Δεν είμαι φανατικός οπαδός των Flaming Lips: κάθε άλλο. Ωστόσο, δεν μπορώ να μην επικροτήσω την κίνηση τους να διασκευάσουν ολόκληρο το άλμπουμ Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band των Beatles, ένα δίσκο που η ροκ κοινότητα έχει προ πολλού παραδεχτεί κρυφά και φανερά πως απλώς ΔΕΝ μπορείς να τον «αγγίξεις», σε επίπεδο διασκευών, αφού είναι τόσο μοναδικός και sui generis.

Το άλμπουμ τους, με τίτλο «With a Little Help From My Fwends», κυκλοφορεί λοιπόν την ερχόμενη Τρίτη κι εμείς το ακούσαμε ολόκληρο, αφού φρόντισε να διαρρεύσει στο διαδίκτυο πριν μερικές ώρες. Είναι, σίγουρα, ένα άλμπουμ ο ήχος του οποίου έχει υποστεί ριζικό λίφτινγκ από το συγκρότημα από την Οκλαχόμα των ΗΠΑ, που εδω και περίπου 30 χρόνια θεωρείται πρωτοπόρο στη νεο-ψυχεδελική αμερικανική σκηνή.

Οι περισσότερες διασκευές, που οι Flaming Lips μοιράζονται με φίλους τους, μουσικούς όπως η Μάιλι Σάιρους και ο Μόμπι, γειτνιάζουν προς τον ηλεκτρονικό ήχο, προς το ακόμη πιο πειραματικό –όμως, από την άλλη, εξίσου πειραματικό δεν ήταν και το αυθεντικό Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band όταν είχε κυκλοφορήσει το καλοκαίρι του 1967;

Ανάμεσα στις εκπλήξεις του μας επεφύλαξε η ακρόασή του είναι μια εξαιρετική διασκευή στο “She’s Leaving Home”, που οι Flaming Lips μεταμορφώνουν σε ένα ηλεκτρονικό «διαμαντάκι» με τη βοήθεια του συγκροτήματος των Phantogram και της Τζουλιάνα Μπάργουικ, ενώ το βυθισμένο σε τόνους ηχητικών εφέ “When I’m Sixty-Four” ακούγεται σαν να το ερμηνεύουν οι… Kraftwerk. Η Μάιλι Σάιρους και ο Μόμπι πειράζουν –χωρίς να ενοχλούν- το “Lucy in the Sky with Diamonds”, ενώ το φινάλε του άλμπουμ με το, ούτως ή άλλως, ψυχεδελικό έπος του “A Day in the Life” αποκτά μια νέα, ακόμη πιο τεχνικολόρ ηχητική διάσταση.

«Είναι ένας εξαιρετικά ξεχωριστός δίσκος. Όταν τον ακούσαμε, ήταν ένα από τα πρώτα άλμπουμ για τα οποία οι νέοι τότε μαζεύονταν σε ένα δωμάτιο και συζητούσαν επί ώρες ολόκληρες γι’ αυτό. Το άλμπουμ έχει υπέροχη μουσική ασφαλώς, αλλά δεν είναι μόνο αυτό: είναι όλη η αισθητική που το διαπνέει, ο τρόπος που ντύνονταν τότε οι Beatles, ο τρόπος που χτενίζονταν και κουρεύονταν, ακόμη και τα ναρκωτικά που έπαιρναν. Και το πιο εκπληκτικό πράγμα με το δίσκο αυτό είναι το ότι σήμερα δεν ακούγεται καθόλου απαρχαιωμένος ή ρετρό, αλλά πολύ φρέσκος και σύγχρονος», σημειώνει ο τραγουδιστής και κιθαρίστας της μπάντας, Γουέιν Κόιν.

Οι Flaming Lips το 2009 είχαν προβεί σε μιας παρόμοιας αισθητικής κίνηση, τη διασκευή τους σε ολόκληρο το άλμπουμ The Dark Side Of The Moon των Pink Floyd. Οι πιο κακόβουλοι σπεύδουν να επισημάνουν πως αυτή η εμμονή της μπάντας να κυκλοφορεί διασκευές σε ολόκληρα άλμπουμ-ορόσημα της ροκ και ποπ κουλτούρας οφείλεται καθαρά σε έναν λόγο: δεν έχουν πλέον έμπνευση για να κυκλοφορήσουν κάτι καινούργιο που θα ξεπηδήσει από τις δικές τους κιθάρες ή τα πιάνα. Οπότε καταφεύγουν σε μια λύση εκ τους ασφαλούς: διασκευάζοντας σπουδαία άλμπουμ πέραν πάσης ποιοτικής υποψίας -αλλά και την παρουσία της, σεσημασμένης για την ταραχώδη συμπεριφορά της, Σάιρους- που θα τους εξασφαλίσουν ξανά μερικά πρωτοσέλιδα στα μουσικά περιοδικά. Ωστόσο, διαψεύδοντας τις κακές γλώσσες, πέρσι κυκλοφορήσαν το υπ’ αριθμόν 15 στουντιακό τους άλμπουμ, με τίτλο The Terror.

Κωνσταντίνος Τσάβαλος

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ