σε κακής ποιότητας οδόστρωμα, απαιτώντας τον συμβιβασμό του οδηγού και των επιβατών.

Προσπερνώντας την περιορισμένη άνεση και την μέτρια αίσθηση του ηλεκτρικά υποβοηθούμενου συστήματος διεύθυνσης, είναι δύσκολο να αντισταθείς στη γοητεία που ασκεί πάνω σου η νέα Alfa Romeo.

Ακόμα και η τιμή των 18.500 ευρώ -για την βασική έκδοση των 155 ίππων- δεν αφήνει πολλά περιθώρια σύγκρισης με το υπερτροφοδοτούμενο MINI της BMW, που δικαιολογημένα θεωρείται ο μοναδικός αξιόμαχος ανταγωνιστής της.

auto.in.gr