Σχιστοσωμίαση Η σχιστοσωμίαση είναι μια λοίμωξη με παγκόσμια εμφάνιση. Τον άνθρωπο προσβάλλουν τρία είδη σχιστοσωμάτων τα οποία απαντώνται στην περιοχή του Ανω και του Κάτω Νείλου, στη Σαουδική Αραβία, στη Δυτική και την Τροπική Αφρική, στην Αραβία, στην Καραϊβική και στην Απω Ανατολή. Η λοίμωξη αυτή προκαλείται από παράσιτα που ζουν και πολλαπλασιάζονται μέσα σε […]
Η σχιστοσωμίαση είναι μια λοίμωξη με παγκόσμια εμφάνιση. Τον άνθρωπο προσβάλλουν τρία είδη σχιστοσωμάτων τα οποία απαντώνται στην περιοχή του Ανω και του Κάτω Νείλου, στη Σαουδική Αραβία, στη Δυτική και την Τροπική Αφρική, στην Αραβία, στην Καραϊβική και στην Απω Ανατολή.
Η λοίμωξη αυτή προκαλείται από παράσιτα που ζουν και πολλαπλασιάζονται μέσα σε συγκεκριμένα υδρόβια σαλιγκάρια. Τα μολυσμένα σαλιγκάρια απελευθερώνουν μεγάλους αριθμούς πολύ μικρών νυμφών, οι οποίες κολυμπούν ελεύθερα στο νερό και έχουν τη δυνατότητα να μπαίνουν στο ανθρώπινο σώμα διαμέσου του δέρματος. Ο αριθμός των παρασίτων που μολύνουν ένα άτομο είναι ανάλογος με τον αριθμό των επαφών του ανθρώπου με το μολυσμένο νερό και με την επιφάνεια του σώματος που εκτίθεται σε αυτό. Οι ταξιδιώτες κινδυνεύουν, όταν βρίσκονται σε μια περιοχή με μεγάλη συχνότητα της νόσου και όταν διασχίζουν ή κολυμπούν σε λίμνες ή ποτάμια αγροτικών περιοχών όπου επικρατούν κακές συνθήκες υγιεινής και ζουν μολυσμένα υδρόβια σαλιγκάρια.
Τα συμπτώματα της οξείας λοίμωξης ξεκινούν δύο με τρεις εβδομάδες μετά την έκθεση στο νερό. Συχνότερα εμφανίζονται πυρετός, απώλεια όρεξης, κοιλιακός πόνος, αίσθημα αδυναμίας, κεφαλαλγία, μυϊκός και αρθρικός πόνος, διάρροια, ναυτία και βήχας. Οι βαριές λοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν χρόνια νοσήματα του πνεύμονα, του ήπατος, του γαστρεντερικού σωλήνα και των ουροφόρων οδών. Η διάγνωση της νόσου συνήθως επιβεβαιώνεται έξι με οκτώ εβδομάδες μετά τη μόλυνση, όταν τα αβγά των σχιστοσωμάτων μπορούν να ανευρεθούν στη μικροσκοπική εξέταση των ούρων και των κοπράνων των ασθενών. Για την αντιμετώπιση της σχιστοσωμίασης είναι διαθέσιμα για λήψη από το στόμα ασφαλή και αποτελεσματικά φάρμακα
Η προφύλαξη στηρίζεται κυρίως σε μέτρα δημοσίας υγείας. Ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος είναι η εξασφάλιση υδρεύσεως μέσω δικτύου, το οποίο δεν είναι δυνατόν να μολυνθεί από μικροοργανισμούς, καθώς και η υγειονομική διαφώτιση του πληθυσμού αναφορικά με το πρόβλημα. Η μαζική φαρμακευτική θεραπεία του πληθυσμού ή τουλάχιστον των ατόμων με μεγάλο αριθμό παρασίτων συμβάλλει στον περιορισμό της εξαπλώσεως της νόσου. Καθώς δεν υπάρχει κάποιος πρακτικός τρόπος για έναν ταξιδιώτη να διακρίνει μεταξύ καθαρού και μολυσμένου νερού, πρέπει να αποφεύγεται το κολύμπι σε αγροτικές περιοχές χωρών στις οποίες απαντάται η σχιστοσωμίαση. Εάν τυχαία συμβεί έκθεση σε ύποπτο νερό, πρέπει αμέσως να σκουπιστείτε με μια πετσέτα ή να τρίψετε τις εκτεθειμένες περιοχές με οινόπνευμα ώστε να ελαττωθεί ο κίνδυνος λοίμωξης.