Ο Κίτρινος Ποταμός ρέει μαύρος και στο Πεκίνο ο ουρανός είναι μονίμως μουντός

91

Στο Πεκίνο ο γαλανός ουρανός αποτελεί πλέον σχεδόν σπάνιο φαινόμενο, έχοντας αντικατασταθεί από έναν γκρίζο, μουντό που δεν έχει σχέση με τον καιρό, αλλά με τη μόλυνση του περιβάλλοντος.

Η Κίνα υποφέρει. Ο εχθρός όμως δεν είναι εξωτερικός, αλλά εσωτερικός: η χώρα καταστρέφεται από την ίδια της την επιτυχία. Πρώτο θύμα το φυσικό περιβάλλον. Ο Κίτρινος Ποταμός -η ψυχή της Κίνας- πεθαίνει, οι πολίτες υποφέρουν από τη λειψυδρία, εκτάσεις ερημοποιούνται, τα κρούσματα του καρκίνου αυξάνονται.

«Είναι μια αμήχανη κατάσταση για τη χώρα, μιας και το μεγαλύτερο επίτευγμά μας είναι επίσης το μεγαλύτερο πρόβλημά μας» δήλωσε στους New York Times o Ουάνγκ Τζινάν, ένας από τους σημαντικότερους Κινέζους περιβαλλοντολόγους.

Τα στοιχεία είναι ανησυχητικά: η Κίνα θα ξεπεράσει -κατά πολλούς το έχει ήδη κάνει- τις ΗΠΑ σε εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα, καταλαμβάνοντας έτσι την πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Ακόμα πιο σοκαριστικό είναι το γεγονός πως αυτή η αλλαγή συντελέστηκε σε 30 μόλις χρόνια, χρόνος-ρεκόρ για τα δεδομένα μιας αναπτυσσόμενης χώρας.

Ο Κίτρινος Ποταμός που κάποτε αποτελούσε το καμάρι της Κίνας, αποτελεί σήμερα πηγή θλίψης. Βιομηχανικά και αστικά λύματα καθιστούν τοξικά τα νερά του -το National Geographic αναφέρει ότι ο ποταμός θεωρείται βιολογικά νεκρός σε ποσοστό 50%-, ενώ κακοσχεδιασμένα φράγματα τον εξαντλούν.

Η Παγκόσμια Τράπεζα κάνει λόγο για συνέπειες «καταστροφικές» για τις επόμενες γενιές, ενώ τα κρούσματα καρκίνου που οφείλονται στη μόλυνση του περιβάλλοντος αυξάνονται κάθε χρόνο –ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες. Εξάλλου, εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι περιβαλλοντικοί πρόσφυγες που έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους εξαιτίας της μόλυνσης του νερού και του αέρα.

Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας μόλις το 1% του κινεζικού πληθυσμού αναπνέει αέρα που θεωρείται ασφαλής από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ οι 16 από τις 20 πιο μολυσμένες πόλεις του πλανήτη βρίσκονται στην Κίνα.

Το ήδη υπαρκτό πρόβλημα της λειψυδρίας έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια. Σε σύνολο 660 πόλεων, περισσότερες από 400 υποφέρουν από την έλλειψη νερού. Ήδη έχει επηρρεαστεί η παραγωγή των σιτηρών, γεγονός που προκαλεί ανησυχίες για περαιτέρω αύξηση των τιμών των τροφίμων.

Οι συνέπειες είναι και οικονομικές. Η καταστροφή του περιβάλλοντος κοστίζει στην Κίνα τουλάχιστον το 3% του ετήσιου ΑΕΠ της –πολλοί κάνουν λόγο ακόμα και για 5%.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να σώσει τα ποτάμια μέσω προγράμματος σποράς νεφών. Αν και δεν φαίνεται ακόμα έτοιμη να κάνει τις υποχωρήσεις που απαιτούνται, οι διαμαρτυρίες των πολιτών που βλέπουν την κατάσταση να χειροτερεύει θεωρείται ότι θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης για την επιβολή μέτρων. Αξιωματούχοι επισημαίνουν ότι ως το 2010, η Κίνα θα επενδύσει 180 δισεκατομμύρια δολάρια για την προστασία του περιβάλλοντος. Κι όλα αυτά τη στιγμή που νέα εργοστάσια ξεπετάγονται συνεχώς στις όχθες του Κίτρινου Ποταμού.

Το πρόβλημα της Κίνας αποτελεί και πρόβλημα του κόσμου. Η παγκόσμια κοινότητα καλείται τώρα να πείσει το Πεκίνο ότι η περιβαλλοντική πολιτική αποτελεί προτεραιότητά της. Μέχρι τότε ο ουρανός της κινεζικής πρωτεύουσας θα παραμένει σκοτεινός…

Α.Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ