Ο ηθοποιός Κώστας Φαλελάκης μίλησε για τον θάνατο του συντρόφου του, Μηνά Χατζησάββα και τα δύσκολα παιδικά του χρόνια σε μια συνέντευξη στο Tlife.

Τα θεατρικά του σχέδια

Φέτος συμμετέχεις σε μια μεγάλη θεατρική παραγωγή στο Παλλάς με την παράσταση «Ωνάσης τα θέλω όλα». Πες μας για το ρόλο σου

Παίζω τον Κώστα Γράτσο, υπαρκτό πρόσωπο, στην ώριμή του ηλικία, γόνος εφοπλιστικής οικογένειας. Ο άνθρωπος που μύησε τον Ωνάση στην μεγάλη ζωή. Έμεινε δίπλα του σαν το δεξί του χέρι, διαχειρίστηκε τα επιχειρηματικά της οικογένειάς και βοήθησε την Χριστίνα να σταθεί στα πόδια του μετά τον θάνατό του Αριστοτέλη.

Η σχέση του με τον Σταμάτη Φασουλή

Πως είναι σαν συνεργάτης ο Σταμάτης Φασουλής;

Ένα σκανταλιάρικο χαριτωμένο παιδί. Δημιουργεί μια πολύ ευφρόσυνη κατάσταση. Ξεκινάει με ιστορίες και θέλει να γλιστράνε οι ηθοποιοί από την προφορικότητα της παρέας στην προφορικότητα των ρόλων. Να μεταφέρουν οι ηθοποιοί σε αυτό που κάνουν μια φέτα ζωής.

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια

Έχεις περάσει  δύσκολα οικονομικά;

Και τώρα περνάω δύσκολα. Έφθασα στα όρια της ανέχειας μετά το θάνατο του Μηνά. Για να μπορέσω να βιοποριστώ και να ανταπεξέλθω στον φόρο. Αλλά νομίζω ότι αρχίζω να τα βγάζω πέρα. Γι΄αυτό και δουλεύω όλη μέρα. Για να τα βγάλω πέρα. Αγαπώ όμως τη δουλειά μου… Αν δεν την είχα μπορεί να μην ήμουν και στη ζωή μετά το θάνατο του Μηνά»…

Πες μου για την καθημερινότητά σου… έχει καθόλου ελεύθερο χρόνο;

Ξυπνάω στις 6, στις 8 πρέπει να είμαι στο γύρισμα το οποίο κρατάει δέκα ώρες και μετά πάω στις 6 στο θέατρο για να τελειώσω στις 11. Επομένως προσωπική ζωή 0. Το σαββατοκύριακο διαβάζω και προσπαθώ να μάθω τις σκηνές της εβδομάδας για το σίριαλ, αλλά διαβάζω και για το θέατρο.

Μίλησέ μου για τα παιδικά σου χρόνια.

Γεννήθηκα σε ένα χωριό που δεν είχε ρεύμα, νερό ή δρόμους. Φτωχοί είμασταν όλοι οπότε δεν μου έκανε διαφορά. Εκεί πήγα δημοτικό. Γυμνάσιο πήγα σε μια κοντινή κωμόπολη όπου έκανα με τα πόδια 4-5 χιλιόμετρα για να πάρω λεωφορείο που θα με πήγαινε εκεί. Οι γονείς μου όταν έφτασα γυμνάσιο μου είπαν να παραλάβω την περιουσία και να κάτσω στο χωριό. Έκατσα ένα χρόνο και κατάλαβα ότι δεν ήταν αυτό που ήθελα παρόλο που δεν ήξερα τι ήθελα. Έφυγα μετά από μια ρήξη με τους γονείς μου και έδωσα εξετάσεις στο λύκειο και πήγα Χανιά. Εκεί σιγά σιγά γνωρίζω και τον κόσμο γιατί μέχρι τότε δεν ήξερα τίποτα. Στην αρχή νόμιζα ότι με αφορά η αρχιτεκτονική γιατί είχα μια ευχέρεια στο σχέδιο. Μετά όμως μπήκα σε έναν ερασιτεχνικό θίασο και ούτε το λύκειο δεν τέλειωσα. Το 91 γνώρισα τον Μηνά Χατζησάββα και για να συνεχιστεί αυτή η σχέση μετακόμισα στην Αθήνα. Για χάρη του ήρθα.

Με συγκλόνισες στην κηδεία του Μηνά με όσα είπες. Νιώθεις δικαιωμένος;

Δίνει κάποια δικαίωμα που παρόλο αυτονόητα δεν υπήρχαν. Έπρεπε να υπάρχει αυτή η νομοθεσία καθώς είμαστε ευρωπαϊκό κράτος. Το 2013 που ψηφίστηκε το σύμφωνο συμβίωσης εξαίροντας τους ομοφυλόφιλους, το ελληνικό κράτος πλήρωνε πρόστιμο στην ΕΟΚ γιατί εξαίρεσε του ομοφυλόφιλους. Άρα θα έπρεπε να είχε ψηφιστεί από 2013. Πήραμε ένα σπίτι και επειδή ήταν στο όνομα του Μηνά και δεν υπήρχε βαθμός συγγένειας έπρεπε να πληρώσω 28.000€ φόρο στο δημόσιο για να κρατήσω το σπίτι.

Τα 25 χρόνια μαζί με τον Μηνά Χατζησάββα

Σου λείπει ο Μηνάς; Τι σε γοήτευσε σ΄ αυτόν;

Το ότι μοιάζαμε. Ήταν εγώ σε μια άλλη ηλικία. Δεν χρειάστηκε ποτέ να διευκρινίσουμε πράγματα. Πολύ τρυφερός άνθρωπος και χαριτωμένος, όμορφος και ευφρόσυνος. 25 χρόνια… Γίνεται να μην σου λείπει η ίδια σου η ζωή;

Πως γνωριστήκατε;

Ερχόμουν από καιρό σε καιρό στην Αθήνα και σε κάποια δική του παράσταση με έναν κοινό γνωστό, γνωριστήκαμε και ήταν ακαριαίο. Καθώς μιλούσε σκεφτόμουν ότι αυτό που κάνει δεν είναι αποτέλεσμα υποκριτικής δεινότητας. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν εξαιρετικό άνθρωπο που αξίζει να περάσεις την ζωή του μαζί σου. Το φερε η ζωή και συνέβη

Τι όνειρα κάνεις για το μέλλον;

θα σου απαντήσω με ένα στίχο της Δημουλά: «Δεν ονειρεύομαι, τα όνειρα που είδα αποδείχτηκαν ανυπόληπτα: πήγαν και με άλλους ύπνους».

Οι φόβοι και τα νέα του πλάνα

Σε αγχώνει που κάθε σεζόν πρέπει να ψάχνεις να κλείνεις δουλειές;

Με αγχώνει, αλλά και σε ευχαριστεί πολύ η δουλειά μου την αγαπώ. Χωρίς αυτή θα είχα τρελαθεί με τον θάνατο του Μηνά.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος;

Να μην είναι καλά οι άνθρωποι που αγαπώ.