Η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας και η εξέλιξη του έργου
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αναβάλει τέσσερις (συν μία) φορές την εκδίκαση των προσφυγών του Δήμου Θερμαϊκού για την επέκταση του διαδρόμου 10/28 με μπάζωμα του Θερμαϊκού Κόλπου. Από τον Δεκέμβριο του 2005 υπήρξε αναβολή για τον Φεβρουάριο 2006, για τον Ιούνιο 2006, για τον Δεκέμβριο 2006, για τον Μάιο του 2007 – και, τότε, […]
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αναβάλει τέσσερις (συν μία) φορές την εκδίκαση των προσφυγών του Δήμου Θερμαϊκού για την επέκταση του διαδρόμου 10/28 με μπάζωμα του Θερμαϊκού Κόλπου. Από τον Δεκέμβριο του 2005 υπήρξε αναβολή για τον Φεβρουάριο 2006, για τον Ιούνιο 2006, για τον Δεκέμβριο 2006, για τον Μάιο του 2007 – και, τότε, παραπομπή του θέματος στην Ολομέλεια.
Στο μεταξύ, με την υπ. αριθμ 814/15.9.2005 Απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, απορρίφθηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα που είχε ασκήσει ο Δήμος Θερμαϊκού διότι «…κατά το σχετικώς βραχύ χρονικό διάστημα» μέχρι την έκδοση αποφάσεων επί των Αιτήσεων Ακύρωσης «οι εργασίες κατασκευής της επεκτάσεως του αεροδρομίου «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», οι οποίες θα διαρκέσουν συνολικά τουλάχιστον 5 έτη και εννέα μήνες, θα ευρίσκονται ακόμη σε αρχικό στάδιο, και δεν αναμένεται ότι θα έχουν αναπτύξει σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις».
Είναι προφανές ότι, όπως εξελίσσεται η υπόθεση, προκύπτει σοβαρό πρόβλημα δημοκρατικής τάξης. Διότι, έως την τελική εκδίκαση της προσφυγής από την Ολομέλεια του ΣτΕ, θα έχουν δημιουργηθεί τέτοιας έκτασης τετελεσμένα στο υπό κατασκευή έργο, τα οποία θα προκαλούν μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές βλάβες, κατά παράβαση του πνεύματος της απόφασης 814/15.9.2005 της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας. Στην περίπτωση αυτή και με το ενδεχόμενο η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας να κάνει δεκτή την προσφυγή του Δήμου Θερμαϊκού, γεννάται το ερώτημα ποιος και με τι κόστος και ποια διαδικασία θα αναλάβει το έργο της απομάκρυνσης από τη θάλασσα και τις ακτές των εν λόγω κατασκευών και την αποκατάσταση κατά το δυνατόν της περιοχής, προκειμένου να προληφθούν περαιτέρω περιβαλλοντικές βλάβες, οι οποίες θα συνεχίσουν να εκδηλώνονται, ακόμα κι αν το έργο «παγώσει».