Γ.Ρωμαίος: Η φιλία με τον Γ.Καψή άρχισε στο Στρατοδικείο της Χούντας…

του Γιώργου Ρωμαίου

Ο Γιάννης Καψής γεννήθηκε δημοσιογράφος. Ο πατέρας του Παντελής, Δημοσιογράφος στη Σμύρνη, μετέδωσε το «μικρόβιο» της δημοσιογραφίας στον Γιάννη και ο Γιάννης στα δύο παιδιά του Παντελή και Μανώλη.

Όταν ο Γιάννης ήταν αρχισυντάκτης στο «Εθνος» το 1959 άρχιζα τη δική μου δημοσιογραφική πορεία στο «ΒΗΜΑ». Η φιλία θα αρχίσει το 1970 στο Στρατοδικείο της Χούντας και θα έχει «μυθιστορηματική» εξέλιξη.

Το 1967 ο Παπαδόπουλος είχε ορίσει τους «κανόνες» της δημοσιογραφίας: «Ως χειρουργοί είμεθα υποχρεωμένοι να εξουδετερώσουμε τους τιναγμούς και τους κραδασμούς που κάμνετε -οι δημοσιογράφοι- εις το χειρουργικό μας κρεββάτι, ως απαιτούντες να εκφράσετε ελευθέρως τας αντιλήψεις σας. Εν πάση περιπτώσει έχετε υποχρέωσιν να δεχθήτε την σοβαρότητα της εγχειρήσεως και να μας βοηθήσετε».

Το «χειρουργικό κρεβάτι» ήταν η λογοκρισία.

Βρεθήκαμε τότε στο δίλημμα: Κλείνουμε τις εφημερίδες ή υφιστάμεθα το καθεστώς της λογοκρισίας; Αποφασίσαμε τότε, ομόφωνα, στο ΒΗΜΑ και ΤΑ ΝΕΑ, να συνεχίσουμε με το σκεπτικό ότι έστω και λογοκριμένες οι εφημερίδες θα θυμίζουν την Δημοκρατία.

Ο Γιάννης είχε και ένα πρόσθετο λόγο. Θα μπορούσαμε με κάποια τεχνάσματα να ανοίγουμε και κάποιο παράθυρο, κυρίως με εξωτερικές ειδήσεις. Αυτό το παράθυρο άνοιξε, κάπως, το 1970 όταν καταργήθηκε η λογοκρισία, αλλά αντικαταστάθηκε από ένα νόμο με εξοντωτικές ρυθμίσεις και ποινές.

Ο Γιάννης, μαχητικός δημοσιογράφος, δεν διστάζει να δημοσιεύσει στο ΕΘΝΟΣ συνέντευξη του υπουργού της Ενωσης Κέντρου Γιάννη Ζίγδη για το Κυπριακό.

Στις 31-3-1970 το Στρατοδικείο θα καταδικάσει τους εκδότες και τον Γιάννη Καψή και θα κλείσει την εφημερίδα. Παρέστη τότε μάρτυρας υπεράσπισης, ή μάλλον για συμπαράσταση, διότι οι στρατοδίκες είχαν αποφασίσει.

Μετά την αποφυλάκιση του θα φιλοξενηθεί στο ΒΗΜΑ. Ήμουνα τότε αρχισυντάκτης και άρχισε μια καλή συνεργασία. Μέχρι που η ιστορία έπαιξε παιχνίδι. Μετά ένα χρόνο τον αντικατέστησα στις φυλακές Κορυδαλλού και ο Γιάννης με αντικατέστησε στην αρχισυνταξία!

Όταν απελευθερώθηκα και επανήλθα στο ΒΗΜΑ ο Γιάννης ανέλαβε την διεύθυνση του Ταχυδρόμου.

Το 1974 ανέλαβε διευθυντής στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, τα οποία απογείωσε και σε αριθμό κυκλοφορίας και σε περιεχόμενο.

Τότε είχαμε συνεχή επικοινωνία και συνεργασία.

Μαχητικός και σκληρός, αλλά δίκαιος και φιλικός με τους συνεργάτες του.

Γνώριζε ιστορία και γράμματα. Βασικά στοιχεία της σοβαρής δημοσιογραφίας. Γι’ αυτό και άφησε ιστορία και με το πέρασμα του από την δημοσιογραφία και με το πλήθος των βιβλίων του.

in.gr