Σε έναν πόλεμο που έχουν χρησιμοποιηθεί, για πρώτη φορά κατά κόρον, τα drones για να σκοτώνουν και να καταστρέφουν, η ευρηματικότητα της αδύναμης στρατιωτικά πλευράς βρήκε και άλλη χρήση για αυτό το σύγχρονο όπλο: Την αποστολή εφοδίων στα εξαντλημένα στρατεύματα της Ουκρανίας στα χαρακώματα.

Για να κρατήσει τους στρατιώτες ζωντανούς, η Ουκρανία χρησιμοποιεί τα δικά της ντρόουν ρίχνοντας από πυρομαχικά, τσιγάρα και καταπραϋντικά βότανα μέχρι σοκολάτες Snickers και μερίδες λαχανοντολμάδων και ψητού κοτόπουλου.

Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της Washington Post, αυτές οι ρίψεις εφοδίων βοηθούν την Ουκρανία να διαφυλάξει τον πολυτιμότερο πόρο της: τους στρατιώτες που συγκρατούν τη συνεχή ρωσική προέλαση.

Η έκβαση του πολέμου εξαρτάται από αυτά τα χαρακώματα που είναι σπαρμένα σε εκατοντάδες μίλια στην ανατολική και νότια Ουκρανία, βαθιά μέσα στη γκρίζα ζώνη υπό συνεχή παρακολούθηση από ντρόουν.

Ωστόσο, όπως αναφέρει το αμερικανικό δημοσίευμα, οι στρατιώτες σε αυτά τα χαρακώματα συχνά πρέπει να επιβιώσουν για εβδομάδες χωρίς να εντοπιστούν από ρωσικές δυνάμεις που βρίσκονται λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά. Ο στόχος συχνά δεν είναι καν να επιτεθούν, αλλά απλώς να μην υποχωρήσουν.

Ωστόσο, οι παρδόσεις προμηθειών με ντρόουν έχουν και τους δικούς τους κινδύνους: κάθε μία μπορεί να αποκαλύψει μια ουκρανική θέση και να την εκθέσει σε ανταποδοτικά πλήγματα.

Τρόφιμα, πυρομαχικά, βιβλία

Τα δέματα με τις προμήθειες ετοιμάζονται στα μετόπισθεν από στρατιώτες της 68ης Ταξιαρχίας Jaeger τυλίγοντας τρόφιμα, νερό, τσιγάρα, φορητές μπαταρίες και πυρομαχικά με πλαστικό και ταινία.

«Όλα πρέπει να συσκευαστούν προσεκτικά για να αποφευχθούν ζημιές κατά την πτώση — ειδικά οι χειροβομβίδες, τις οποίες οι στρατιώτες ρίχνουν χωριστά από τις ασφάλειές τους ώστε να μην εκραγούν».

Κάθε λίγες ημέρες, τέτοια πακέτα μεταφέρονται σε θέσεις λίγο παραπάνω από ένα μίλι από τη γραμμή του μετώπου. Εκεί, οι στρατιώτες τα φορτώνουν σε ντρόουν που είχαν αρχικά σχεδιαστεί για αγροτική χρήση και έκτοτε προσαρμόστηκαν για να βομβαρδίζουν ρωσικές θέσεις. Τώρα, όμως αναφέρει το αμερικανικό δημοσίευμα ρίχνουν πακέτα και σε ουκρανικές θέσεις.

Αυτές οι ρίψεις είναι που κρατούν σε επαφή τους στρατιώτες των χαρακωμάτων με τον έξω κόσμο, καθώς ξέρουν ότι θα μείνουν εκεί μέχρι ο κακός καιρός να διώξει τα ντρόουν και να δημιουργήσει άνοιγμα για να έρθουν οι αντικαταστάσεις.

Οι στρατιώτες ζητάνε οτιδήποτε για να περάσουν την ώρα τους ή να ψυχαγωγηθούν, όπως σταυρόλεξα ή αστυνομικά μυθιστορήματα.

Άθλιες συνθήκες

Η κατάσταση είναι τέτοια που για να αφοδεύουν χρησιμοποιούν πλαστικές σακούλες τις οποίες πετάνε όσο πιο μακριά γίνεται από τις θέσεις τους.

Ρίχνουν δισκία χλωρίου σε λιμνάζοντα ούρα για να περιορίσουν τη δυσοσμία. Τον χειμώνα καίνε αντισηπτικό χεριών για να ζεσταθούν χωρίς να δημιουργούν καπνό. Κάνουν βάρδιες στον ύπνο και στην επιτήρηση με κιάλια ή περισκόπιο. Οι ασύρματοι είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας. Στέλνουν κωδικοποιημένα μηνύματα για τις κινήσεις των Ρώσων και ζητούν ρίψεις νέων εφοδίων με ντρόουν.

«Στην αρχή απλώς αφοσιώνεσαι. Κάνεις τη δουλειά σου όσο καλύτερα μπορείς. Αλλά όταν πλησιάζουν 30 ή 35 ημέρες, αρχίζεις να σκέφτεσαι τη ζωή σου» όπως θα πει ένας Ουκρανός στρατιώτης στη Washington Post.

Ειδήσεις Σήμερα: