Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Ε’)

Το αρχαιότερο —σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή— από τα σωζόμενα έργα του Σοφοκλή, ο Αίας, αντλεί το θέμα του από τον Τρωικό κύκλο και αναφέρεται στην κρίση του δικαστηρίου που αποφάσισε για τα όπλα του Αχιλλέα.

Διεκδικητές τους ήταν ο Αίαντας και ο Οδυσσέας. Κέρδισε ο δεύτερος, με αποτέλεσμα να εξοργιστεί ο Αίαντας και να θελήσει να εκδικηθεί με το σπαθί τον αντίπαλό του.

Όμως, η θεά Αθηνά, που προστάτευε τον Οδυσσέα, θόλωσε το μυαλό του Αίαντα, κι έτσι αυτός έπεσε πάνω στα κοπάδια των Ελλήνων και τα κατέσφαξε, πιστεύοντας ότι έσφαζε τους ίδιους τους Ατρείδες και τον Οδυσσέα.

Ο Οδυσσέας πλησιάζει τη σκηνή του Αίαντα, για να μάθει τι ακριβώς έχει συμβεί.

Η Αθηνά, που έχει ακολουθήσει αθέατη τον προστατευόμενό της, τον ενημερώνει για τα γεγονότα.

Εκείνος, δείχνοντας πραγματική ανθρωπιά, όχι μόνο δε χαίρεται για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο εχθρός του, αλλά ίσα-ίσα εκφράζει τη βαθιά συμπόνια και κατανόησή του γι’ αυτόν.

Ύστερα από τη σκηνή του προλόγου ο Αίαντας συνέρχεται από την τρέλα και συνειδητοποιεί ότι με τα καμώματά του έχει απολέσει εντελώς την τιμή του.

Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Α’)

Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Β’)

Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Γ’)

Σοφοκλής, γλυκύτητα και μέτρο (Μέρος Δ’)