Dead Can Dance: «Anastasis» στο Λυκαβηττό
Οταν οι βαθιά λυρικές και επιβλητικές φωνές των Brendan Perry & Lisas Gerarrd ήχησαν στο θέατρο, δόθηκε το σύνθημα για το dream rock που ακολούθησε…
Πραγματική «Αnastasis» στο Λυκαβηττό, την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου το βράδυ!
Είχα να δω το θέατρο του Λυκαβηττού έτσι ασφυκτικά γεμάτο πολλά χρόνια, ούτε καρφίτσα, ούτε ανάσα σε διαφορετικό τόνο.
Οι αγαπημένοι Dead Can Dance, ήταν εκεί συνεπείς στο ραντεβού τους μαζί μας, μετά από 16 χρόνια χωριστά, μπροστά μας ολοζώντανοι και όχι dead, με αναλοίωτες φωνές στο χρόνο που λες και είχε παγώσει για 16 χρόνια, και η ώρα της «Αnastasis» σήμανε και το dream rock ξεκίνησε.
Από την πρώτη κιόλας νότα που ήχησε στο θέατρο -και όχι μόνο, καθώς τα βράχια γύρω ήταν γεμάτα ανθρωποτσαμπιά κρεμασμένα- η φωνή του Brendan Perry, αυτή η βαθιά, λυρική, επιβλητική και τόσο ξεχωριστή φωνή έδωσε το ρυθμό στο κοινό να ενωθεί σε μιά ανάσα!
Ολοι ανασαίναμε στους ίδιους γοτθικούς ρυθμούς, των Brendan Perry και Lisas Gerarrd!
Εξι μουσικοί επί σκηνής, τύμπανα, πλήκτρα, ντραμς, ξανά και ξανά πλήκτρα μεταμόρφωσης διαφορετικών ήχων.
Η Lisa στη σκηνή, για το δεύτερο τραγούδι του νέου άλμπουμ, και το κοινό χειροκροτάει μαγεμένο στη θέα και τη φωνή αυτής της λυρικής μάγισσας, που όταν τραγουδάει μεταφέρεσαι σε μεσαιωνικά κάστρα και ονειρεύεσαι ταξίδια προς την ελευθερία.
Επαιξαν σχεδόν όλα τα τραγούδια του καινούργιου άλμπουμ «Anastasis» χωρίς να αφήσουν κανέναν παραπονεμένο, αφού τα παλαιότερα και γνωστότερα τραγούδια μπλέκονταν ανάμεσα στα καινούργια κάνοντάς μας να νιώθουμε ότι ανταποδίδουν την αγάπη μας!
Στα μέσα της βραδιάς, ο Brendan είχε μια έκπληξη για μας: τραγούδησε ελληνικό τραγούδι (ναι, όπως το ακούτε ή μάλλον όπως δεν το ακούσατε όσοι δεν ήσασταν εκεί) αλλάζοντας λίγο τα λόγια και με μια χαριτωμένα αστεία προφορά το «Ούζο όταν πιεις (Δική μου είναι η Ελλάς)» και καταχειροκροτήθηκε από το ενθουσιασμένο κοινό!
Ανταποκρίθηκαν σε τρία encore, κανείς δεν ήθελε να φύγει, ούτε εμείς ούτε αυτοί, όμως μας καληνύχτισαν με την ίδια θέρμη που μας ευχαριστούσαν κάθε τόσο και μάλιστα στα ελληνικά, και το dream rock έλαβε τέλος, αφήνοντάς μας με μια ευχαρίστηση ότι άξιζε τον κόπο η ανάβαση και η όποια ταλαιπωρία προκειμένου να ακούσουμε τις αιθέριες μελωδίες των Dead Can Dance.
Καλή αντάμωση Brendan, καλή αντάμωση Lisa!
Είχα να δω το θέατρο του Λυκαβηττού έτσι ασφυκτικά γεμάτο πολλά χρόνια, ούτε καρφίτσα, ούτε ανάσα σε διαφορετικό τόνο.
Οι αγαπημένοι Dead Can Dance, ήταν εκεί συνεπείς στο ραντεβού τους μαζί μας, μετά από 16 χρόνια χωριστά, μπροστά μας ολοζώντανοι και όχι dead, με αναλοίωτες φωνές στο χρόνο που λες και είχε παγώσει για 16 χρόνια, και η ώρα της «Αnastasis» σήμανε και το dream rock ξεκίνησε.
Από την πρώτη κιόλας νότα που ήχησε στο θέατρο -και όχι μόνο, καθώς τα βράχια γύρω ήταν γεμάτα ανθρωποτσαμπιά κρεμασμένα- η φωνή του Brendan Perry, αυτή η βαθιά, λυρική, επιβλητική και τόσο ξεχωριστή φωνή έδωσε το ρυθμό στο κοινό να ενωθεί σε μιά ανάσα!
Ολοι ανασαίναμε στους ίδιους γοτθικούς ρυθμούς, των Brendan Perry και Lisas Gerarrd!
Εξι μουσικοί επί σκηνής, τύμπανα, πλήκτρα, ντραμς, ξανά και ξανά πλήκτρα μεταμόρφωσης διαφορετικών ήχων.
Η Lisa στη σκηνή, για το δεύτερο τραγούδι του νέου άλμπουμ, και το κοινό χειροκροτάει μαγεμένο στη θέα και τη φωνή αυτής της λυρικής μάγισσας, που όταν τραγουδάει μεταφέρεσαι σε μεσαιωνικά κάστρα και ονειρεύεσαι ταξίδια προς την ελευθερία.
Επαιξαν σχεδόν όλα τα τραγούδια του καινούργιου άλμπουμ «Anastasis» χωρίς να αφήσουν κανέναν παραπονεμένο, αφού τα παλαιότερα και γνωστότερα τραγούδια μπλέκονταν ανάμεσα στα καινούργια κάνοντάς μας να νιώθουμε ότι ανταποδίδουν την αγάπη μας!
Στα μέσα της βραδιάς, ο Brendan είχε μια έκπληξη για μας: τραγούδησε ελληνικό τραγούδι (ναι, όπως το ακούτε ή μάλλον όπως δεν το ακούσατε όσοι δεν ήσασταν εκεί) αλλάζοντας λίγο τα λόγια και με μια χαριτωμένα αστεία προφορά το «Ούζο όταν πιεις (Δική μου είναι η Ελλάς)» και καταχειροκροτήθηκε από το ενθουσιασμένο κοινό!
Ανταποκρίθηκαν σε τρία encore, κανείς δεν ήθελε να φύγει, ούτε εμείς ούτε αυτοί, όμως μας καληνύχτισαν με την ίδια θέρμη που μας ευχαριστούσαν κάθε τόσο και μάλιστα στα ελληνικά, και το dream rock έλαβε τέλος, αφήνοντάς μας με μια ευχαρίστηση ότι άξιζε τον κόπο η ανάβαση και η όποια ταλαιπωρία προκειμένου να ακούσουμε τις αιθέριες μελωδίες των Dead Can Dance.
Καλή αντάμωση Brendan, καλή αντάμωση Lisa!
Ελσα Γράψα
Ειδήσεις Σήμερα:
- Ανδρουλάκης: Χρέος μας να εργαστούμε για τα προβλήματα της κοινωνίας και να μειώσουμε τις ανισότητες
- Στο Παρά Πέντε: Η συνάντηση της παρέας 20 χρόνια μετά, η βιντεοκλήση του Γιώργου Καπουτζίδη και η συγκίνηση της «Θεοπούλας»
- NBA: Τρομάζουν οι Σπερς, «καθάρισαν» τους Θάντερ και έφτασαν τις 8 σερί νίκες (130-110, vids)
- Το 65% των παιδιών που ξεκινούν σήμερα το δημοτικό θα εργαστεί σε επαγγέλματα που δεν έχουν καν επινοηθεί
- Χριστούγεννα: Γιατί τα μουσικά θέματα των γιορτών είναι πιο δημοφιλή από ποτέ
- Τρομερό επίτευγμα: Ο Παγώνης αναδείχτηκε κορυφαίος Ευρωπαίος τενίστας στην ηλικία του
