Χουντικό «φάντασμα» πλανάται πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου

Η αλήθεια είναι ότι η αντιστασιακή δράση κατά της Χούντας των Συνταγματαρχών, χρησιμοποιήθηκε από πολλούς για να κάνουν πολιτική καριέρα.

Ακόμη και η νέα γενιά πολιτικών μπορεί να είχαν έναν πατέρα, έναν παππού ή έναν θείο που αντιστάθηκε στα χρόνια της Επταετείας και για το λόγο αυτό να του άνοιξαν όλες οι πόρτες της Μεταπολίτευσης.

Το αντίθετο ισχύει για όσους συνεργάστηκαν με τους Χουντικούς και οι οποίοι με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας έμειναν στο περιθώριο. Όχι όλοι βεβαίως, μιας και η αποχουντοποίηση ουδέποτε ολοκληρώθηκε στο πολιτικό σύστημα, στο κράτος και στις επιχειρήσεις, πολλές εκ των οποίων έπαιρναν δουλειές και στην Επταετία, συνέχισαν να παίρνουν και στη Μεταπολίτευση.

Ο πρόλογος αυτός γίνεται για να θυμίσουμε την υπόθεση του Ηρακλή Τσίπρα, θείου του πρωθυπουργού και πατέρα του Γιώργου Τσίπρα, πρωθυπουργικό εξαδέρφου.

Η υπόθεση έχει εδώ και χρόνια βγει στο φως της δημοσιότητας αλλά ουσιαστικές απαντήσεις δεν έχουν δοθεί. Μέχρι και βιβλίο έχει εκδοθεί για όσους συνεργάστηκαν με τους χουντικούς, με αναφορές στον θείο του κ. Αλέξη Τσίπρα, όμως η οικογένεια προτιμά τη σιωπή.

Ποιος ήταν πραγματικά ο Ηρακλής Τσίπρας; Ευνοήθηκε στην Επταετία; Συνεργάστηκε με τη Χούντα; Ηταν «δηλωσίας» και πήρε θέση στον Παναθηναϊκό, κι αν ναι τότε γιατί όλη αυτή η προσπάθεια να μη χαλάσει η… δημοκρατική εικόνα του νυν πρωθυπουργού;

Τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα και οι αποδείξεις για την εποχή εκείνη χάνοντα, κανονικά ή… σκόπιμα.

Να θυμίσουμε ότι μόλις πρόσφατα ήρθαν στοιχεία για τη υπόθεση.

Ο Φοίβος Ιωαννίδης πρώην υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων επί κυβερνήσεων ΠαΣοΚ και πρώην διοικητής του ΙΚΑ, ήταν κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας αρχηγός της οργάνωσης ΔΕΚΑ Κρήτης (Δημοκρατικό Εθνικό Κίνημα Κρήτης) με έντονη αντιστασιακή δράση. Μάλιστα, είχαν συζητήσει στην οργάνωσή του (αλλά ουδέποτε το πήραν στα σοβαρά, όπως ο ίδιος λέει) την απαγωγή του τότε βασιλιά Κωνσταντίνου και της τότε βασίλισσας Αννας Μαρίας προκειμένου να πιέσουν τους επίορκους χουντικούς συνταγματάρχες να επαναφέρουν τη Δημοκρατία: «Η απαγωγή του τέως βασιλιά ήταν στα λόγια και απείχε πολύ από τις πράξεις» λέει σήμερα ο κ. Ιωαννίδης, που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας. Είναι ο μόνος όμως επιζών από την αντιστασιακή αυτή οργάνωση της Κρήτης και αναφέρει και κάτι άλλο σημαντικό. Για τον θείο του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, Ηρακλή Τσίπρα, που από το Στρατοδικείο βρέθηκε σε κορυφαίο πόστο του Παναθηναϊκού με την έγκριση του αρχιπραξικοπηματία Ασλανίδη…

«Είναι μια μπερδεμένη ιστορία» λέει ο κ. Ιωαννίδης. «Η περίπτωση ωστόσο του Ηρακλή Τσίπρα είναι υπαρκτή. Ηταν ενεργό μέλος της οργάνωσής μας. Εμένα με συνέλαβαν σ» ένα μοναστήρι στο ανατολικότερο μέρος της Κρήτης, ενώ ο Ηρακλής Τσίπρας δεν συνελήφθη. Ηταν φυγόδικος, ήρθε στην Αθήνα, τα βρήκε με τον Ασλανίδη και απέκτησε κορυφαίο ρόλο στον Παναθηναϊκό. Το μυστήριο είναι ότι ενεφανίσθη την παραμονή στο Στρατοδικείο και ενώ είχε βαρύτατες κατηγορίες απηλλάγη». Και ο κ. Ιωαννίδης αναφέρει ότι «όλα τα άλλα που λέγονται δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και ότι αυτή είναι η πραγματικότητα». Οπως πραγματικότητα είναι ότι όλα τα μέλη της οργάνωσης ΔΕΚΑ Κρήτης συνελήφθησαν, σαν κάποιος να τους «έδωσε».

Η υπόθεση έχει απασχολήσει ξανά το 2012 την κοινή γνώμη, όπως και οι δουλειές που έπαιρνε ή όχι επί Χούντας η επιχείρηση Σκαπανεύς.

Ο Γιώργος Τσίπρας απάντησε σε όσα του καταμαρτυρούν τον τελευταίο καιρό. Αν και δεν υπάρχει σαφώς οικογενειακή ευθύνη, ειδικά στην περίπτωση αυτή, είχε πει σε συνέντευξή του:

«Ο Ηρακλής Τσίπρας, ο πατέρας μου και θείος του πρωθυπουργού, ήταν ένας δημοκρατικός προοδευτικός άνθρωπος, με βαθιές πεποιθήσεις και δράση, πριν και μετά την Χούντα , στους μήνες μετά το πραξικόπημα του ΄67, μέχρι να συλληφθεί καθώς και τις ημέρες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου».

Το 2012 μια ερώτηση στη Βουλή του Γ. Καρατζαφέρη είχε προκαλέσει σάλο. Γινόταν ξανά αναφορές στον Ηρακλή Τσίπρα, είχαν γίνει σχετικά ερωτήματα για τη δράση του, για το αν συνεργάστηκε με τη Χούντα ή όχι. Και ήταν τότε που η οικογένεια Τσίπρα είχε δώσει μέσω της Αυγής, την ακόλουθη ανακοίνωση:

Η επιστολή

«Ο Γ. Καρατζαφέρης σε ομιλία του στη Βουλή στις 08/02/2010 και απευθυνόμενος στον Α. Τσίπρα είχε πει πως «συγγενής δικός σας είχε διοριστεί από τον Παπαδόπουλο γενικός αρχηγός του Παναθηναϊκού». Φωτογράφιζε έτσι τον δικό μας πατέρα και σύζυγο Ηρακλή Τσίπρα, αποφεύγοντας ταυτόχρονα για ευνόητους λόγους να τον κατονομάσει ευθέως, αφού γνωρίζει καλά πως ό,τι είπε το έβγαλε από το κεφάλι του. Δε μας προξενεί έκπληξη αν ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ πετάει λάσπη με τόση ευκολία. Επειδή όμως δεν είναι η πρώτη φορά από τότε που ο Α. Τσίπρας βρέθηκε στο κέντρο της πολιτικής σκηνής που ακούγεται ή γράφεται κάποιο παρόμοιο υπονοούμενο για τον θείο του, επειδή ίσως κάποιοι υιοθετούν αβίαστα τους υποβαλλόμενους αυτοματισμούς του Καρατζαφέρη του τύπου «παράγοντας του Παναθηναϊκού τον καιρό του Γουέμπλεϊ… άρα χουντικός», επειδή ο Α. Τσίπρας ούτε ευθύνεται σε κάθε περίπτωση για τον θείο του ούτε είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει για κείνον, τέλος, επειδή οφείλουμε να υπερασπιστούμε τη μνήμη του δικού μας ανθρώπου που καλά γνωρίσαμε, θέλουμε πολύ σύντομα να σημειώσουμε τα εξής:

Ο Ηρακλής Τσίπρας είχε ένα μεγάλο πάθος για το ποδόσφαιρο. Ταυτόχρονα ήταν ένας άνθρωπος που κέρδιζε την εκτίμηση πολύ κόσμου που τον γνώριζε και είχε ικανότητες που τον ξεχώριζαν. Τα στοιχεία αυτά καθώς και το ότι ενίσχυε οικονομικά τον Παναθηναϊκό από το περίσσευμά του, τον έφεραν στο διοικητικό συμβούλιο του Παναθηναϊκού ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60. Μετά το ’69 που εγκαταστάθηκε ξανά στην Αθήνα έγινε υπεύθυνος του ποδοσφαιρικού τμήματος (όχι «γενικός αρχηγός»). Η θέση αυτή δεν ήταν μια κρατική θέση ούτε προϋπέθετε τον διορισμό από το απριλιανό καθεστώς, όπως για παράδειγμα η θέση των δημάρχων. Άλλωστε στην περίπτωση που θα ήταν τέτοια, δηλαδή μια «διορισμένη» θέση, ο Η. Τσίπρας θα ήταν μάλλον ο μόνος που δε θα επιλεγόταν με βάση τη μέχρι τότε πολιτική του διαδρομή.

Επονίτης στα παιδικά του χρόνια, κάπου ανάμεσα στην ΕΔΑ και την Ένωση Κέντρου αργότερα, με προβλήματα στη δουλειά του λόγω των πολιτικών του φρονημάτων, ο Η. Τσίπρας καταζητείται το ’68 στο Ηράκλειο από τη χούντα για την υπόθεση της Δημοκρατικής Αντίστασης Κρήτης και κρύβεται για λίγους μήνες, ενώ συλλαμβάνονται και κρατούνται αντί γι’ αυτόν η γυναίκα του, ο αδερφός του (πατέρας του Α. Τσίπρα) και άλλοι συγγενείς. Τελικά παραδίδεται στην Ασφάλεια και καταδικάζεται σε φυλάκιση με αναστολή από Στρατοδικείο στα Χανιά στη δίκη των Φ. Ιωαννίδη, Δ. Σκουλά και άλλων 29 συνολικά κατηγορουμένων. Μετά απ’ αυτό αδρανοποιήθηκε πολιτικά όπως και άλλοι την περίοδο εκείνη. Δεν απαρνήθηκε όμως τις ιδέες του, και τον Νοέμβρη του ’73 ανήκε σ’ όσους έτρεξαν να ενισχύσουν όπως μπορούσαν τους εξεγερμένους φοιτητές του Πολυτεχνείου. Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση έγινε ενεργό μέλος και ένθερμος υποστηρικτής του ΠΑΣΟΚ, με πλούσια δράση στη γενέτειρά του Άρτα (Αθαμάνιο). Η ενασχόλησή του με τα διοικητικά του Παναθηναϊκού υπήρξε πάντοτε ανιδιοτελής. Σταμάτησε όταν ο ερασιτέχνης Παναθηναϊκός έγινε ΠΑΕ.

Έχουμε πλήρη συναίσθηση ότι είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα από μια δημοκρατική, αριστερή σκοπιά το αν ο Η. Τσίπρας έπρεπε να επιδιώξει ή να αποδεχτεί τη θέση του επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος μιας ομάδας της Α’ Εθνικής σε συνθήκες δικτατορίας, ζήτημα όμως που δεν αφορά διόλου τον Καρατζαφέρη και την παράταξή του και όχι μόνο. Όπως επίσης η υπεράσπιση της μνήμης του εδώ από τη χυδαία προσβολή του Καρατζαφέρη δε σημαίνει ότι συμφωνούμε με οτιδήποτε έκανε ή υποστήριζε ο Η. Τσίπρας στη ζωή του. Να λες όμως ότι ο Η. Τσίπρας, που πολύ καλά γνωρίσαμε κι εμείς και πολλοί άλλοι που έχουν να πουν γι’ αυτόν, ο αριστερός δημοκράτης, φανατικός πολέμιος της δεξιάς και γενικά σεμνός και τίμιος άνθρωπος με αρχές, ότι είχε οποιαδήποτε σχέση με τη χούντα ή ότι διορίστηκε από τον Παπαδόπουλο στον Παναθηναϊκό, αυτό έχει τόση αλήθεια όση και η θέση ότι το ΛΑΟΣ δεν έχει καμιά σχέση με την ακροδεξιά, με τους νοσταλγούς του Παπαδόπουλου και πολλούς που όντως διορίστηκαν ή ευνοήθηκαν από τη χούντα.

Η οικογένεια του Ηρακλή Τσίπρα, η σύζυγος και τα παιδιά».